คู่กรรม - คู่เย็ด 1
คู่กรรม 1
ตอน นานแล้วที่ไม่ได้เจอ
หลังจาก ผม (ที่ )ได้หย่าร้างกับภรรยานามว่า ตา มา
ประมาณปีกว่า ๆ อยู่ ๆ อดึตแม่ยายซี่งมีนามว่าแม่สายหยุดได้มา
หาที่บ้าน ซีงเป็นบ้านทรงทาวนเฮ้าส์ที่ ผมได้ซื้อใหม่หลังจากเลิก
กับภรรยาแล้วเพราะเหตุว่าได้ยกบ้านให้เขาไป วันนั้นผมงงเป็น
อย่างมาเพราะช่วงก่อ่นเลิกกับลูกสาวแก แกเป็นไม้เบื่อไม้เมากับ
ผมอย่างมากยิ่งช่วงเลิกกับลูกสาวแกใหม่ ๆเวลาเจอผมครั้งใดแก
จะต้องด่าต่อว่าผมทุกครั้งไป แต่วันนี้อยู่ ๆ แกก็มายืนอยู่ที่หน้ารั้ว
บ้านผมซี่งขณะนั้นผมกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน แกทักทายกับ
ผม
" อ้าว ........ที อยู่พอดีนึกว่าไม่อยู่เสียอีก " เสียงอดีตแม่
ยายทักทาย ผมรับหันมายกมือไห้วอย่างนอบน้อม
" แม่ครับสวัดดีครับ จะไปไหนหรือครับ " ผมรีบทักตอบโดยไม่คิด
ว่าแกจะมาหาผม
" ก็มาหาเธอนั้นแหละ นึกว่าไม่อยู่เสียแล้ว "
"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับแม่ เข้ามาก๋อนซิครับ " ผมรีบเดินไป
เปิดประตูรั้วบ้านจากนั้นก็พาแกเข้ามานั้งในบ้านแล้ว
หาน้ำหาท่าให้แกดื่ม
"แม่มีเรื่องอะไรหรือครับ เกิดอะไรขึ้น ใครเป็นอะไรหรือครับ " ผมรีบถามด้วยความเป็นห่วง
" แม่มีเรื่องอยากรบกวนหน่อย " แม่สายหยุดอดีตแม่ยายตอบ
พร้อมกับลงนั่งที่โซฟา
"แม่มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ "
" ก็นิดหน่อยแหละแต่เธอห้ามไปบอกใครน๊ะโดยเฉพาะนัง ตา
มัน (หมายถึงลูกสาวแกที่เป็นถรรยาผมที่ได้เลิกรากันแล้ว
" อ้าว.....ทำไมถึงบอกไม่ได้ละครับ "
" เธอต้องสัญญาก่อนว่าจะไมบอกใคร "
" ก็ได้ครับ " ผมรีบสัญญาเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
" แม่อยากจะมารบกวนขอยืมเงินเธอหน่อย " พอได้ยินแกเอ่ย
ขอยืมเงินจากผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำใมแกถึงต้องมายืมเงินจาก
ผมหรือว่า ตา ลูกสาวไม่ได้แกใช้จ่าย
" แม่มีปัญหาอะไรหรือครับถึงต้องการใช้เงินมากขนาดนั้น แล้วนี่ ตา รู้หรือเปล่าครับ"
" ก็ถ้าเขารู้แม่จะให้เธออย่าบอกเขาหรอกหรือ"
"ครับ ๆ ก็ได้ " ผมรีบรับปากรับคำทันทีเพราะจะรู้สาเหตุที่แกมาหาผม แล้วเอ่ยต่อ " แล้วแม่จะใช้เงินเท่าไร่หรือครับ
" ก็ประมาณห้าหมื่นบาทเท่านั้นแหละ " แกพูดโดยคิดว่ามันคงไม่มากเท่าไหร่
" หา.........ห้าหมื่นหรือครับทำไมมากมายจัง" ผมถามอย่างตกใจแล้วเอ่ยต่อ " แม่มีความจะเป็นอะไรถึงต้องใช้
เงินมากมายขนาดนั้น"
" ถ้าไม่มีความจำเป็นแม่จะมาหาเธอหรือ ว่าแต่เธอจะช่วยได้ไหม"
"ได้น๊ะมันได้หรอกครับแต่ผมก็อยากจะรู้เหตุผมที่แม่ต้องใช้เงินขนาดนั้น ซึ่งแม่ก็รู้ว่ามันเป็นเงิน
ไม่ใช้น้อยเลยครับ "ผมรีบให้เหตุผม
" จ๊ะฉันรู้ว่ามันเป็นเงินที่มาก แต่แม่ก็จำเป็นจริง ๆ ถ้าแม่บอกเรื่องนี้กับเธอแล้ว เธอต้องให้สัญญา
อีกครั้งว่าจะเก็บไว้เป็นความรับ "
" ครับแม่ผมสัญญา "ผมรีบสัญญาทันทีเพราะอยากจะรู้เรื่องเร็ว ๆ แม่สายหยุดเล่าถึงเหตุผมที
แกจำเป็นต้องใช้เงินเพราะเหตุว่าแกไปกู้ยืมเงินนอกระบบมาโดยที่ลูกสาวแกก็ไม่รู้เรื่องนี้มา
ก่อนเลย ทั้ง ๆ ที่ลูกสาวแกก็ให้เงินแกใช้จ่ายทุกเดือน
" อ้าว ...........ตา ไม่ให้เงินแม่ใช้จ่ายหรือครับ แม่ถึงต้องไปกู้ยืมเขาน๊ะ " ผมถามด้วยความสงสัย
" ให้น๊ะให้แหละแต่ที่แม่จำเป็นต้องใช้เลยต้องไปขอยืมเขา แล้วนี่ก็ใกล้เวลาที่เขาจะมาทวงแล้ว แล้วแม่ก็
ผลัดเขาไปสองครั้งแล้ว ถ้าครั้งนี้ไม่ได้มันขู่ว่าจะเอาเรื่องแน่ เธอก็รูว่าพวกนี้มันโหดร้ายขนาดไหน " อดีต
แม่ยายรีบบอกเหตุผมพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมาทันที่ ผมเห็นแล้วจึงรีบปลอบทันที
" แม่ใจเย็น ๆก่อนครับ ทุกอย่างแก่ไขได้ ว่าแต่แม่ผลัดไปเมื่อไหร่ครับ " ผมรีบสอบถาม
" ก็สิ้นเดือนนี้แหละ ที ช่วยแม่หน่อยนะ แม่ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้วก็เห็นว่ามีแต่เธอที่ช่วยได้ " อดีตแม่
ยายวิงวอนด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ผมจับมือแกแล้วปลอบโยน
" แม่ใจเย็นๆก่อนครับ " เช็ดหน้าเช็ดตาก่อน ผมเห็นสีหน้าของแกขณะนี้ผมกับเมื่อครั้งก่อนที่ผ่าน
มาเลย ยิ่งช่วงกำลังเลิกกับลูกสาวแกด้วยแล้วดูแกเย่อหยิ่งมองผมเหมือนตัวอะไรสักอย่าง
"ผมไม่รู้ว่าจะช่วยได้แค่ไหน แต่ก็พยายามจะช่วยให้ถึงทีสุด แต่แม่ก็ต้องช่วยตัวเองด้วย แม่ก็รู้ว่าเงิน
ขนาดนี้ไมได้หามางาย ๆ "
" จ๊ะ ๆ แม่รู้ ว่าแต่เธอจะให้แม่ได้วันไหนหรือ "
"ใจเย็น ๆ ซิครับขอเวลาผมหน่อย แล้วนี้ก็ยังเหลือเวลาอีกหลายวันกว่าจะสิ้นเดือน เอาเป็นว่าผมยินดี
ช่วย แต่ไม่รับปากว่าจะช่วยได้ขนาดไหน ตอนนี้ผมก็ใช่ว่าจะมีเงินเก็บมากเท่าไหร แม่ก็รู้ว่าที่ผมมีเคย
อยู่ ผมก็ให้ ตา ไปหมดแล้ว"
" จ๊ะ ๆ แม่เข้าใจย่างนั้นอีกสองสามวันแม่จะมาหาเธอน๊ะ แต่เธอสัญญาแล้วนะว่าจะไม่บอกเรืองนี้กับ ตา
มัน" แม่สายหยุดอดีตแม่ยายขอร้องอีกครั้ง
" ครับแม่ " ผมรีบรับปากทันที อดีตแม่ยายผมเริ่มมีสีหน้าดีขึ้น
หลังจากอดีตแม่ยายกลับไปแล้วผมอดคิดไม่ได้ว่าทำไมแกถึงเดือดร้อนเงินจนต้องไปกู้ยืมเงินมาเป็นจำนวน
มากขนาดนั้นทั้ง ๆ ที่ตอนที่ผมเลิกกับลูกสาวแกก็ได้ให้เงินไปมารวมทั้งบ้าน แต่พอมาคิดอีกทีตอนที่ยังอยู่ที่
บ้านแกผมให้แกใช้จ่ายทุกเดือนรวมทั้งค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน แต่พอผมออกมาแล้วเงืนส่วนนั้นก็หดหาย
ไป ลำพังเงินเดือนของอดีตภรรยาผมก็ไม่ใช่ว่ามามายนัก แล้วยิ่งแม่สายหยุดแกเป็นคนทำอะไรหน้าใหญ่
อยู่แล้วก็เป็นธรรมดาที่เงินที่แกใช้จ่ายจึงไม่พอใช้ คคิไปคิดมาผมก็รู้สึกกลัวว่าถ้าเกิดให้แกยืมไปแล้วผมจะ
ได้คืนหรือเปล่าก็ไม่รู้ ยิ่งเมื่อนึกถึงเมื่อครั้งที่กำลังเลิกกับลูกสาวแก แกทั้งยุยงลูกสาวให้เลิกกับผม ด่าว่า
ผมต่าง ๆ นานา
แต่พอมาเห็นแกในวันนี้ดูผิดไปเป็นคนละคนกันเลยแกพยายามพูดจาอย่างดีกับผม พอสอง
สามวันผ่านไปแม่สายหยุดอดีตแม่ยายก็มาหาผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แกมีของมาฝากผมด้วย พอ
เข้ามานั่งในบ้านแกก็ถามผมทันที " ที เรื่องที่แม่ขอร้องให้ช่วยได้ไหม"
"ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยมีเงินด้วย จะมีก็ไม่พอกับที่แม่ต้องการ" แม่สายหยุดพอได้ยิน ที บอกเท่า
นั้นสีหน้าของแกก็กังวลขึ้นมาทันที
"ช่วยแม่หน่อยน๊ะขอร้องเถอะเธอก็รู้ว่าแม่ไม่รู้จะไปพึงใครแล้วจะมีก็แต่เธอเท่านั้นแหละ" ถึง
ตอนนี้แกก็ปล่อยน้ำตามาให้ผมเห็นอีก "ช่วยแม่หน่อยจะเสียดอกบ้างก็ไม่ว่าแต่อย่าให้
มากว่าที่ยืมมาก็แล้วกัน"
"แม่ครับตอนนี้ผมมีแค่สองหมื่นเท่านั้น ต้องไปยืมเขาอีกสามหมื่นแต่ก็ต้องมีของวางเขาบ้าง"
"เขาคิดดอกเท่าไหร่หรือ "
"ก็ร้อยละห้าบาทครับแต่ต้องมีอะไรวางเขาด้วย "
"เอาโฉนดวางได้ไหม "
"ก็ดีซิครับ" ที บอกพอคุยกันเสร็จแกก็ขอตัวกลับไป
คู่กรรม 2
ตอน ต่างก็เห็นของกันและกัน
หลังจากที่แม่สายหยุดกลับไปแล้ว ที อดที่จะคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้
ยิ่งช่วงที่ใกล้จะหย่าร้างกับภรรยาที ก็เจอเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างที่ได้
เกิดขึ้นในช่วงนั้น เช่นบางวันหลังจากเลิกทำงานกลับมาถึงบ้านก็เกือบตีหนึ่ง
แล้ว ทุกคนก็คงจะนอนหลับกันหมดแล้ว หลังจากได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงมา
อาบน้ำก่อนนอนแต่พอเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ก็ได้ยินเสียงน้ำที่ถูกเปิดไว้
แต่ภายในห้องน้ำไม่ได้เปิดไฟไว้ ซึ่ง ที อดนึกตำหนิคนที่เปิดน้ำทิ้งไว้ไม่ได้ แต่
พอแสงไฟที่เปิดอยู่กลางบ้านสาดส่องเข้ามาภ่ายในห้องน้ำทำให้เขาสามารถ
เห็นภาพที่ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าเข่าขณะนี้ ทำให้ ที รู้ว่าน้ำที่ถูกเปิดอยู่ไม่ได้
เกิดจากคนเปิดทิ้งไว้ แต่ถูกเปิดเพราะคนที่อยู่ภายในห้องน้ำกำลังอาบอยู่ ร่าง
กายนั้นเปลือยเปล่าล้อนจ้อนหันด้านข้างลำตัวให้เห็น กำลังใช้มือข้างหนื่งถือ
ฝักบัวฉีดล้างของสงวนอยู่โดยใช้มืออีกข้างหนึ่งถูล้างตรงบริเวณส่วนนั้น
ที พอจะเดาออกว่าเป็นผู้หญิง และยิ่งเจ้าของร่างนั้นหันร่างหมุนกลับมา
ประจันหน้ากับเขาอย่างตรง ๆ ร้องด้วยความตกใจอย่างคาดไม่ถึงว่าจะ
มีคนเข้ามาในห้องน้ำ " ว้าย......" น้ำเสียงนั้นทำให้เขารู้ได้ว่าเป็นผู้ใด
ตาต่อตาของทั้งคู่สบตากัน ทีรีบขอโทษทันที่
" อุ๊ย.......ผมขอโทษครับแม่ ผมไม่รู้ว่ามีคนอาบอยู่เห็นไปปิดและประตู
ก็ไม่ได้ล๊อคไว้ครับ " อารมตกใจอยู่ และปล่อยให้ ที เอ่ยเสียยาวยืดยิ่ง
พอเห็นสายตาของ ทีชำเลืองต่ำลงมาบริเวณท่อนล่างของแก
ความเขินอายก็เกิดขึ่นทันที รีบหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่อร่างกายทันที
แต่พอหันมาทีครั้งก็เห็น ที เดินออกไปเสียแล้วพร้อมกับปิดประตูล๊อกไว้
ด้วย แม่สายหยุดรีบเดินไปจับลูกปิดประตุอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าล๊อคแล้ว
จริง ๆ แล้วกลับมาอาบน้ำต่อ แต่ก็อดตำหนิตัวเองไม่ได้ที่ไม่ได้ล๊อคประตู
หรืออาจเป็นเพราะล๊อคแล้วแต่ประตูยังปิดไม่สนิด แล้วนี้เขามายืนอยู่นาน
หรือเปล่าก็ไม่รู้ พออ่าบน้ำเสร็จแกก็รีบเข้านอนทันที
หลายวันผ่านไป เช้าวันหนึ่งขณะที่แม่สายหยุดกำลังทำความสะอาดบ้านอยู่พอกวาดมาถึง
บันใดขึ้นชั้นบนซึ่งเป็นห้องนอนของลูกสาว อยู่ ๆ หูของแกก็แว่วได้ยินเสียงร้องมาจากชั้น
บนแต่ยังจับใจความไม่ได้ แกหยุดกวาดเพื่ออยากทราบว่าใครร้อง แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีก
ครั้ง
" ว้าย.......เจ็บน๊ะ " แล้วตามด้วยสียงดัง "เพี๊ย" ซึ่งฟังดูคลายสียงคนถุกตี แล้วก็มีเสียง
ดังฟังชัดบ้างไม่ชัดบ้าง ความ่ที่แกอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนห้องของลูกสาว แม่สายหยุด
ค่อย ๆ ย่องก้าวขึ่นบันใดอย่างช้า ๆและแผ่วเบา ยิ่งพอเดินเกือบจะถึงพื้นชั้นบนเสียงที่ดัง
นั้นก็ยิ่งฟังชัดเจนขึ้น
" ทำไมทำกับ ตา เจ็บจับเลย อุ๊ย.........." เสียงของลูกสาวดังจนแม่สายหยุดได้ยิน
" จะเอาให้ตายเลย " มีเสียงของผู้ชายดังตามมา ซึ่งแกก็รู้ดีว่าเป็นเสียงของใครถ้าไม่ใช่
ลูกเขยของแก ยิ่งพอเดินขึ้นมาถึงชั้นบนก็ยิ่งมีเสียงด้งไม่สับในใจอดคิดไม่ได้ว่าลูกสาว
กับลูกเขยทะเลาะกันหรือเปล่า แกค่อย ๆ ย่องมายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเพื่อฟังเสียงนั้น
แม่สายหยุดค่อย ๆ แนนใบหูนาบกับประตูห้องนอน ตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ เสียงที่ดังในห้องก็ดัง
ชัดเจน
" โอ๊ย..........อุ๊ย.......... ตะ..ตา. .ไปทำอะไรให้หรือถึงทำกับ .ตา.จนเจ็บไปหมดแล้ว........." เสียง
ของลูกสาวดังขึ้นอีกครั้ง
" ดีสมน้ำหน้าจะเอาให้ตายเลยชอยยั่วดีนัก นี่แนะ" เสียงของลูกเขยตอบ พร้อมกับมีเสียงดังตาม
มา " ป้าบ........ป้าบ...ปัก.......ปัก ..........โอ๊ย.........อุ๊ย "
" โอ๊ย.......ตา ทนไม่ไหวแล้วใจจะขาดอู่ยแล้ว พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย "
เสียงร้องอย่างโอดครวญของลูกสาวร้องอยางวิงวอนขอร้องให้คนช่วย
เสียงร้องยังคงดังอยู่ไม่หยุด ผสมผสานกับเสียงดังคล้ายคนถูกตีอย่างไงอย่าง
นั้น ความเป็นห่วงลูกสาวและคิดวาคงทะเลาะกับสามีแน่ ๆ เลย ไม่เช่นนั้นจะ
มีเสียงดัง ปัก ปัก เพี๊ย เพี๊ย คามมด้วยหรือ ในใจของแม่สายหยุดนึกโกรธขึ้น
มาทันที " นี่ถึงขั้นทุบตีกันด้วยหรือ " พอจะตัดสินใจร้องเรียกลูกสาวที่อยู่ข้าง
ในห้องพลันก็มีเสียงดังร้องอย่างสุดเสียง จนแม่สายหยุดยืนทนรอไม่ไหวรีบ
ใช้มือจับลูกบิดประตูห้องหมุนเพื่อเปิดประตู ดีที่ประตูไม่ได้ล๊อค
ยังไม่ทันที่ประตูจะเปิดจนสามารถเห็นคนที่อยู่ภายในห้อง เสียงของแม่สายหยุด
ก็ร้องด่าลูกเขยทันที
" ไอ้.....ที.มึงทำอะไรลูกกู " ร่างของแม่สายหยุดถลันเข้าหาคนทิ้งสองที่
อยู่ในห้องทันทีเพื่อจะช่วยลูกสาว พร้อมกับยกมือหมายตีเข้าที่ร่างของลูกเขย
แต่แล้วแกก็ต้องหยุดชักงักค้างไว้อย่างนั้น
" ว้าย..........แม่ " เสียงตาดังขึ้นเมื่อเห็นมารดาเช้ามา
แล้วตามดด้วยเสียงของสามี " อุ๊ย แม่ "
อย่างที่คาดไม่ถึง แม่สายหยุดถึงกับยืนตรึงนิ่งเหมิอนกับจะ
ซ๊อคไปชั่วขณะไม่พูดไม่จาอีกเลย แล้วซิ่งที่แกต่อไปอีกก็
คือภาพของ ที หันลำตัวมาประจันหน้ากับแกซึ่งอยู่ห่างกันจน
เกือบจะชิดอยู่แล้ว และแล้วก็มีอะไรสักอย่างฉีดพุ่งออกมา
จากช่วงเกือบจะกลางลำตัวต่ำลงมาเล็กน้อย เจ้าสิ่งนั้นดู
คล้าย ๆ กับน้ำสีขาวขุ่น มันพุ่งออกมาจาท่อนเนื้อที่ชี้มาทาง
แกจนมาถูกผ้าถุงที่แกนุ่งอยู่และยังตกมาโดนปลายเท้าของ
แกเป็นจำนวนมา พอปลายเท้าของแม่สายหยุดรู้สึกอุ่น ๆ แก
ก็ตั้งสติขึ้นมาได้ทันที รีบหมุนตัวกลับแล้วรีบสาวเท้าก้าวออก
จากห้องนั้นทันทีด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำเป็นลูกตำลึงเลย
อารามตกใจตื้นแต้นอย่างกะทันหัน ต่อเหตุการณ์ที่แกเห็นภายในห้อง
จนแกรีบลงบันใดอย่างรวดเร็วพอมาถึงข้างล่างแกรู้สึกเหนื่อยจนต้อง
หย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ที่ไว้ใช้สำหรับนั่งกินข้าว แล้วอดนึกตำหนิตัวเอง
ไม่ได้ที่ไม่หน้าใจด่วนเปิดประตูไปเลยน่าจะเรียกเสียก่อน แล้วใครจะไป
รู้ได้เล่าว่ากำลังทำอะไรกันเสียงดังออกลั้นบ้านอย่างนั้น ใครมาได้ยิน
ก็ต้องคิดว่ากำลังทะเลาะกันแน่เลย ซ้ำยังมาเรียกร้องให้พ่อแม่ช่วยอีก
ทำอะไรไม่อายผีสางเทวดากันเลย พอนั่งได้สักพักก็รู้สึกว่าท่อนแขน
สัมผัสกับอะไรเหนียว ๆ จึงเอามือลูบดู พอยกขึ้นมาดมกลิ่นหืนคาว ๆ
ก็เตะจมูก สามัญสำนึกก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นอะไร อดที่จะบ่นออกมาเบา ๆ
ไม่ได้ว่า " บ้าจริงดมเข้าไปได้ น่าขะยักแขยงสิ้นดี " แม่สายหยุดรีบ
ขยับตัวลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อใช้น้ำล้างให้สะอาดเสียที
กล่างถึง ที กับ ภรรยา เมื่อเห็นแม่สายหยุดเปิดประตูเข้ามาในห้อง
อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวซ้ำยังต่อว่าเขาและยกมือจะตีอีกด้วยเขาเลยเข้าใจได้ว่า
แม่ยายคงจะเข้าใจผิดนึกว่าเขากับ ตา กำลังทะเลาะกันแน่เลย ด้วยความ
ตกใจในขณะที่แม่ยายเข้ามาอย่างกะทันหันในขณะที่เขากับภรรยากำลัง
เสพสวาทกันอยู่และกำลังถึงจุดสุดยอดด้วยกันทั้งคู่ น้ำสวาทของ ที่
ทีกำลังพุ่งฉีดในตัวของภรรยาอยู่นั้นก็จะเป็นต้องถูกปล่อยออกมาข้าง
นอกจนฉีดกระเด็นไปถูกแม่ยายเป็นจำนวนมาก
ส่วน ตา เองหลังจากตั้งสติได้ก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่อร่างกายอย่างรวดเร็ว
แต่ก็ไม่วายเห็นน้ำสวาทของ ที พุ่งไปถูกมารดาเช่นกัน พอ ที เดินไปปิด
ประตูแล้วเดินกลับมาก็ถูกภรรยาต่อว่า
" บอกแล้วให้ล๊อคประตูก่อน ดูซิแม่เข้ามาจนได้ "
" ก็พี่เห็นว่าแกไม่อยู่นี่นาเห็นเดินข้ามสะพานไปแล้ว" ทีแก้ตัว " น่าจะมา
ช้าอีกสักหน่อย "
ตา รู้ดีว่าสามีหมายถึงอะไร เพราะถ้ามาช้าสักหน่อยทั้งคู่ก็คงเสร็จกันแล้ว
แต่ก็อดต่อว่าสามีไม่ได้
" พี่ ก็จะกลั้นไว้หน่อยก็ไม่ได้ "
" ก็มันไม่ไหวแล้วนี้ ไม่รู้แม่จะว่าหรือเปล่ามันกระเด็นไปโดนแกด้วย"แล้ว
ทั้งสองก็นอนกอดกันบนเตียงต่อไป
หลังจากทีเหตุการณ์ที่แม่สายหยุดเข้าใจผิดเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของ
ลูกสาวในขณะที่กำลังเสพสวาทกับสามี โดยคิดว่าทะเลาะกัน แม่สายหยุดพยายาม
หลบหน้าหลบตาไม่อยากเจอคนทั้งสองโดยเฉพาะ ที่ ลูกเขยเพราะอายเขา แต่แล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้นขณะที่แกซักผ้าอยู่ข้างล้าง แกได้ยินเสียงผีเท้าคนเดินลงบันใดบ้างมา
พอหันไปมองก็รู้ว่าเป็น ที จึงรีบหันหน้ากลับไปทั้นที มีเสียงลูกเขยเอ่ยทัก
" ซักผ้าหรือครับแม่ "
" จ๊ะ " แม่สายหยุดตอบโดยไม่ได้หันหน้าไปมอง
" มาครับผมช่วยซัก " ที ลงนั่งช่วยแกซักผ้าในกระทะมันน้ำเปล่า
" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวแม่ซักเอง "
"ไม่เป็นไรครับผมช่วย " แม่สายหยุดหันมามองเขาก็เห็นว่าไม่อาจจะห้ามได้เลย
ปล่อบให้เขาทำไป
"แม่ครับ เมื่อว่านผมขอโทษน๊ะครับ ผมนึกว่าไม่มีใครอยู่ " ที หันมาขอโทษ
แม่ยาย แม่สายหยุดตอบโดยไม่หันมาเหมือนเดิม
" ไม่เป็นไรหรอก แม่ก็ผิดเองทีไม่เรียกเสียก่อน "
" ว่าแต่ตอนนั้นแม่คิดว่าผมทะเลาะกับ ตา หรือครับ "
"เป็นใครก็ต้องคิดอย่างนั้นเหมือนกัน เสียงดังออกลั้นบ้าน " แม่สายหยุดเผลอ
ตอบไปอย่างไม่ทันคิด
"อีกอยางครับแม่ ผมขอโทษทีทำไอ้นั้นกระเด็นไปถูกแม่ " แม่สายหยุดรู้ได้ทันที
ว่าเขาหมายถึงอะไร ถ้าไม่ใช่คราบสวาทของเขาทีหลุดออกมา พอพูดถึงตอนนี้
แม่สายหยุดรีบเอ่ย
" แม่ว่าเราอย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย "
" ครับแม่ " ทีตอบ แล้วก็ช่วยแกซักผ่าต่อไป
ก่อน ที ไปทำงานเขาได้เอาเงินให้แม่ยายไว้ได้ทำบุญ ทีแรกก็ปฏิเสธ
แต่พอถูก ที ดึงมือแกมาแล้วยังเงินใส่ไว้ในมือแก
" เอาไปเถอะครับแม่ ช่วยทำบุญให้ผมด้วยก็แล้วกันครับ"
"จ๊ะ ๆ " แม่สายหยุดอดตำหนิตัวเองไม่ได้ที่ไปเข้าใจผิดเขาได้ " ดูซิ
เขาก็ให้เงินเราตลอด เขาก็รักลูกสาวเราดีด้วย แกคิดว่าต่อไปจะไม่คิด
อคติกับเขาอีกแล้ว
คู่กรรม 3
มีอีกสองถึงสามครั้งที่ผมแอบเห็นเปลือยกายล้อนจ้อนแต่
มี่อยู่ครั้งหนึ่งผมแอบดูอยู่จนนานเพราะวันนั้นภรรยาผมไม่อยู่
ไปสัมมนา พอกลับมาถึงบ้านขณะกำลังเดินข้างสะพานผม
ก็มองไปเห็นที่ห้องน้ำมีแสงไฟเปิดอยู่ ทีแรกก็คิดว่าใครน๊ะ
มาอาบน้ำตอนนี้ ซึ่งเวลาก็ปาเข้าไปประมาณตีสองแล้ว
คิดไปคิดมาก็
พอเข้าไปในบ้านแล้วก็เดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่มก่อน
จะขึ้นไปบนห้องนอน แต่พอเอาแก้วน้ำไปวางที่อ่างล้าง
จาน พลันสายตาก็หันไปเห็นเสียงไฟจากในห้องน้ำลอด
ออกมาข้างนอก พอพิจารณาดูก็เห็นประตุห้องน้ำเปิดแง้ม
เล็กน้อย ความที่อยากรู้ว่าเป็นใครที่กำลังอาบน้ำอย่แต่
ก็คิดว่าอย่าให้เป็นแม่ยายเลย เพราะอายุแกก็มากแล้ว
คงไม่ค่อยน่าดูหรอก พอสายตามองลอดช่องว่างระหว่าง
เชื่อหรือไม่คนที่อาบน้ำอยู่จะเป็นใครเสียอีกถ้าไม่ใช้แมยายผม ทีจำได้
เพราะอย่างน้อยก็เคยเห็นหุ่นแกมาบ้างแล้ว ทีแรกจะหันกลับเดินขึ้นห้อง
แต่แล้วใจก็คิดไปว่าอยากจะลองแอบดูแกอาบน้ำสังหน่อย จะดูซิว่าแก
จะทำอะไรบ้างเวลาอาบน้ำ ซึ้งขณะนี้แกกำลังยินก้มสระผมอยู่โดยหัน
หลังให้ประตู กว่าแกจะอาบน้ำเสร็จผมก็เห็นร่างของแกอย่างชัดเจน
ยิ่งบริเวณร่องสวาทของแกดูหย่อนยานไปตามวัยของแก ผมเดินกลับ
ขึ้นห้องนอนเปลี่ยนเสื้อผ้า รอเวลาให้แกออกจากห้องน้ำก่อนแล้วจึง
ค่อยลงไปอาบน้ำ
แม่สายหยุดมาหาผมอีกครั้งสอบถามถึงเรื่องเงิน แต่ผมก็ยังไม่รับปากแก แต่ก็จะพยายามหาทางช่วย
แต่พอนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาก็รู้สึกไม่อยากจะช่วยแกเลยแล้งพูดกันจริงก็ไม่ใช่หน้าที่ของผมด้วย แต่แล้ว
อยู่สมองของผมก็คิดว่าถ้าหากพูดเรื่องบางอย่างที่ผ่านมาแกจะโกรธหรือไม่ผมเลยรองหยั่งเชิงถามดู
" มีเรื่องหนึ่งที่แม่ก็โกรธผมด้วยไม่รู้ว่าผมจะถามดีไหม"
"เรื่องอะไรหรือ"
" แม่รู้ใช้ไมครับว่าผมแอบเอาของส่วนตัวของแม่มาใช้น๊ะ" แม่สายหยุดทำหน้างง
แต่พอนึกถึงคำว่าของใช้ส่วนตัวของแก แกก็พอจะคิดได้ว่าเป็นอะไร แต่แกล้งย้อน
ถามว่ามันคิดอะไร
"
เอ.........ของอะไรหรือ"
" ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วผมก็อยากพูดตรง ๆ เลย " ที หยุดแล็กน้อยแล้วเอ่ยต่อ
" แม่รู้ใช่ไหมว่าผมเคยแอบขโมยกางเกงในของแม่ไปใส่น๊ะ"ถึงแม้แม่สายหยุดจะคืดอยู่แล้ว
ว่าตรีคงหมายถึงเรื่องนี้ก้ตามทีเถอะ แต่แกก็อดที่จะโกรธเกลียดเขาขึ้นมาทันที แต่ความ
จำเป็นที่จะต้องระงับอารมณ์ไว้ เพราะถ้าหาแสดงอารมณ์ไปอาจทำให้เรื่องที่มาขอร้องให้
เขาช่วยเหลือก็อาจจะตกไปได้ แต่ก็อดย้อนถามไปไม่ได้ว่า "แล้วทำไม
เธอต้องทำอย่างนั้นด้วย " แกหยุดแล้วเอ่ยต่อ " เธอคิดอะไรกับแม่ด้วยหรือ"
"คิดอะไรครับ "
ที ย้อนถาม
"แม่จะไปรู้ได้หรือ แล้วถ้าไม่คิดแล้วทำไมต้องเอาของแม่ไปด้วย "
"ก็ผมเพียงแต่เอาไปใส่ พอนึกถึงว่ากำลังใส่ของแม่อยู่ อารมณ์มันเสี่ยว ๆ ยังไง
ไม่รู้"
"ก็นั้นแหละเขาเรียกว่าคิดไม่ดี " แม่สายหยุดต่อว่า
"แล้วแม่รู้ได้ยังไงว่าผมเอาไปใส่ "
" มี่หรือจะไม่รู้ แล้วทำไมต้องทำด้วย "
"ถ้าผมบอกเหตุผลแม่จะฟังไหมครับ "
"ก็อยากฟังอยู่แหละ แต่ไม่ได้หมายความว่าแม่จะหายโกรธเกลียด
เธอน๊ะ "
"ครับผมไม่ว่าหรอก เป็นสิทธืของแม่"
"อย่างนั้นก็บอกมาซิ " แม่สายหยุดด้วยความอยากรู้บวกกับเป็นการ
ดีถ้าหากยอมฟังเขา เขาอาจจะช่วยแกยิ่งขึ้น
ที นั่งเงียบสักพักก็พูดขึ้น " แม่รู้ไหมชช่วงนั้นผมเครียสมากบางครั้ง
อยากจะนอนกับ ตา บ้างแม่ก็มักจะเข้ามาขัดจังหวะบ่อยครั้งเลย หรือ
ถ้าแม่ไม่อยู่ ตา ก็มีเมนส์ เสียอีก
" เธอก็เลยอยากระบายกับฉันซิท่า "
"ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ "
"ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วอย่างไหนล๊ะ"
"เพียงแต่แม่มีส่วนให้ผมทำน๊ะครับ "
"ฉันจะไปมี่ส่วนได้ยังไงกัน "
"แม่อย่าเพิ่งแย้งซิครับฟังผมก่อน "
"ก็ได้เธอบอกมา ฉันจะยอมฟังก่อน "
ที เริ่มเล่าเหตุผลทำให้แกฟัง
พอ ที บอกว่าไม่ใช่ครังเดี๋ยวที่เห็นแกอาบน้ำในห้องน้ำในคราวที่เขายังอยู่ที่
บ้าง แต่มันสองถึงสามหนเสียด้วย แล้วหนสุดท้ายเขาก็ดูจนแกใกล้จะอาบ
น้ำเสร็จด้วย แม่สายหยุดถามด้วยความสงสับ
" อ้าววันนั้นเธอไม่กลัง ตา รู้หรือ "
"คืนนั้นเขาไม่อยู่ ไปสัมมนา "
" ก็ยังโชคดีที่ไม่ถูกเธอข่มขืน "แม่สายหยุดนึกชม ที อยู่บ้าง
" ผมก็แค่เอาเพื่อช่วยตัวเองเท่านั้นแหละครับ "
"ว่าแต่เธอน๊ะ ตอนนี้ยังคิดอีกหรือเปล่า "แม่สายหยุดถามอย่างอดที่จะสงสัย
ไม่ได้ว่าอยู่ ๆ ทำไม ที่ถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
"แล้วถ้าผมบอกว่ายังคิดอยู่แต่ก็แค่ที่บอกเท่านั้นแหละ แม่จะเชื่อหรือไม่
ผมก็ไม่ว่า ขอให้ได้บอกเท่านั้นเหละ "
"ก็ยังนับว่าดีอยู่น๊ะที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้วไม่อย่างนั้น
กางเกงฉันคงหายหมดแน่เลย" แกเอ่ยต่อ" ว่าแต่เรื่องที่ฉันขอให้
เธอช่วยน๊ะ เธอจะว่ายังไง แม่ก็ยินดีเสียดอก "
"แม่อยาลืมน๊ะไม่ใช่น้อยน๊ะครับ แล้วเกิดไม่มีให้ผมจะทำยังไงกัน"
" แม่รับรอง " แม่สายหยุดสัญญาเป็นหมั้นเป็นเหมาะ
" ลำพังดอกของผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ของคนอื่นน๊ะขาดไม่
ได้เลยน๊ะครับ พอถึงเวลาไม่มีเงินส่งเขาทบต้นเลยน๊ะครับ "
"จ๊ะ ๆ แม่รู้ดี ว่าแต่เธอต้องช่วยแม่จริง ๆ นะ "
" แม่ถามหน่อยซิว่าทำเธอถึงเรื่องกางเกงใน
ด้วย" อดีตแม่ยายถามอย่างสงสัย
"ไม่อะไรหรอกครับ" ที ตอบ
" บอกตรง ๆ ฉันไม่เชื่อหรอก ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่
เป็นไรหรอก อย่างนั้นแม่กลับก่อนน๊ะ
"
"ครับแม่ "
แล้วแกก็กลับไปโดย ที จะไปส่งให้แกก็บอก
ไม่ต้องหรอก
แมสายหยุดเดินทางไปหา ที ถึงที่ทำงาน พอ ที ออกพบก็เห็นด้วยตาของ
แกออกจะแดง ๆ เขาเลยชวนแกนั่งรถไปคุยไป ที จึงรู้ว่าทึแกมาวันนื้เพราะถูก
พวกทวงหนี้ทวงเงินและบอกว่าถ้าถึงวันนัดแล้วผิดนัดให้ระวังุตัวไว้ แกจึงรีบ
มาหาเขาเพื่อถามรื่องเงิน ที่บอกว่าเป็นห่วงว่าแกจะไม่มีเงินใช้หนีแกเจ้าหนี้
ใหม่และภายหลังอาจจะถูกยึดที่ก็ได้ เขาเสนอให้บอกกับ ตา ลูกสาวแกดีกว่า
ซึ่งแม่สายหยุดก็บอกว่าไม่ได้ และขอร้องให้ ที ช่วยหน่อยอย่างน้องก็เห็น
แก่ เวลาที่เคยเป็นลูกเขยแม่ยายกัน และบอกว่าจะให้แกทำอะไรก็ยอมแต่
ต้องเป็นสิ่งที่แกทำได้ แล้ว ทื ก็ตัดสินใจพูดตรง ๆ กับแก
" แม่ครับสิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้แม่จะโกรธผมหรือไม่ก็ตามแต่ผมก็อยากจะ
บอกกับแม่ตรง "
"เธอจะพูดอะไรก็บอกตรง ๆ เถอะแม่จะไม่โกรธหรอก เพียงแต่
เธอต้องช่วยแม่น๊ะ"
"ได้ครับแม่ คืออย่างนี้ถ้าผมช่วยแล้วแม่อย่าไปสร้างหนี้อีกน๊ะ"
"จ๊ะ ๆ แม่ไม่ทำอีกแล้ว "
"และอีกอย่างหนื่ง "
"อะไรอีกหรือ"
"ก็เรื่องดอกซิครับ ถ้าผมจะช่วยออกให้แต่แม่ต้องมีบางอย่าง
มาให้ผมเป็นประกันทุกเดือนได้ไหมครับ "
"อะไรหรือที่เธอว่า โฉนดก็เอาไปค้ำประกับเงินกู้แล้วแม่ไม่มี่
อะไรอีกแล้วนี้เธอก็รู้"
"มีครับเพียงแต่แม่จะทำหรือไม่ก็ไม่รู้ "
"เธอบอกมาเถอะต้องการอะไร ถ้าทำได้แม่ก็จะทำ"
" อย่างนั้นทุกเดือนแม่เอ่าของใช้ส่วนตัวที่ผมเคยเอาไปใช้
เมื่อครั้งที่ยังอยู่ที่บ้านแม่มาให้ผมเป็นหลักประกันจะได้ไหม
ครับ" ที บอกกับอดีตแม่ยาย พอแม่สายหยุดได้ยิน ที บอก
เช่นนั้นอารมณ์โกรธก็พุ่งขึ้นทันทีแต่พยายามระงับไว้เพราะ
คิดอยู่แล้วว่าน่าจะเป็นเรื่องนี้ ซึ่งเมิ่ออาทิตย์ที่แล้วเขาก็พูด
ถึงเรื่องนี้ แกจึงเอ่ยขึ้น
" นี่เธอยังคิดไม่ดีกับฉันอีกหรือ"
" ผมไม่ได้คิดไม่ดีกับแม่นี่ เพียงแต่ต้องการสิ่งที่ผมบอกก็
เท่านั้นเอง แล้วก็คิดว่าแม่น่าจะทำได้ "
"ใช้ฉันอาจทำได้แต่ก็ไม่อยากทำ"
" อย่างนั้นผมว่าแม่น่าจะเอาไปคิดก่อนก็ได้ แล้วอีกอยาง
สิ่งที่ผมต้องรับผิดชอบแทนแม่มันมากว่าที่แม่ต้องรับผิดชอบ
ทำตามที่ผมบอกไปอะไรมันจะมากกว่ากัน " ที ให้เหตุผม
แม่สายหยุดนั่งคิดสักครู่แล้วจึงเอ่ย " จริงอยู่กับอีกแค่กางเกงในของฉันนั้นน๊ะมันมีราคาไม่อาจเทียบกับเงิน
ที่แม่มาขอร้องให้ช่วย แต่เธอคิดหรือไม่ว่าฉันจะรับได้หรือไม่"
" ก็นั้นซิครับ ผมถึงอยากให้ไปคิดดูก่อน เพราะยังเหลือเวลาอีกหลายวันกว่าจะถึงวันที่แม่นัดจ่ายเงินกับ
เจ้าหนี้เขา"
"อย่างนั้นฉันกลับก่อน
" อดีตแม่ยายขอตัวกลับ โดย ที จะไปส่งให้แต่แกบอกไม่ต้องแล้วกับเดินออกจาก
บ้านไป
แม่สายหยุดพอกลับไปแล้วก็อดคิดถึงเรื่องที ที บอกไม่ได้นึกด่าเขา
อยู่ในใจ นึกอยากจะบอกลูกสาวแต่ก็กลัวว่าถ้า ตา รู้เรื่องนี้มันก็จะทำ
ให้หล่อนรู้เรื่องเงินทีแกไปกู้มาด้วย แล้วนี่เราจะทำยังไงดีกันเล่า
คิดอีกทียังพอมีเวลาตัดสินใจอีกหลายวันไว้ค่อยตัดสินใจดีกว่า
สองวันผ่านไปขึ้นวันที่สามลูกสาวแม่สายหยุดกลับมา
บ้านสองแม่ลูกนั่งสนทนากันอยู่ที่หน้าบันใดทางขึ้นบ้านก็มี่เสียง
โทรศัพท์ดังขึ้น ตา ลูกสาวรีบบอกมารดาว่าจะไปรับเองเพราะว่า
เธอรอโทรศัพท์ของเพื่อนอยู่ แต่พอขึ้นไปได้สักพักก็ได้ยินเสียง
ลูกสาวร้องเรียก
"
แม่ ๆ โทรศัพท์ของแม่น๊ะ " แม่สายหยุดได้ยินลูกสาวบอก
ก็เดินขึ้นบ้านไปรับทันที พอมาถึงก็เห็นโทรศัพท์ว่าอยู่ส่วน ตา
ลูกสาวเดินไปเปิดทีวีดู แกจึงถามว่า
" เขาบอกว่าใครโทรมาหรือเปล่า ตา "
"เปล่าหรอกแต่เป็นเสียงผู้ชาย " ตา หันมาตอบ " ใครกันหรือ
แม่ "
"แม่ก็ไปรู้เหมือนกัน " แม่สายหยุดบอกพร้อมกับยกโทรศัพท์
รับสาย
" ฮัลโหล นั้นใครพูดล๊ะ
ฉันสายหยุดกำลังพูด "
พอได้ยินเสียงบอกของคนทึ่โทรมาแกก็ถึงกับมีสีหน้ากังวล
ขึ้นทันที
" ป้า ๆ ผมเอง จำได้ไหม " ผู้ที่โทรมาบอก
" ป้า วันนี้นัดจ่าย
เงินให้ผมน๊ะครับ จะให้ผมไปเอาที่บ้านหรือไม่ครับหรือป้าจะ
มาให้เอง"
" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันไปเอง " แม่สายหยุดรีบบอกแต่ก็
พยายามระมัดระวังคำพูดเพราะกลัวว่าลูกสาวจะสงสัย แล้วก็
พูดับคนที่โทรมาอีกสองสามคำจึงวางสาย
"ใครโทรมาหรือแม่ " เสียงลูกสาวถามขึ้น แม่สายหยุด
สะดุ้งทันทีแต่พยายามเก็บความรู้สึกไว้แล้วหันไปตอบ
" ก็ เพื่อนที่ไปทำบุญด้วยกันแหละ "
" เขาโทรมาทำไมหรือ "
ตาถาม
" ไม่มีอะไรหรอก " แม่สายหยุดตอบอย่างตะกุกตะกัก
" แม่จะไปไหนหรือเห็นพูดว่าจะไปเอง " พอถูกลูกสาว
ถามแกไม่รู้จะบอกยังไง จึงพยายามหาคำพูดที่ไม่ให้
ลูกสาวสงสัยได้
" อ๋อ เขาชวนไปทอดกฐินน๊ะ "
"เมื่อไหร่หรือ "
"ก็อาทิตย์หน้าแหละ "
" แหมถ้าวันสองวันนี้ก็ดีซิจะได้ไปด้วย " พอได้ยิน ตา
พุดแกก็โล่งใจขึ้นมาดีทีไม่บอกว่าไปวันสองวันนี้
แม่สายหยุดรับตัดบททันที " เออ เดี๋ยวแม่ว่าจะไปบ้านป้าดาหน่อยว่าจะ
ไปถามเรื่องนื้แหละ " จากนั้นก็รีบกลับเข้าห้องทันที แต่งตัวเสร็จก็ออก
จากบ้านเดินข้าข้ามสะพานเพื่อจะไปหาอดีตลูกเขยเพื่อให้ช่วยเรื่องที
ต้องใช้หนี้วันนิ้ซึ่งแกก็ลืมไปเลย แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาไม่อยู่แล้ว
แกจะทำยังไงดี พอมาถึงบ้านต้อยลูกสาวอีกคนเพื่อจะรอรถมอเตอไซย์
รับจ้างเพื่อโดยสารไป รออยู่ไม่นานรถก็มา แต่พอจะเดินขึ้นรถก็ได้ยิน
เสียงเรียกของ ต้อย ว่า " แม่กลับมาเย็นไหม จะฝากซื่อของหน่อย "
" เย็น " แกรีบปฏิเสธทันที่แล้วรีบขึ้นออกไปโดยไม่หันมามองต้อย
เพราะกลัวว่าจะต้องรับฝากอะไรอีก
ขณะนั่งรถไปแม่สายหยุดรู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมากเพราะถ้าไปถึง
บ้าน ที แล้วหากไม่เจอแกจะทำอย่างไร เพราะถ้าหากพวกทวงหนี้
ไปที่บ้านแกลูกสาวเรื่องคงวุ่นแน่ แล้วถ้าเขาอยู่และยอมช่วยแต่ต้อง
มีข้อแม้ตามที่เขาบอกไว้เราจะทำได้หรือเปล่า พอรถเข้าซอยแกก็
มองเข้าไปในซอยก็เห็นรถของ ที จอดอยู่จิตใจของแกเริ่มดีขึ้น
พอถึงบ้านก็เห็นประตูบ้านเปิดอยู่ แกเดินเข้าไปข้างในแต่ก็ไม่เห็น
มีเขาอยู่ คงได้ยินเสียงทีวีดังอยู่ข้างบนแกเลยส่งเสียงร้องเรียกแต่
ก็ไม่มีเสียงตอบเลยตัดสินใจเดินขึ้นบันใดไปที่ห้องของเขาแต่ก็ยัง
ส่งเสียงเรียกต่อแต่ก็ไม่มีเสียงตอบเช่นเคย แกเลยเปิดประตูเข้าไป
แต่กลับไม่มีใครอยู่ คงมีทีวีเปิดทิ้งไว้พอสายตาหันไปดูภาพบนจอ
แกถึงกับบ่นพรึมพรำเบา "
บ้าจริงดูเข้าไปได้ลามกสิ้นดี "
เพราะภาพบนทีวีมันเป็นภาพของชายหญิงกำลังเสพสวาทกัน
แม่สายหยุดรีบหมุนตัวกลับลงมายังข้างล่างทันที พอถึงบันใด
ขั้นสุดท้ายห็เห็น ที เดินเข้าบ้านมาแล้วทักทายแก
" อ้าวแม่ .....สวัสดีครับ ไปไหนมาครับ พอดีผมออกไปข้างนอก "
" ก็มาหาเธอแหละ "
แกตอบ
" นั่งก่อนซิครับแม่ ทีธุระอะไรหรือครับ " ทีเชืญแกนั่งแล้วถามแก
แต่เขาก็รู้ว่าสาเหตุที่แกมาเพราะอะไร แม่สายหยุดพอนั่งลงก็รีบ
ถาม ที ทันที
" ก็มาเรื่องที่ขอให้เธอช่วยนั่นแหละ และวันนี้ก็ถึงวันต้องใช้หนี้แล้ว
และเมื่อกี้นี้มันก็โทรศัพท์มาทวงแม่ด้วย ช่วยแม่หน่อยน๊ะ "
"ว่าแต่เขาจะมาตอนไหนกัน " ที สอบถาม
" แม่บอกเขาว่าจะเอาไปให้เอง เพราะเขาจะมาที่บ้าน ขืนให้ไปที่บ้าน
เรืองคงพังแน่เลย"
"ทำไมล๊ะครับ "
" ก็ ตา มันกลับมาซิ เธอช่วยแม่หน่อยน๊ะขอร้องละ "
"ผมน๊ะอยากช่วยอยู่หรอก ว่าแต่แม่ ........"
ที หยุดพูดเป็นเชิงถาม
แกว่าจะยอมทำตามเรื่องที่เขาขอได้หรือไม่
" เธอจะให้แม่ทำอะไรแม่ก็ยอมแล้วล๊ะ "
" แม่รู้น๊ะครับว่าผมขออะไรแม่ไว้ "
" จ๊ะ ๆ ฉันรู้ "
" แล้วแม่เอามาด้วยหรือเปล่าครับ "
" บ้าใครเขาจะเอามาด้วยล๊ะ เดี๋ยวพอเสร็จเรื่องแล้วจะเอามาให้"
" ผมขอตอนนี้ได้ไหมครับ "
" ก็บอกว่าไม่ได้เอามานี่ "
" ผมว่าแม่เอามาด้วยแหละครับ เพียงแต่แม่คิดไม่ถึงเองเหละ"
"ก็ดูซิ " แม่สายหยุดแสดงท่าทางให้ดู " หรือเธอไม่เชื่อ "
"เชื้อนะเชื้อครับ แต่แม่นึกไม่ออกจริงๆ หรือว่าเอามาด้วย"
อดีตแม่ยายทำสีหน้างง ทีเลยบอกให้แกหายสงสัย
" ก็ตัวที่แม่ใส่อยู่นั้นแหละครับ "
พอได้ยินเขาบอกแกก็ถึงบางอ้อทันที
" บ้าใครเขาให้ได้ แล้วอีกอยางแม่ก็ใส่อยู่ "
"ก็ถอดให้ผมซิครับ เอาอย่างนี้เดี๋ยวผมขึ้นไปข้างบน แม่
ก็ถอดแล้วมาใส่ไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานผมนี่ " ทีบอกเสร็จ
ก็เดินขึ้นไปที่ห้องตามที่บอก พอถึงหน้าห้องก็ทำเป็นเปิด
ปิดประตูทำทีว่าเข้าห้องแล้วแต่กลับยองมาแอบดูอยู่ที่หัว
บันใดชึ้นบน ซึ่งไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงลิ้นชักเปิดแล้วปิด
ทั้งยังเห็นมือข้างหนึ่งยื่นอะไรบางอย่างใส่เข้าไปในลิ้นชัก
โต๊ะทำงาน เขารอสักพักก็เดินลงไปข้างล้าง
แม่สายหยุดเห็นอดีตลูกเขยเดินลงมาแกจึงรีบหันหน้ามองไปทาง
อื่นด้วยความอาย แต่พอได้ยินเสียง ที ร้องถามแกจึงหันหน้าไป
มอง
"
แม่ แล้วเบอร์โทรพวกนั้นหรือเปล่า เบอร์อะไรผมจะได้เรียกให้
มาเอาเงิน"
แม่สายหยุดพอได้ยิน ที่ พูดขึ้นก็มีสีหน้าดีขึ้นรีบหันมาตอบอย่าง
ดีใจ " มีจะมี นี่ไง " แม่สายหยุดรีบเปิดกระเป๋าเงินหยิบเศษ
กระดาษขึ้นมาแผ่นหนึ่งแล้วเดินมาที่โต๊ะทำงานที่ ที นั่งอยู่เพื่อส่ง
กระดาษที่มีหมายเลขโทรศัพท์เจ้าหน้าของแกให้ ซึ่งก็เป็นจังหวะ
พอดีกับที่ ที เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานเพื่อหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ใน
ลิ้นชักขึ้นมาโทร แต่บังเอิญลิ้นชักที่ ที เปิดเพื่อหยิบโทรศัพท์นั้น
ดันเป็นลื้นชักเดียวกับที่แกเอากางเกงในของแกไปใส่ไว้ ต่างคน
ต่างก็เห็นเจ้าสิ่งนั้นทั้งคู่ แม่สายหยุดรีบหมุนตัวกลับไปนั่งที่เดิม
ด้วยความอาย แล้ว ที ก็รีบโทรเรียกเจ้าหนี้มาจัดการจ่ายเงินใช้
หนี้ให้เรียบร้อยแถมยังบอกพวกนั้นวาห้ามม่ายู่กับแกอีก
พออดีตลูกเขย จัดการปัญหาให้แกเสร็จ แม่สายหยุดขอบอกขอบใจ
เขาอย่างมากมาย พอจะขอตัวกลับ ที บอกว่าจะไปส่งให้ แกรีบบอก
ปฏิเสธโดยบอกว่าเดี๋ยว ตา เห็นเข้า แต่ ที บอกว่าไปส่งแค่ตลาด
แล้วให้แกนั่งรถจยย.ไป แกเลยจำยอมรถ ที่ ขึ้นไปแต่งตัว แต่ก็ไม่
วายเห็น ที
หยิบกางเกงในของแกขึ้นไปที่ห้องด้วย
พอ ที กลับลงมาเพื่อจะขึ้นรถขับไปส่ง ที ก็ส่งเงินให้แก
แม่สายหยุดรีบปฏิเสธ
"
แม่ครับเก็บไว้ใช้ซิครับ ฎ
" อย่าเลย แค่เธอช่วยแม่ แม่ก็ไม่รู้จะตอบแทนอย่างไรแล้ว"
" ไม่เป็นไรครับ คิดเสียว่าผมฝากเงินไปทำบุญด้วยก็แล้วก้น "
แม่สายหยุดจำยอมรับไว้แล้วหยิบใส่กระเปาเงินทันทีจากนั้น
ก็นั่งรถให้ ที ไปส่งที่ตลาด
หนึ่งเดือนผ่านไปขณะที แม่สายหยุดนั่งเล่นอยู่ที่ศาลา
ท่าน้ำหน้าบ้าน สายตาก็มองไปเห็นคนสองคนกำลัง
เดินข้ามสะพานตรงมาทีบ้านแกพอเดินมาถึงกลาง
สะพานก็เห็นว่าผู้ที่เดินนำหน้าเป็น ตา ลูกสาวแก ส่วน
คนเดินตามหลังมาดูเหมือนเป็นผู้ชายแต่สังเกตไม่ชัด
ว่าเป็นใครเพราะลูกสาวบังอยู่ทั้วสองหิ้วของพะรุงพะรัง
มาด้วย พอเดินมาถึงศาลาแม่สายหยุดก็รู้ได้ทันทีว่า
คนที่เดินตามหลังลูกสาวแกมาเป็นใคร
ตา เดินมานั่งที่ศาลาแล้ววางของที่ถือมาแล้วเอ่ยขึ้น " พี่ ที
วางไว้ตรงนี้ก่อนก็ได้ วางพี่ไปเอาของที่เหลืองในรถุด้วยน๊ะ "
" จ๊ะ " เสียง ที ตอบพร้อมกลับเดินกลับไปเอาของที่รถต่อ
แม่สายหยุดชำเลืองมองอดึตลูกเขยเล็กน้อยก็บังเอิญเห็น
เขาส่งยิ้มแล้วยกมือไหว้
" สวัสดีครับแม่ " แม่สายหยุดรึบยกมือไหว้ตอบแล้วหันไป
ถามลูกสาว " นี่ แกไปไหนมาหรือ ซื้อของมาเยอะแยะเลย"
" ก็ไปสถานทูตมาน๊ะ วางพี่ ที เขาไปด้วย แล้วก็เลยซื้อของ
ใช้ขากลับ"
แม่สายหยุดเห็น ที เดินข้ามสะพานไปถึงกลาง
กลางแล้วแกจึงเอ่ยถาม ตา ว่า
" ทำไมต้องไปกับ เขาด้วย "
" ไปกับใครแม่ " ลูกสาวย้อนถามแต่ก็รู้ว่ามารดาหมายถึงใคร
" ยังมาถามอีก ก็ ที ไง "
" ก็เขารู้ทางดีนี่ แล้วก็ต้องไปหลายทีด้วย เลยต้องวานเขา "
" มีอะไรหรือแม่
"
" ก็ไม่มีอะไรหรอกแต่ แกอย่าลืมว่าเลิกกับเขาแล้ว
น๊ะ คนอื่นเห็นเข้าจะไม่ดี "
" แม่สบายใจได้น่า เราคุยกันแล้ว "
สองแม่ลูกสนทนากันไม่นาน ที ก็เดินยกของมาถึง
ตา บอกให้นั่งพักก่อน แล้วขอตัวเอาของไปเก็บ
พอลูกสาวเดินเอาของไปเก็บ ก็เหลือแกกับ ที นั่งอยู่ แม่สายหยุด
ทำท่าจะกลับขึ้นบ้านก็ได้ยินเสียง ที เอ่ยถาม
" แม่สบายดีหรือครับ "
" จ๊ะ ฉันสบายดี " แกตอบด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ " นั่งทึ่นี่ก่อน ฉันจะ
ขึ้นไปบนบ้าน "
" แม่ครับ ของเวลาผมเดี๋ยวครับ "
" เธอมีธุระอะไรหรือ "
" ก็ไม่เชิงครับ ว่าแต่แม่ลืมอะไรไปหรือเปล่า "
" ลืมอะไรหรือ "
" นี่สิ้นเดือนแล้วนะครับ "
" ก็สิ้นเดือนน๊ะซิ " แม่สายหยุดพูดโดยไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่อง
อะไร
" แม่จำไม่ได้เลยหรือครับ "
"เอ......เธอพูอเรื่องอะไรหรือ "
" ก็เรื่องแม่ต้องไปส่งดอกให้ผมยังไวเล่าครับ แม่จำได้ไหม "
พอ ที เอยถึงเรื่องส่งดอกแกก็รู้ได้ทันทีว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร
ถ้าไม่ใช่เรื่องสัปดี้สีประดนลามกเรื่องนั้น
"จ๊ะ ๆ ฉันไม่ลืมหรอกแล้วจะเอาไปให้ " แกหยุดแล้วเอ่ยต่อ
"แล้วเธอบอก ตา หรือเปล่า "
" เปล่าครับ แต่แม่ก็ต้องอย่าลืมสัญญาซิครับ "
แล้วแม่สายหยุด
ก็หยิบของที่เหลืออยู่เอาไปเก็บแล้วก็เดินขึ้นบ้าน โดยสังเกตเห็น
ว่า ที เดินตามหลังมา
ก่อนกลับ ขณะที่ ที รอ อดีตภรรยาลงมา ก็พอดีแม่สายหยุดเดินลง
มาเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้โดยเห็นอดีตลูกเขยนั่งอยู่ที่เปลใต้ถุนบ้าน
เสียงเขาร้องบอกแกจึงหันไปมอง
" แม่ครับ เรือ่งไปส่งดอกนั้นน๊ะ ไม่ต้องแล้งครับ "
" อ้าว.......ทำไมล๊ะ "
" ก็ผมหยิบเอาไปแล้วครับ ทีตากไว้นะครับ "
" บ้า .........ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยเดี๋ยวใครเห็นเข้าหรอก "
" ไม่หรอกครับ ผมดูแล้ว " ยังไมทันพูดอะไรก็มีเสียง ตา เดินลงมา
" แม่ ๆ พี่ ที กลับแล้งหรือ " ลูกสาวร้องถาม
" ยังหรอกก็กำลังจะกลับน๊ะ รอ ตา ลงมาอย่างนั้น พี่กลับก่อนน๊ะ
แม่ครับผมกลับก่อน " เสียง ทึ เอ่ยลากลับแล้วยกมือไหว้แก
พอ ที ไปแม่สายหยุดเก็บเสื้อผ้าเสร็จก็กลับเข้าห้องนอน ขณะ
กำลังพับเสื้อผ้าก็อดตรวจสอบ กางเกงในที่เก็บมาไม่ได้ แต่ก็
ไม่รู้ว่าเป็นตัวไหนที่เขาเอาไป จากนั้นก็จัดแจงอาบน้ำอาบท่า
เข้านอนทันที
คู่กรรม 4
แม่สายหยุดสังเกตว่าครั้งใดทีแกเอาชองไปส่งดอก
ที มักจะ
"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "
"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า
ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ
" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่
แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่
" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "
" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร
" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "
" ทำไมต้องเอามาด้วย "
"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "
" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "
ให้เงินแกมาด้วยทุกครั้งไป แต่ถ้า ที มาเอา
เองเขาก็ไม่ได้ให้เงืนแกไว้เลย ซึ่งเดือนนั้นแกก็ไม่
มีเงินใช้อีกด้วย แม่สายหยุดเองก็คิดว่าแค่กางเกง
ตัวเดียวเท่านั้นเองก็ไม่น่าเป็นอะไร ถ้าไม่มีคนรู้เรื่อง
แถมอดีตลูกเขยก็ยังให้เงินแกใช้อีกด้วย
มีอยู่วันหนี่ง ที รับอาสา ตา ให้ไปส่งแม่สายหยุดที่งานแต่งงาน
แห่งหนึ่ง โดยเขาต้องโทรนัดหมายเวลากับแก เที่ยงวันนั้น ที
โทรศัพท์มาทีบ้านแม่สายหยุดพอดีอยู่รับสาย
" ฮัลโหล นั้นใครพูดน๊ะ " แม่สายหยุดสอบถาม
" ผมเองครั้บแม่ "
เสียงผู้โทรมาบอก ซึ่งแม่สายหยุดก็รู้ว่าเป็น
ใครโทรมา
" ตา บอกแม่แล้วใช้ไหมครับว่าให้ผมไปส่งที่งานแต่งงาน "
"จ๊ะ บอกแล้วแต่ไม่ต้องก็ได้เดี่ยวฉันไปเอง "
" ก็ ตา บอกว่าแม่ไม่รู้ทางนี้ครับ แล้วก็ไกลด้วย ว่าแต่แม่จะไป
กี่โมงครับ " แม่สายหยุดจำยอมให้เขาไปส่งเพราะทั้งไกลและ
แกก็ไม่รู้จักทางด้วย เลยจำยอมนัดเวลากับอดีตลูกเขย
โดยประมาณบ่างสองโมงให้มารับแกที่บ้าน พอแม่สายหยุด
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากบ้านแต่พอเดินลงบันใด
ก็เห็น ที นั่งรออยู่ที่เปลนอนใต้ถุนบ้านแล้ว
"สวัสดีครับแม่ " เขายกมือไหว้
" จ๊ะ มานานแล้วหรือ "
"สักพักหนึ่งครับ "
คำว่าสักพักหนึ่งทำให้อดีตแม่ยายอดสงสัยไม่ได้ว่านานเท่าใด
เพราะถ้ามานานแล้ว แล้วถ้าหากเชาขึ้นไปบนบ้านก่อนที่จะมา
รออยู่ตรงนี้ก็คงไม่ดีแน่เลย
" ไปหรือยังครับแม่ "
"ไปซิ "
แล้วทั้งสองก็เดินมาขึ้นรถเพื่อเดินทางไปงานแต่งงาน แม่สาย
หยุดนิ่งเงียบไม่พูดจาจน ที อดสงสัยไม่ได้เลยเอ่ยถาม
" แม่ครับเป็นอะไรหรือครับ ไม่สบายหรือเปล่า "
"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ยังสบายดี " ถึงแม้แม่สายหยุดจะ
พยายามเก็บความรู้สึกไว้แต่น้ำเสียงที่ออกมาก็ฟังแล้ววห้วน ๆ
แบบไม่พอใจอะไรสักอย่างหนึ่ง
" ทำไมแม่ดูสีหน้าไม่ดีเลยครับ "
"ฉ้นก็เป็นของฉันอย่างนี้แหละ "
ขณะขับรถไป ที เอ่ยชวนแม่สายหยุดคุย
" วันนี้แม่แต่งตัวสวยจังเลยครับ "
แม่วสายหยุดก้มมองตัวเองแล้วเอ่ย
"ฉันก็แต่งของฉันแบบนี้แหละ ไม่เห็นว่าจะสวยตรงไหนเลย "
"แม่อาจจะดูไม่ออกแต่ผมน๊ะดูออกครับ "เขาหยุด "ดูเป็นผู้ดีจริงๆ
ครับ" ผู้หญิงพอได้ยินคำชมจะจริงหรือไม่ก็ชอบทุกคนแหละ
แม่สายหยุดเองก็ไม่พ้น
"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "
"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า
ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ
" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่
แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่
" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "
" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร
" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "
" ทำไมต้องเอามาด้วย "
"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "
" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "
"ไมไม่จำเป็นล๊ะครับ "
" ก็เห็นว่าเธอมีใส่เยอะแยะแล้วนี่ "
"เอ.....ก็แค่สองสามตัวเท่านั้นเอง ก็ไม่มากนี่ครับ "
" เชอะ.........ไม่มาก แล้วไอ้ที่ใสมาวันนี้น๊ะมันของใครกัน"
" ก็ของแม่ซิครับจะของใคร "
ที เปิดชายเสื่อให้ดู แม่สายหยุดชายตามองแวบเดี่ยวก็รู้ว่าเป็น
ของแกจริง ๆ
" แล้วแม่ว่าผมจะเอาของใครมาใส่กันครับ "
" ฉันจะไปรู้หรือ ว่าจะเอาของใครมาใส่ กินกับปากอยากอยู่กับ
ท้อง "
" ผมงงหมอแล้วครับแม่ "
"ไม่ต้องงงหรอก ก็แล้วไอ้ที่เมือคืนนี้นะ ไปเอาอะไรของใครมา
กันล๊ะ อย่าติดว่าดึกแล้วคงไม่มีใครเห็นกัน "
พอได้ยินแม่สายหยุดเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนซึ่งเขาไปส่ง ตา หลัง
จากกลับจากงานแล้ว หล่อนก็หยิบกางเกงในของเธอให้เขา
ซึ่งเป็นของกลางเกากลางใหม่ โดยที่ตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่า
จะมีใครเห็นเพราะคิดว่าแม่สายหยุดคงจะนอนแล้ว
" แม่ยังไม่นอนหรือครับ "
" ถ้านอนแล้วจะรู้หรือ" หยุดแล้วเอ่ยต่อ " ฉันขอร้องเถอะ
เธออย่าไปยู่งกับเขาเลย แค่เอาของฉันไปก็พอดูแล้ว "
"ครับผมรับปากว่าจะไม่เอาของคนอื่นมาใส นอกจากของแม่
คนเดียวครับ "
" ขอให้มันจริงเถอะ "
"อ๋อ ..........เรื่องนี้เองที่หน้าแม่ถึงบึ้งตึงมาตลอดทางเลบ "
" ไม่รู้เลิกพูดและ "
ขณะขับรถไป ที เอ่ยชวนแม่สายหยุดคุย
" วันนี้แม่แต่งตัวสวยจังเลยครับ "
แม่วสายหยุดก้มมองตัวเองแล้วเอ่ย
"ฉันก็แต่งของฉันแบบนี้แหละ ไม่เห็นว่าจะสวยตรงไหนเลย "
"แม่อาจจะดูไม่ออกแต่ผมน๊ะดูออกครับ "เขาหยุด "ดูเป็นผู้ดีจริงๆ
ครับ" ผู้หญิงพอได้ยินคำชมจะจริงหรือไม่ก็ชอบทุกคนแหละ
แม่สายหยุดเองก็ไม่พ้น
"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "
"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า
ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ
" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่
แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่
" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "
" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร
" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "
" ทำไมต้องเอามาด้วย "
"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "
" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "
"ไมไม่จำเป็นล๊ะครับ "
" ก็เห็นว่าเธอมีใส่เยอะแยะแล้วนี่ "
"เอ.....ก็แค่สองสามตัวเท่านั้นเอง ก็ไม่มากนี่ครับ "
" เชอะ.........ไม่มาก แล้วไอ้ที่ใสมาวันนี้น๊ะมันของใครกัน"
" ก็ของแม่ซิครับจะของใคร "
ที เปิดชายเสื่อให้ดู แม่สายหยุดชายตามองแวบเดี่ยวก็รู้ว่าเป็น
ของแกจริง ๆ
" แล้วแม่ว่าผมจะเอาของใครมาใส่กันครับ "
" ฉันจะไปรู้หรือ ว่าจะเอาของใครมาใส่ กินกับปากอยากอยู่กับ
ท้อง "
" ผมงงหมอแล้วครับแม่ "
"ไม่ต้องงงหรอก ก็แล้วไอ้ที่เมือคืนนี้นะ ไปเอาอะไรของใครมา
กันล๊ะ อย่าติดว่าดึกแล้วคงไม่มีใครเห็นกัน "
พอได้ยินแม่สายหยุดเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนซึ่งเขาไปส่ง ตา หลัง
จากกลับจากงานแล้ว หล่อนก็หยิบกางเกงในของเธอให้เขา
ซึ่งเป็นของกลางเกากลางใหม่ โดยที่ตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่า
จะมีใครเห็นเพราะคิดว่าแม่สายหยุดคงจะนอนแล้ว
" แม่ยังไม่นอนหรือครับ "
" ถ้านอนแล้วจะรู้หรือ" หยุดแล้วเอ่ยต่อ " ฉันขอร้องเถอะ
เธออย่าไปยู่งกับเขาเลย แค่เอาของฉันไปก็พอดูแล้ว "
"ครับผมรับปากว่าจะไม่เอาของคนอื่นมาใส นอกจากของแม่
คนเดียวครับ "
" ขอให้มันจริงเถอะ "
"อ๋อ ..........เรื่องนี้เองที่หน้าแม่ถึงบึ้งตึงมาตลอดทางเลบ "
" ไม่รู้เลิกพูดและ "
พอถึงงาน ที ส่งแกแล้วบอกว่าใกล้งานเลิกจะมารับ พอรับกลับ
บ้านก็ราว ๆ สี่ทุ่ม
ตา ไม่รู้ระหว่างมารดากับอดีตสามี มีความสัมพันธ์กันอย่างไร ยิ่งบาง
ครั้งไหว้วาน ที ไปรับส่งมารดาก็ยิ่งทำให้ทั้งสองคุ้นเคยกันอีก มีอยู่วัน
หนึ่ง ตา วาน ที ไปดูมารดาที่บ้านเพราะทราบว่าแกไม่สบายและให้ช่วย
พาไปหาหมอถ้ามีไช้มาก ว่า ที จะไปถึงก้ราว ๆ สามทุ่มกว่าแล้ว พอ
เข้าไปในบ้าน ที จึงร้องเรียกแม่สายหยุด
" แม่ ๆ แม่ครับ " ไม่มีเสียงตอบ เขามองไปทีห้องนอนของแกก็เห็น
เปิดอยู่ ที จึงเดินไปที่หน้าประตูแล้วมองเข้าไปในห้องนอนก็เห็นว่า
ไม่มีใครอยู่ พอเดินออกมาก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำเปิดจนดังออก
มาข้างนอก แต่พอหันไปดูที่หน้าห้องน้ำก็เห็นมีแสงไฟจากในห้องน้ำ
รอดออกมาด้านนอก เขารองเดินไปที่หน้าห้องน้ำและอดคิดในใจไม่
ได้ว่า แม่สายหยุดคงจะอาบน้ำอยู่แน่เลยเขารองคิดว่าถ้าหากเป้นจริง
คราวนี้จะรองแอบดูแกอาบน้ำ
พอสายตามองเข้าไปภายในกลับไม่เห้นว่ามีใครอาบน้ำอยู่ แต่ที่พื้น
ห้องน้ำกลับมีร่าง ๆ หนึ่งนั่งเอาหลังพิงผนังห้องน้ำด้านหนึ่งเขาจำ
ได้เป็นอย่างดีว่าเป็นอดีตแม่ยายของเขา นั่งพับเพียบอยู่ทั้งร่าง
เปลื้อยเปล่า ศรีษะพับไปด้านหนึ่งดวงตาหลับพริม ที สังเกตเห็น
ท่าไม่ค่อยจะดีเขาจึงร้องเรียกแต่ก้ไม่มีเสียงตอบ เลยตัดสินใจ
เดินเข้าไปเขย่าตัวแกแต่ก็ไม่รู้สึกตัวแต่อย่างใด เขารีบปิดน้ำฝักบัว
ทันที แล้วเอาผ้าเข็ดตัวที่แขวนอยู่มาห่อร่างของแกจากนั้นอุ้มร่าง
ของแกออกจากห้องน้ำทั้นทีแล้วเดินเข้าไปยังห้องนอนของอดีต
แม่ยาย เพื่อวางร่างนอนบนเตียงนอนพร้อมกับเอาผ้าห่มมาห่มแกไว้
ตลอดทั้งร่างของแกเย็นเชียบ ปากคอสั่นส่งเสียงออกมา
" อุย......หนาวจังเลย
ๆ
"
ที จัดแจงเช็ดเนื้อตัวแกแล้วหาแป้งมาทาให้แกแล้วเอาผ้าห่ม ๆ
แกต่ำ เขาหายาแกไข้มาให้กินจนแกหลับไป
หลังจ่ากหลับไปสองสามชั่วโมงแม่สายหยุดตื่นขึ้นมาแกรู้สสึกว่าสมอง
มึนงงพอพลิกตัวหันกลับมาก็เห็นร่างของผู้ชายนั่งเอาศรีษะวางบนขอบ
ฟูกเตียงของแกอยู่โดยหันใบหน้ามาทางแก แกตกใจเป็นอย่างมาก
เพราะคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็คือ ที อดีตลูกเขยแกแต่ทำไมเขาจึงมาอยู่ที่
นี่ได้ แม่สายหยุดรีบโวยวายขึ้น
" นี่แกมานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน "
พอเสียงของแม่สายหยุดดังขึ้น ที จึงสะดุ้งตื่นขึ้นเงยหน้ามองแก
"อ้าว.แม่ตื่นแล้วหรือครับ"
"แล้วแกเข้ามาในห้องฉันทำไมกันนี่ "
" ก็มาดูแม่ซิครับ แม่ไม่สบายหนักรู้ตัวหรือเปล่า "
"แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่ "
" แม่จำอะไรไม่ได้จริง ๆ หรือครับ ""
"ทำไมจะจำไม่ได้ ก็ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วนี่แก แก "
แม่สายหยุด ชะงักคำพูดเมื่อมือของแกไปสัมผัสร่าง
กายที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มที่แกห่มอยู่ ร่างทั้งร่างของแก
ขณะนี้ไม่สวมใส่อะไรเลย
" นี่ ๆ นี่แกทำอะไรฉันนี่ แล้วทำไมฉันถึงมานอนอยู่
ตรงนี้ แก ๆ ไอ้บ้าแกทำอะไรฉันนี่ "แม่สายหยุดพูด
พร้อมกับยกมือข้างหนึ่งทุบตี ที ที่ศรีษะและลำตัว
หลายที แถมยังปล่อยน้ำตาใหลออกมาปะปนกับเสียง
สะอึกสะอื้น ที รีบยกมือปกป้องจับมือแกไว้แล้วเอ่ยขึ้น
" แม่ครับฟังผมก่อนซิครับ "
"แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับแก "
"ครับผมรู้ ก็ผมจะอธืบายให้แม่ฟังเดี๋ยวนี้แหละ ว่าทำไมผมถึงมาอยู่
ตรงนี้ดื้ "
"อย่างนั้นก็รีบบอกมา ถ้าไม่เช่นนั้นฉันจะไปแจ้งตำรวจ "
"ผมไม่กลัวหรอกครับเพราะผมไม่ได้ทำผิดอะไร "
"ทำไมจะไม่ทำผิด ก็ที่แกมาอยู่ในห้องฉันนี้แล้วอีกอย่างทำไมฉันถึง
มานอนอยู่ตรงนี้ ถ้าแกไม่ได้ทำอะไรฉัน "
"แล้วแม่คิดว่าผมทำอะไรหรือครับ "
"ยังมีหน้ามาพูดอีก ก็ที่ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยอยู่ตอนนี้น๊ะ จะว่าแกไม่
ได้ทำอะไรอีกหรือ "
"แล้วแม่จะฟังผมพูดหรือไม่ครับ ถ้าไม่ฟังผมก็จะพาแม่ไปแจ้ง
ความให้ด้วยครับ "
"ไม่ต้องทำมาเป็นพูดดีเถอะ จะว่าอะไรก็ว่ามา เร็ว ๆเข้า "
"อย่างนั้นแม่อย่าเพิ่งพูดนะครับให้ผมพูดให้เสร็จกอ่น " ที หยุด
แล้วเอ่ยต่อ " ที่ผมมาที่นี่ก็เพราะ ตา โทรศัพท์ไปบอกผมให้
มาดูแม่หน่อย เขาบอกว่าแม่ป่วยและถ้าเป็นไข้หนักก็ให้ช่วย
พาไปหาหมอด้วย แล้วพอผมมาถึงผมเรียกแม่ก็ไม่มีเสียงตอบ
เห็นห้องเปิดอยู่เรียกก็ไมมี มองไปในห้องก็ไมมี พอเดินออกมา
ก็เห็นว่าในห้องน้ำมีคนอาบน้ำอยู่ แต่ห้องน้ำก็ไม่ได้ปิดพอเรียก
ก็ไม่มีเสียงตอบ เลยคิดว่าใครคงเปิดน้ำทิ้งไว้เลยเดินไปดูก็เห็น
แม่นั่งพิงฝาห้องน้ำหลับอยู่ เรียกก็ไม่ตอบเลยเดินเข้าไปเขย่าตัว
แม่ก็ไม่รู้สึกตัว ได้แต่ส่งเสียงละเมอเพ้อฟังไม่ได้สับ
พอคลำตัวดูก็ร้องเป็นไฟ ผมเลยรีบอุ้มแม่ไปในห้องนอน
เพราะคิดว่าคงจับไข้แน่เลย เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ "
พอได้ยิน ที บอกเรื่องราวแกก็พยายามนึกลำดับเหตุการณ์
ที่ผ่านมา แกจำได้ว่าก๋อนอาบน้ำแกรู้สึกว่าจะเป็นไข้เลย
รีบอาบน้ำ แต่ก่อนจะเข้าห้องน้ำ ตา ลูกสาวก็โทรศัพท์มา
แล้วแกก็บอก ตา หนาว ๆ ร้อน ๆ จะเป็นไข้
พอพูดกับ ตา เสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ แล้วต่อจากนั้นก็ไม่รู้ว่า
เกิดอะไรขึ้น แกจำอะไรไม่ได้อีกเลย
"ก็นั้นซิครับ แม่รู้ว่ามีไช้ก็ไม่น่าอาบน้ำแค่เช็ดตัวก็พอแล้วครับ "
แม่สายหยุดพอฟัง ที บอกก็รู้สึกว่ามีเหตุมีผลแล้ว ที ก็เอ่ยต่อ
"แล้วแม่อาบน้ำนานหรือเปล่าครับ ถ้าอาบนานก็คงทำให้ตัวแม่เย็น
จนช๊อคหมดสติไป ดีที่ผมมาเห็นเข้าไม่อย่างนั้นตะคิวกินตายเลย
แล้วทำไมแม่ต้องอาบนานขนาดนั้นด้วยละ ครับ "
" ก็ ๆ ไม่ได้อาบนานนี่นา " แม่สายหยุดรีบปฏิเสธทันที เพราะพอ
ลำดับเหตุการณ์มาถึงตอนนี้แกก็นึกได้ว่าเหตุทึ่แกอาบน้ำนานก็
เพราะว่า แกได้ทำอะไรบางอย่างกับตัวแกซึ่งแกรู้สึกอายเป็น
อย่างมากเลยไม่กล้าบอกเขา แม่สายหยุดรีบหันไปมองโต๊ะเครื่อง
แป้งไม่ยอมสบตาอดีตลูกเขย
แม่สายหยุดอดคิดไม่ได้ว่า ที จะรู้หรือไม่ว่าแกทำอะไรขณะที่แก
อาบน้ำ แต่เขาคงไม่เห็นหรอกเพราะมาตอนเราหมดสติแล้ว แล้ว
นี่เขาคงเห็นอะไร ๆ ของเราหมดแล้วซิ ไม่น่าเลยเราทำไมถึงได้
ทำอะไรตามใจตัวเองไปชนาดนั้นอายุอานามก็จะหกสิบแล้ว
ยังจะมีอารมณ์ ทำเป็นสาว ๆ อยู่อีก จริงซิตอนนั้นพอรู้สึกเสียว
วูบจนตัวเกร็งไปหมอแล้วก็รู้สึกโล่งไปทั้งตัวจนอยากจะนั่งพัก
สักครู่ และต่อจากนั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย ไม่น่าเลยเรา แม่
สายหยุดตัดพ้อต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ เออจริงซิเราตัองพยายาม
เฉไฉไปเรื่องอื่นเขาจะได้ไม่สงสัย
" เออ..นี่ ที เธอไม่ได้ทำอะไรแม่นะ" แม่สายหยุดแกล้งสอบถาม
ที
"
" เอ..แม่คิดว่าผมทำอะไรแม่หรือครับ "
" ก็ทำไอ้นั้นน๊ะ "
"อะไรหรือไอ้นั้น อย่างที่แม่คิดนะ "
" ก็ ๆ ๆ ทำอย่างที่ผู้ชายเขาทำกับผู้หญิงนะ " ทีแกล้ง
ทำเป็นคิดแล้วพูดขึ้น
" อ๋อ..จูบแม่หรือครับ "
พอได่ยิน ที่ บอกแม่สายหยุดถึงกับปล่อยอุทานออกมา
" บ้า....ซิจูบ เธอทำได้แค่จูบเท่านั้นหรือ "
"ก็ถ้าผมทำได้แค่นั้น แม่จะโกรธผมหรือไม่ครับ "
แม่สายหยุดหลงสนทนากับ ที อย่างลืมตัวโดยไม่ทันคิด
" ก็ที่เธอทำได้แค่จูบเท่านั้นนะซิ นัง ตา มันจึงเลิกยังไงละ"
พอพูดคำนี้ขึ้นมาแม่สายหยุดก็คิดว่าไม่น่าเอ่ยออกไปเลย
แกเห็น ที จ้องหน้าแกอย่างขึงขัง
" อุ๊ย..แม่ขอโทษ "
"ไม่เป็นไรตรับ ก็คงจริงอย่างที่แม่ว่าแหละ "
" แม่ขอโทษจริง ๆ
" แม่สายหยุดขอโทษอีกครั้ง "ว่าแต่
หลังจากนั้นแม่หมดสติไปนานไหม "
"ก็ราว ๆ สองชั้วโมงเห็นจะได้ครับหลับจากที่ผมหายาให้แม่
กินแล้ว "
" แม่ขอบใจเธอมากนะ นี่ถ้าไม่ได้เธอมาช่วยแม่ไม่รู้ว่าจะ
เป็นยังไง " แกหยุด แล้วเอ่ยต่อ " แล้วนี้มีใครเห็นหรือไม่
แม่หมายถึงว่ามีใครมารู้มาเห็นในขณะที่เธอมาช่วยแม่นะ"
" อ๋อ..ไม่มีหรอกครับ เพราะถ้าเห็นเช้าก็คงคิดว่าผมทำอะไร
แม่อย่างที่แม่คิดเหมือนกันแหละครับ หรือไม่ก็บอกว่าแค่จูบ"
"เลิกพูดตอกย้ำเสียทีเถอะ ก็ขอโทษแล้วไง ว่าแต่เธอกลับได้
แล้วละ แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว" แม่สายหยุดทำท่าขยับตัวแต่ก็
จำต้องนอนลงอีกครังเพราะรู้สึกว่าเวียนหัวขึ้นมาทันที ที เห็น
เข้าก็บอกว่า
"ผมว่าแม่พักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวผมจะอยู่เป็นเพื่อนก่อน เออ
แม่ต้องกินยาก่อนถึงเวลาแล้ว "
ที รีบหยิบยากับน้ำส่งให้แก
โดยใช้แขนช้อนตัวแกขึ้นมาช่วยพยุงให้แกกินได้ถนัด แม่
สายหยดพยายามบอกว่า
"ไม่ต้องหรอก แม่กินเองได้ " แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว และอีกอยาง
ถ้าไม่ได้เขาช่วยพยุงตัวแกก็คงไม่มีแรงขยับตัวลุกขึ้นมาได้
แม่สายหยุดรึบกินยาทันทีเพราะไม่อยางให้ ที ช่วยเท่าไหร่
หรอกเพราะแผ่นหลังที่เปลื่อยเปล่าของแกขณะนี้สัมผัสกับ
เนื้อท่อนแขนของเขาอย่างเสียไม่ได้
พอกินยาเสร็จแกก็หลิกร่างตะแคงหันมาทาง ที่ แล้วพูดขึ้น
" ที แม่ขอร้องเธอหน่อย เธออย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครน๊ะ
แม้กระทั้ง ตา "
"โอ๊ย..ผมไม่บอกหรอกครับเพราะขืนบอก คนที่ฟังเช้าก็คงคิด
ว่าผมคงไม่ได้แค่จูบหรอก "
" ขอร้องเถอะเลิกพูดเรื่องจูบเสียที พูดอยู่ได้ "
" ครับแม่ ผมก็แกล้ง ๆ เท่านั้นเองแหละ"
แม่สายหยุดเริ่มรู้สึกว่าจะง่วงนอนอีกครั้ง แต่พอมือไปสัมผัส
ลำคัวเข้าแกก็รู้สึกว่าตลอดทั้งร่างถูกทาด้วยแป้งเต็มไปหมด
แม้กระทั้งตรงบริเวณของสงวนของแก สีหน้าของแกเริ่มแดง
ขึ้นจนเห็นได้ชัด จนทีต้องถามขึ้น
"แม่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ สีหน้าแดงจังเลย "
" ไม่ ไม่ เป็นอะไรหรอก เธอช่วยหยิบเสื้อผ้าให้แม่ใส่หน่อยซิ "
" อ๋อ
......ครับแม่ ผมก็ลืมไปเลยตอนเช็ดตัวแม่ให้แห้ง แล้วใช้แป้ง
ทาตัวช่วยให้อุ่นขึ้น เลยลืมเอาเสื้อใส่ให้ "
แล้ว ที ก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ของแกมาให้แต่ก็ไม่ลืมหยิบกางเกง
ในมาด้วย แม่สายหยุดขยับตัวจะลุกขึ้นใสเสื่อผ้าแต่ก็ไม่อาจทำได้
" ให้ผมช่วยดีกว่าครับแม่ " แม่สายหยุดจะปฏิเสธแต ที ก็พูดขึ้น
" ให้ผมใส่ให้เถอะ ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วกะอีกแค่ใส่เสื่อผ้าผมว่า
แม่ให้ผมทำเถอะ " พอ ที เอ่ยขึ้นใบหน้าของแกก็ยิ่งแดงขึ้นอีก
ที จัดแจงหยิบกางเกงในมาแล้วขยับต้วไปทางปลายเท้า
แกแล้วล้วงมือสองข้างที่ถือกางเกงในอยู่สอดเข้าไปใน
ผ้าห่มเพื่อให้สองขาของแม่สายหยุดสอดเข้าไปในช่องขา
ของกางเกงในแล้วรุดขึ้นโดยแม่สายหยุดขยับตัวยกก้นขึ้น
จนใสได้เรียบร้อย จากนั้นก็ตามด้วยกางเกงขาสั้น
พอถึงตอนใส่เสื้อ ที ก็บอกว่า
"ผมว่าไม่ต้องใส่เสือชั้นในหรอกครับ เดี่ยวจะอึดอัด "
แม่สายหยุดไม่ออกความเห็นปล่อยให้เขาทำเพื่อจะได้เสร็จ
เร็ว ๆ
" ขอบใจนะ " แม่สายหยุดกล่าวขอบใจ
"ไม่เป็นไรครับแม่ ผมว่าแม่พักผ่อนเถอะ เดี่ยวผมจะอยู่เฝ้าก่อน
" แม่ว่าเธอกลับเถอะ แม่ไม่เป้นอะไรแล้ว "
" ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมจะระมัดระวังไม่ให้ใครเห็นเข้า แม่
สบายใจได้ครับ " พอได้ยิน ที พูดขึ้นแม่สายหยุดก็อุ่นใจขึ้น
พลิกตัวหันหลังให้เขาทันทีแล้วหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ก่อนจะหลับแม่สายหยุดก็รู้สึกวาหมอนอีกลูกหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ
ถูกหยิบไปซึ่งแกก็รู้ว่าเป็น ที หยิบไปเพื่อใช้หนุนนอนแล้ว
ไปในห้องนอนก็ถูกปิดลง พร้อมกับมีเสียงประตูห้องถูกปิด
ล๊อค