คู่กรรม - คู่เย็ด

คู่กรรม - คู่เย็ด 1

คู่กรรม 1

ตอน นานแล้วที่ไม่ได้เจอ
หลังจาก ผม (ที่ )ได้หย่าร้างกับภรรยานามว่า ตา มา

ประมาณปีกว่า ๆ อยู่ ๆ อดึตแม่ยายซี่งมีนามว่าแม่สายหยุดได้มา

หาที่บ้าน ซีงเป็นบ้านทรงทาวนเฮ้าส์ที่ ผมได้ซื้อใหม่หลังจากเลิก

กับภรรยาแล้วเพราะเหตุว่าได้ยกบ้านให้เขาไป วันนั้นผมงงเป็น

อย่างมาเพราะช่วงก่อ่นเลิกกับลูกสาวแก แกเป็นไม้เบื่อไม้เมากับ

ผมอย่างมากยิ่งช่วงเลิกกับลูกสาวแกใหม่ ๆเวลาเจอผมครั้งใดแก

จะต้องด่าต่อว่าผมทุกครั้งไป แต่วันนี้อยู่ ๆ แกก็มายืนอยู่ที่หน้ารั้ว

บ้านผมซี่งขณะนั้นผมกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน แกทักทายกับ

ผม

" อ้าว ........ที อยู่พอดีนึกว่าไม่อยู่เสียอีก " เสียงอดีตแม่

ยายทักทาย ผมรับหันมายกมือไห้วอย่างนอบน้อม

" แม่ครับสวัดดีครับ จะไปไหนหรือครับ " ผมรีบทักตอบโดยไม่คิด

ว่าแกจะมาหาผม

" ก็มาหาเธอนั้นแหละ นึกว่าไม่อยู่เสียแล้ว "

"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับแม่ เข้ามาก๋อนซิครับ " ผมรีบเดินไป

เปิดประตูรั้วบ้านจากนั้นก็พาแกเข้ามานั้งในบ้านแล้ว

หาน้ำหาท่าให้แกดื่ม

"แม่มีเรื่องอะไรหรือครับ เกิดอะไรขึ้น ใครเป็นอะไรหรือครับ " ผมรีบถามด้วยความเป็นห่วง

" แม่มีเรื่องอยากรบกวนหน่อย " แม่สายหยุดอดีตแม่ยายตอบ

พร้อมกับลงนั่งที่โซฟา

"แม่มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับ "

" ก็นิดหน่อยแหละแต่เธอห้ามไปบอกใครน๊ะโดยเฉพาะนัง ตา

มัน (หมายถึงลูกสาวแกที่เป็นถรรยาผมที่ได้เลิกรากันแล้ว

" อ้าว.....ทำไมถึงบอกไม่ได้ละครับ "

" เธอต้องสัญญาก่อนว่าจะไมบอกใคร "

" ก็ได้ครับ " ผมรีบสัญญาเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

" แม่อยากจะมารบกวนขอยืมเงินเธอหน่อย " พอได้ยินแกเอ่ย

ขอยืมเงินจากผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำใมแกถึงต้องมายืมเงินจาก

ผมหรือว่า ตา ลูกสาวไม่ได้แกใช้จ่าย
" แม่มีปัญหาอะไรหรือครับถึงต้องการใช้เงินมากขนาดนั้น แล้วนี่ ตา รู้หรือเปล่าครับ"

" ก็ถ้าเขารู้แม่จะให้เธออย่าบอกเขาหรอกหรือ"

"ครับ ๆ ก็ได้ " ผมรีบรับปากรับคำทันทีเพราะจะรู้สาเหตุที่แกมาหาผม แล้วเอ่ยต่อ " แล้วแม่จะใช้เงินเท่าไร่หรือครับ

" ก็ประมาณห้าหมื่นบาทเท่านั้นแหละ " แกพูดโดยคิดว่ามันคงไม่มากเท่าไหร่

" หา.........ห้าหมื่นหรือครับทำไมมากมายจัง" ผมถามอย่างตกใจแล้วเอ่ยต่อ " แม่มีความจะเป็นอะไรถึงต้องใช้

เงินมากมายขนาดนั้น"

" ถ้าไม่มีความจำเป็นแม่จะมาหาเธอหรือ ว่าแต่เธอจะช่วยได้ไหม"

"ได้น๊ะมันได้หรอกครับแต่ผมก็อยากจะรู้เหตุผมที่แม่ต้องใช้เงินขนาดนั้น ซึ่งแม่ก็รู้ว่ามันเป็นเงิน

ไม่ใช้น้อยเลยครับ "ผมรีบให้เหตุผม

" จ๊ะฉันรู้ว่ามันเป็นเงินที่มาก แต่แม่ก็จำเป็นจริง ๆ ถ้าแม่บอกเรื่องนี้กับเธอแล้ว เธอต้องให้สัญญา

อีกครั้งว่าจะเก็บไว้เป็นความรับ "

" ครับแม่ผมสัญญา "ผมรีบสัญญาทันทีเพราะอยากจะรู้เรื่องเร็ว ๆ แม่สายหยุดเล่าถึงเหตุผมที

แกจำเป็นต้องใช้เงินเพราะเหตุว่าแกไปกู้ยืมเงินนอกระบบมาโดยที่ลูกสาวแกก็ไม่รู้เรื่องนี้มา

ก่อนเลย ทั้ง ๆ ที่ลูกสาวแกก็ให้เงินแกใช้จ่ายทุกเดือน
" อ้าว ...........ตา ไม่ให้เงินแม่ใช้จ่ายหรือครับ แม่ถึงต้องไปกู้ยืมเขาน๊ะ " ผมถามด้วยความสงสัย

" ให้น๊ะให้แหละแต่ที่แม่จำเป็นต้องใช้เลยต้องไปขอยืมเขา แล้วนี่ก็ใกล้เวลาที่เขาจะมาทวงแล้ว แล้วแม่ก็

ผลัดเขาไปสองครั้งแล้ว ถ้าครั้งนี้ไม่ได้มันขู่ว่าจะเอาเรื่องแน่ เธอก็รูว่าพวกนี้มันโหดร้ายขนาดไหน " อดีต

แม่ยายรีบบอกเหตุผมพร้อมกับปล่อยน้ำตาออกมาทันที่ ผมเห็นแล้วจึงรีบปลอบทันที

" แม่ใจเย็น ๆก่อนครับ ทุกอย่างแก่ไขได้ ว่าแต่แม่ผลัดไปเมื่อไหร่ครับ " ผมรีบสอบถาม

" ก็สิ้นเดือนนี้แหละ ที ช่วยแม่หน่อยนะ แม่ไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้วก็เห็นว่ามีแต่เธอที่ช่วยได้ " อดีตแม่

ยายวิงวอนด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ผมจับมือแกแล้วปลอบโยน

" แม่ใจเย็นๆก่อนครับ " เช็ดหน้าเช็ดตาก่อน ผมเห็นสีหน้าของแกขณะนี้ผมกับเมื่อครั้งก่อนที่ผ่าน

มาเลย ยิ่งช่วงกำลังเลิกกับลูกสาวแกด้วยแล้วดูแกเย่อหยิ่งมองผมเหมือนตัวอะไรสักอย่าง
"ผมไม่รู้ว่าจะช่วยได้แค่ไหน แต่ก็พยายามจะช่วยให้ถึงทีสุด แต่แม่ก็ต้องช่วยตัวเองด้วย แม่ก็รู้ว่าเงิน

ขนาดนี้ไมได้หามางาย ๆ "

" จ๊ะ ๆ แม่รู้ ว่าแต่เธอจะให้แม่ได้วันไหนหรือ "

"ใจเย็น ๆ ซิครับขอเวลาผมหน่อย แล้วนี้ก็ยังเหลือเวลาอีกหลายวันกว่าจะสิ้นเดือน เอาเป็นว่าผมยินดี

ช่วย แต่ไม่รับปากว่าจะช่วยได้ขนาดไหน ตอนนี้ผมก็ใช่ว่าจะมีเงินเก็บมากเท่าไหร แม่ก็รู้ว่าที่ผมมีเคย

อยู่ ผมก็ให้ ตา ไปหมดแล้ว"

" จ๊ะ ๆ แม่เข้าใจย่างนั้นอีกสองสามวันแม่จะมาหาเธอน๊ะ แต่เธอสัญญาแล้วนะว่าจะไม่บอกเรืองนี้กับ ตา

มัน" แม่สายหยุดอดีตแม่ยายขอร้องอีกครั้ง

" ครับแม่ " ผมรีบรับปากทันที อดีตแม่ยายผมเริ่มมีสีหน้าดีขึ้น
หลังจากอดีตแม่ยายกลับไปแล้วผมอดคิดไม่ได้ว่าทำไมแกถึงเดือดร้อนเงินจนต้องไปกู้ยืมเงินมาเป็นจำนวน

มากขนาดนั้นทั้ง ๆ ที่ตอนที่ผมเลิกกับลูกสาวแกก็ได้ให้เงินไปมารวมทั้งบ้าน แต่พอมาคิดอีกทีตอนที่ยังอยู่ที่

บ้านแกผมให้แกใช้จ่ายทุกเดือนรวมทั้งค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน แต่พอผมออกมาแล้วเงืนส่วนนั้นก็หดหาย

ไป ลำพังเงินเดือนของอดีตภรรยาผมก็ไม่ใช่ว่ามามายนัก แล้วยิ่งแม่สายหยุดแกเป็นคนทำอะไรหน้าใหญ่

อยู่แล้วก็เป็นธรรมดาที่เงินที่แกใช้จ่ายจึงไม่พอใช้ คคิไปคิดมาผมก็รู้สึกกลัวว่าถ้าเกิดให้แกยืมไปแล้วผมจะ

ได้คืนหรือเปล่าก็ไม่รู้ ยิ่งเมื่อนึกถึงเมื่อครั้งที่กำลังเลิกกับลูกสาวแก แกทั้งยุยงลูกสาวให้เลิกกับผม ด่าว่า

ผมต่าง ๆ นานา
แต่พอมาเห็นแกในวันนี้ดูผิดไปเป็นคนละคนกันเลยแกพยายามพูดจาอย่างดีกับผม พอสอง

สามวันผ่านไปแม่สายหยุดอดีตแม่ยายก็มาหาผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แกมีของมาฝากผมด้วย พอ

เข้ามานั่งในบ้านแกก็ถามผมทันที " ที เรื่องที่แม่ขอร้องให้ช่วยได้ไหม"

"ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยมีเงินด้วย จะมีก็ไม่พอกับที่แม่ต้องการ" แม่สายหยุดพอได้ยิน ที บอกเท่า

นั้นสีหน้าของแกก็กังวลขึ้นมาทันที

"ช่วยแม่หน่อยน๊ะขอร้องเถอะเธอก็รู้ว่าแม่ไม่รู้จะไปพึงใครแล้วจะมีก็แต่เธอเท่านั้นแหละ" ถึง

ตอนนี้แกก็ปล่อยน้ำตามาให้ผมเห็นอีก "ช่วยแม่หน่อยจะเสียดอกบ้างก็ไม่ว่าแต่อย่าให้

มากว่าที่ยืมมาก็แล้วกัน"

"แม่ครับตอนนี้ผมมีแค่สองหมื่นเท่านั้น ต้องไปยืมเขาอีกสามหมื่นแต่ก็ต้องมีของวางเขาบ้าง"

"เขาคิดดอกเท่าไหร่หรือ "

"ก็ร้อยละห้าบาทครับแต่ต้องมีอะไรวางเขาด้วย "

"เอาโฉนดวางได้ไหม "

"ก็ดีซิครับ" ที บอกพอคุยกันเสร็จแกก็ขอตัวกลับไป

คู่กรรม 2

ตอน ต่างก็เห็นของกันและกัน
หลังจากที่แม่สายหยุดกลับไปแล้ว ที อดที่จะคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่ได้

ยิ่งช่วงที่ใกล้จะหย่าร้างกับภรรยาที ก็เจอเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างที่ได้

เกิดขึ้นในช่วงนั้น เช่นบางวันหลังจากเลิกทำงานกลับมาถึงบ้านก็เกือบตีหนึ่ง

แล้ว ทุกคนก็คงจะนอนหลับกันหมดแล้ว หลังจากได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงมา

อาบน้ำก่อนนอนแต่พอเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ก็ได้ยินเสียงน้ำที่ถูกเปิดไว้

แต่ภายในห้องน้ำไม่ได้เปิดไฟไว้ ซึ่ง ที อดนึกตำหนิคนที่เปิดน้ำทิ้งไว้ไม่ได้ แต่

พอแสงไฟที่เปิดอยู่กลางบ้านสาดส่องเข้ามาภ่ายในห้องน้ำทำให้เขาสามารถ

เห็นภาพที่ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าเข่าขณะนี้ ทำให้ ที รู้ว่าน้ำที่ถูกเปิดอยู่ไม่ได้

เกิดจากคนเปิดทิ้งไว้ แต่ถูกเปิดเพราะคนที่อยู่ภายในห้องน้ำกำลังอาบอยู่ ร่าง

กายนั้นเปลือยเปล่าล้อนจ้อนหันด้านข้างลำตัวให้เห็น กำลังใช้มือข้างหนื่งถือ

ฝักบัวฉีดล้างของสงวนอยู่โดยใช้มืออีกข้างหนึ่งถูล้างตรงบริเวณส่วนนั้น
ที พอจะเดาออกว่าเป็นผู้หญิง และยิ่งเจ้าของร่างนั้นหันร่างหมุนกลับมา

ประจันหน้ากับเขาอย่างตรง ๆ ร้องด้วยความตกใจอย่างคาดไม่ถึงว่าจะ

มีคนเข้ามาในห้องน้ำ " ว้าย......" น้ำเสียงนั้นทำให้เขารู้ได้ว่าเป็นผู้ใด

ตาต่อตาของทั้งคู่สบตากัน ทีรีบขอโทษทันที่

" อุ๊ย.......ผมขอโทษครับแม่ ผมไม่รู้ว่ามีคนอาบอยู่เห็นไปปิดและประตู

ก็ไม่ได้ล๊อคไว้ครับ " อารมตกใจอยู่ และปล่อยให้ ที เอ่ยเสียยาวยืดยิ่ง

พอเห็นสายตาของ ทีชำเลืองต่ำลงมาบริเวณท่อนล่างของแก
ความเขินอายก็เกิดขึ่นทันที รีบหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่อร่างกายทันที

แต่พอหันมาทีครั้งก็เห็น ที เดินออกไปเสียแล้วพร้อมกับปิดประตูล๊อกไว้

ด้วย แม่สายหยุดรีบเดินไปจับลูกปิดประตุอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าล๊อคแล้ว

จริง ๆ แล้วกลับมาอาบน้ำต่อ แต่ก็อดตำหนิตัวเองไม่ได้ที่ไม่ได้ล๊อคประตู

หรืออาจเป็นเพราะล๊อคแล้วแต่ประตูยังปิดไม่สนิด แล้วนี้เขามายืนอยู่นาน

หรือเปล่าก็ไม่รู้ พออ่าบน้ำเสร็จแกก็รีบเข้านอนทันที
หลายวันผ่านไป เช้าวันหนึ่งขณะที่แม่สายหยุดกำลังทำความสะอาดบ้านอยู่พอกวาดมาถึง

บันใดขึ้นชั้นบนซึ่งเป็นห้องนอนของลูกสาว อยู่ ๆ หูของแกก็แว่วได้ยินเสียงร้องมาจากชั้น

บนแต่ยังจับใจความไม่ได้ แกหยุดกวาดเพื่ออยากทราบว่าใครร้อง แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีก

ครั้ง

" ว้าย.......เจ็บน๊ะ " แล้วตามด้วยสียงดัง "เพี๊ย" ซึ่งฟังดูคลายสียงคนถุกตี แล้วก็มีเสียง

ดังฟังชัดบ้างไม่ชัดบ้าง ความ่ที่แกอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนห้องของลูกสาว แม่สายหยุด

ค่อย ๆ ย่องก้าวขึ่นบันใดอย่างช้า ๆและแผ่วเบา ยิ่งพอเดินเกือบจะถึงพื้นชั้นบนเสียงที่ดัง

นั้นก็ยิ่งฟังชัดเจนขึ้น

" ทำไมทำกับ ตา เจ็บจับเลย อุ๊ย.........." เสียงของลูกสาวดังจนแม่สายหยุดได้ยิน

" จะเอาให้ตายเลย " มีเสียงของผู้ชายดังตามมา ซึ่งแกก็รู้ดีว่าเป็นเสียงของใครถ้าไม่ใช่

ลูกเขยของแก ยิ่งพอเดินขึ้นมาถึงชั้นบนก็ยิ่งมีเสียงด้งไม่สับในใจอดคิดไม่ได้ว่าลูกสาว

กับลูกเขยทะเลาะกันหรือเปล่า แกค่อย ๆ ย่องมายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเพื่อฟังเสียงนั้น
แม่สายหยุดค่อย ๆ แนนใบหูนาบกับประตูห้องนอน ตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ เสียงที่ดังในห้องก็ดัง

ชัดเจน

" โอ๊ย..........อุ๊ย.......... ตะ..ตา. .ไปทำอะไรให้หรือถึงทำกับ .ตา.จนเจ็บไปหมดแล้ว........." เสียง

ของลูกสาวดังขึ้นอีกครั้ง

" ดีสมน้ำหน้าจะเอาให้ตายเลยชอยยั่วดีนัก นี่แนะ" เสียงของลูกเขยตอบ พร้อมกับมีเสียงดังตาม

มา " ป้าบ........ป้าบ...ปัก.......ปัก ..........โอ๊ย.........อุ๊ย "
" โอ๊ย.......ตา ทนไม่ไหวแล้วใจจะขาดอู่ยแล้ว พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย "

เสียงร้องอย่างโอดครวญของลูกสาวร้องอยางวิงวอนขอร้องให้คนช่วย

เสียงร้องยังคงดังอยู่ไม่หยุด ผสมผสานกับเสียงดังคล้ายคนถูกตีอย่างไงอย่าง

นั้น ความเป็นห่วงลูกสาวและคิดวาคงทะเลาะกับสามีแน่ ๆ เลย ไม่เช่นนั้นจะ

มีเสียงดัง ปัก ปัก เพี๊ย เพี๊ย คามมด้วยหรือ ในใจของแม่สายหยุดนึกโกรธขึ้น

มาทันที " นี่ถึงขั้นทุบตีกันด้วยหรือ " พอจะตัดสินใจร้องเรียกลูกสาวที่อยู่ข้าง

ในห้องพลันก็มีเสียงดังร้องอย่างสุดเสียง จนแม่สายหยุดยืนทนรอไม่ไหวรีบ

ใช้มือจับลูกบิดประตูห้องหมุนเพื่อเปิดประตู ดีที่ประตูไม่ได้ล๊อค
ยังไม่ทันที่ประตูจะเปิดจนสามารถเห็นคนที่อยู่ภายในห้อง เสียงของแม่สายหยุด

ก็ร้องด่าลูกเขยทันที

" ไอ้.....ที.มึงทำอะไรลูกกู " ร่างของแม่สายหยุดถลันเข้าหาคนทิ้งสองที่

อยู่ในห้องทันทีเพื่อจะช่วยลูกสาว พร้อมกับยกมือหมายตีเข้าที่ร่างของลูกเขย

แต่แล้วแกก็ต้องหยุดชักงักค้างไว้อย่างนั้น

" ว้าย..........แม่ " เสียงตาดังขึ้นเมื่อเห็นมารดาเช้ามา

แล้วตามดด้วยเสียงของสามี " อุ๊ย แม่ "
อย่างที่คาดไม่ถึง แม่สายหยุดถึงกับยืนตรึงนิ่งเหมิอนกับจะ

ซ๊อคไปชั่วขณะไม่พูดไม่จาอีกเลย แล้วซิ่งที่แกต่อไปอีกก็

คือภาพของ ที หันลำตัวมาประจันหน้ากับแกซึ่งอยู่ห่างกันจน

เกือบจะชิดอยู่แล้ว และแล้วก็มีอะไรสักอย่างฉีดพุ่งออกมา

จากช่วงเกือบจะกลางลำตัวต่ำลงมาเล็กน้อย เจ้าสิ่งนั้นดู

คล้าย ๆ กับน้ำสีขาวขุ่น มันพุ่งออกมาจาท่อนเนื้อที่ชี้มาทาง

แกจนมาถูกผ้าถุงที่แกนุ่งอยู่และยังตกมาโดนปลายเท้าของ

แกเป็นจำนวนมา พอปลายเท้าของแม่สายหยุดรู้สึกอุ่น ๆ แก

ก็ตั้งสติขึ้นมาได้ทันที รีบหมุนตัวกลับแล้วรีบสาวเท้าก้าวออก

จากห้องนั้นทันทีด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำเป็นลูกตำลึงเลย
อารามตกใจตื้นแต้นอย่างกะทันหัน ต่อเหตุการณ์ที่แกเห็นภายในห้อง

จนแกรีบลงบันใดอย่างรวดเร็วพอมาถึงข้างล่างแกรู้สึกเหนื่อยจนต้อง

หย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ที่ไว้ใช้สำหรับนั่งกินข้าว แล้วอดนึกตำหนิตัวเอง

ไม่ได้ที่ไม่หน้าใจด่วนเปิดประตูไปเลยน่าจะเรียกเสียก่อน แล้วใครจะไป

รู้ได้เล่าว่ากำลังทำอะไรกันเสียงดังออกลั้นบ้านอย่างนั้น ใครมาได้ยิน

ก็ต้องคิดว่ากำลังทะเลาะกันแน่เลย ซ้ำยังมาเรียกร้องให้พ่อแม่ช่วยอีก

ทำอะไรไม่อายผีสางเทวดากันเลย พอนั่งได้สักพักก็รู้สึกว่าท่อนแขน

สัมผัสกับอะไรเหนียว ๆ จึงเอามือลูบดู พอยกขึ้นมาดมกลิ่นหืนคาว ๆ

ก็เตะจมูก สามัญสำนึกก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นอะไร อดที่จะบ่นออกมาเบา ๆ

ไม่ได้ว่า " บ้าจริงดมเข้าไปได้ น่าขะยักแขยงสิ้นดี " แม่สายหยุดรีบ

ขยับตัวลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อใช้น้ำล้างให้สะอาดเสียที
กล่างถึง ที กับ ภรรยา เมื่อเห็นแม่สายหยุดเปิดประตูเข้ามาในห้อง

อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวซ้ำยังต่อว่าเขาและยกมือจะตีอีกด้วยเขาเลยเข้าใจได้ว่า

แม่ยายคงจะเข้าใจผิดนึกว่าเขากับ ตา กำลังทะเลาะกันแน่เลย ด้วยความ

ตกใจในขณะที่แม่ยายเข้ามาอย่างกะทันหันในขณะที่เขากับภรรยากำลัง

เสพสวาทกันอยู่และกำลังถึงจุดสุดยอดด้วยกันทั้งคู่ น้ำสวาทของ ที่

ทีกำลังพุ่งฉีดในตัวของภรรยาอยู่นั้นก็จะเป็นต้องถูกปล่อยออกมาข้าง

นอกจนฉีดกระเด็นไปถูกแม่ยายเป็นจำนวนมาก
ส่วน ตา เองหลังจากตั้งสติได้ก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่อร่างกายอย่างรวดเร็ว

แต่ก็ไม่วายเห็นน้ำสวาทของ ที พุ่งไปถูกมารดาเช่นกัน พอ ที เดินไปปิด

ประตูแล้วเดินกลับมาก็ถูกภรรยาต่อว่า

" บอกแล้วให้ล๊อคประตูก่อน ดูซิแม่เข้ามาจนได้ "

" ก็พี่เห็นว่าแกไม่อยู่นี่นาเห็นเดินข้ามสะพานไปแล้ว" ทีแก้ตัว " น่าจะมา

ช้าอีกสักหน่อย "

ตา รู้ดีว่าสามีหมายถึงอะไร เพราะถ้ามาช้าสักหน่อยทั้งคู่ก็คงเสร็จกันแล้ว

แต่ก็อดต่อว่าสามีไม่ได้

" พี่ ก็จะกลั้นไว้หน่อยก็ไม่ได้ "

" ก็มันไม่ไหวแล้วนี้ ไม่รู้แม่จะว่าหรือเปล่ามันกระเด็นไปโดนแกด้วย"แล้ว

ทั้งสองก็นอนกอดกันบนเตียงต่อไป
หลังจากทีเหตุการณ์ที่แม่สายหยุดเข้าใจผิดเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของ

ลูกสาวในขณะที่กำลังเสพสวาทกับสามี โดยคิดว่าทะเลาะกัน แม่สายหยุดพยายาม

หลบหน้าหลบตาไม่อยากเจอคนทั้งสองโดยเฉพาะ ที่ ลูกเขยเพราะอายเขา แต่แล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้นขณะที่แกซักผ้าอยู่ข้างล้าง แกได้ยินเสียงผีเท้าคนเดินลงบันใดบ้างมา

พอหันไปมองก็รู้ว่าเป็น ที จึงรีบหันหน้ากลับไปทั้นที มีเสียงลูกเขยเอ่ยทัก

" ซักผ้าหรือครับแม่ "

" จ๊ะ " แม่สายหยุดตอบโดยไม่ได้หันหน้าไปมอง

" มาครับผมช่วยซัก " ที ลงนั่งช่วยแกซักผ้าในกระทะมันน้ำเปล่า

" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวแม่ซักเอง "

"ไม่เป็นไรครับผมช่วย " แม่สายหยุดหันมามองเขาก็เห็นว่าไม่อาจจะห้ามได้เลย

ปล่อบให้เขาทำไป
"แม่ครับ เมื่อว่านผมขอโทษน๊ะครับ ผมนึกว่าไม่มีใครอยู่ " ที หันมาขอโทษ

แม่ยาย แม่สายหยุดตอบโดยไม่หันมาเหมือนเดิม

" ไม่เป็นไรหรอก แม่ก็ผิดเองทีไม่เรียกเสียก่อน "

" ว่าแต่ตอนนั้นแม่คิดว่าผมทะเลาะกับ ตา หรือครับ "

"เป็นใครก็ต้องคิดอย่างนั้นเหมือนกัน เสียงดังออกลั้นบ้าน " แม่สายหยุดเผลอ

ตอบไปอย่างไม่ทันคิด

"อีกอยางครับแม่ ผมขอโทษทีทำไอ้นั้นกระเด็นไปถูกแม่ " แม่สายหยุดรู้ได้ทันที

ว่าเขาหมายถึงอะไร ถ้าไม่ใช่คราบสวาทของเขาทีหลุดออกมา พอพูดถึงตอนนี้

แม่สายหยุดรีบเอ่ย

" แม่ว่าเราอย่าพูดเรื่องนี้อีกเลย "

" ครับแม่ " ทีตอบ แล้วก็ช่วยแกซักผ่าต่อไป
ก่อน ที ไปทำงานเขาได้เอาเงินให้แม่ยายไว้ได้ทำบุญ ทีแรกก็ปฏิเสธ

แต่พอถูก ที ดึงมือแกมาแล้วยังเงินใส่ไว้ในมือแก

" เอาไปเถอะครับแม่ ช่วยทำบุญให้ผมด้วยก็แล้วกันครับ"

"จ๊ะ ๆ " แม่สายหยุดอดตำหนิตัวเองไม่ได้ที่ไปเข้าใจผิดเขาได้ " ดูซิ

เขาก็ให้เงินเราตลอด เขาก็รักลูกสาวเราดีด้วย แกคิดว่าต่อไปจะไม่คิด

อคติกับเขาอีกแล้ว

คู่กรรม 3

มีอีกสองถึงสามครั้งที่ผมแอบเห็นเปลือยกายล้อนจ้อนแต่

มี่อยู่ครั้งหนึ่งผมแอบดูอยู่จนนานเพราะวันนั้นภรรยาผมไม่อยู่

ไปสัมมนา พอกลับมาถึงบ้านขณะกำลังเดินข้างสะพานผม

ก็มองไปเห็นที่ห้องน้ำมีแสงไฟเปิดอยู่ ทีแรกก็คิดว่าใครน๊ะ

มาอาบน้ำตอนนี้ ซึ่งเวลาก็ปาเข้าไปประมาณตีสองแล้ว

คิดไปคิดมาก็
พอเข้าไปในบ้านแล้วก็เดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่มก่อน

จะขึ้นไปบนห้องนอน แต่พอเอาแก้วน้ำไปวางที่อ่างล้าง

จาน พลันสายตาก็หันไปเห็นเสียงไฟจากในห้องน้ำลอด

ออกมาข้างนอก พอพิจารณาดูก็เห็นประตุห้องน้ำเปิดแง้ม

เล็กน้อย ความที่อยากรู้ว่าเป็นใครที่กำลังอาบน้ำอย่แต่

ก็คิดว่าอย่าให้เป็นแม่ยายเลย เพราะอายุแกก็มากแล้ว

คงไม่ค่อยน่าดูหรอก พอสายตามองลอดช่องว่างระหว่าง


เชื่อหรือไม่คนที่อาบน้ำอยู่จะเป็นใครเสียอีกถ้าไม่ใช้แมยายผม ทีจำได้

เพราะอย่างน้อยก็เคยเห็นหุ่นแกมาบ้างแล้ว ทีแรกจะหันกลับเดินขึ้นห้อง

แต่แล้วใจก็คิดไปว่าอยากจะลองแอบดูแกอาบน้ำสังหน่อย จะดูซิว่าแก

จะทำอะไรบ้างเวลาอาบน้ำ ซึ้งขณะนี้แกกำลังยินก้มสระผมอยู่โดยหัน

หลังให้ประตู กว่าแกจะอาบน้ำเสร็จผมก็เห็นร่างของแกอย่างชัดเจน

ยิ่งบริเวณร่องสวาทของแกดูหย่อนยานไปตามวัยของแก ผมเดินกลับ

ขึ้นห้องนอนเปลี่ยนเสื้อผ้า รอเวลาให้แกออกจากห้องน้ำก่อนแล้วจึง

ค่อยลงไปอาบน้ำ


แม่สายหยุดมาหาผมอีกครั้งสอบถามถึงเรื่องเงิน แต่ผมก็ยังไม่รับปากแก แต่ก็จะพยายามหาทางช่วย

แต่พอนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาก็รู้สึกไม่อยากจะช่วยแกเลยแล้งพูดกันจริงก็ไม่ใช่หน้าที่ของผมด้วย แต่แล้ว

อยู่สมองของผมก็คิดว่าถ้าหากพูดเรื่องบางอย่างที่ผ่านมาแกจะโกรธหรือไม่ผมเลยรองหยั่งเชิงถามดู



" มีเรื่องหนึ่งที่แม่ก็โกรธผมด้วยไม่รู้ว่าผมจะถามดีไหม"

"เรื่องอะไรหรือ"


" แม่รู้ใช้ไมครับว่าผมแอบเอาของส่วนตัวของแม่มาใช้น๊ะ" แม่สายหยุดทำหน้างง

แต่พอนึกถึงคำว่าของใช้ส่วนตัวของแก แกก็พอจะคิดได้ว่าเป็นอะไร แต่แกล้งย้อน

ถามว่ามันคิดอะไร

"
เอ.........ของอะไรหรือ"

" ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วผมก็อยากพูดตรง ๆ เลย " ที หยุดแล็กน้อยแล้วเอ่ยต่อ

" แม่รู้ใช่ไหมว่าผมเคยแอบขโมยกางเกงในของแม่ไปใส่น๊ะ"ถึงแม้แม่สายหยุดจะคืดอยู่แล้ว

ว่าตรีคงหมายถึงเรื่องนี้ก้ตามทีเถอะ แต่แกก็อดที่จะโกรธเกลียดเขาขึ้นมาทันที แต่ความ



จำเป็นที่จะต้องระงับอารมณ์ไว้ เพราะถ้าหาแสดงอารมณ์ไปอาจทำให้เรื่องที่มาขอร้องให้


เขาช่วยเหลือก็อาจจะตกไปได้ แต่ก็อดย้อนถามไปไม่ได้ว่า "แล้วทำไม

เธอต้องทำอย่างนั้นด้วย " แกหยุดแล้วเอ่ยต่อ " เธอคิดอะไรกับแม่ด้วยหรือ"

"คิดอะไรครับ "
ที ย้อนถาม

"แม่จะไปรู้ได้หรือ แล้วถ้าไม่คิดแล้วทำไมต้องเอาของแม่ไปด้วย "

"ก็ผมเพียงแต่เอาไปใส่ พอนึกถึงว่ากำลังใส่ของแม่อยู่ อารมณ์มันเสี่ยว ๆ ยังไง

ไม่รู้"


"ก็นั้นแหละเขาเรียกว่าคิดไม่ดี " แม่สายหยุดต่อว่า

"แล้วแม่รู้ได้ยังไงว่าผมเอาไปใส่ "

" มี่หรือจะไม่รู้ แล้วทำไมต้องทำด้วย "

"ถ้าผมบอกเหตุผลแม่จะฟังไหมครับ "

"ก็อยากฟังอยู่แหละ แต่ไม่ได้หมายความว่าแม่จะหายโกรธเกลียด

เธอน๊ะ "

"ครับผมไม่ว่าหรอก เป็นสิทธืของแม่"


"อย่างนั้นก็บอกมาซิ " แม่สายหยุดด้วยความอยากรู้บวกกับเป็นการ

ดีถ้าหากยอมฟังเขา เขาอาจจะช่วยแกยิ่งขึ้น

ที นั่งเงียบสักพักก็พูดขึ้น " แม่รู้ไหมชช่วงนั้นผมเครียสมากบางครั้ง

อยากจะนอนกับ ตา บ้างแม่ก็มักจะเข้ามาขัดจังหวะบ่อยครั้งเลย หรือ

ถ้าแม่ไม่อยู่ ตา ก็มีเมนส์ เสียอีก

" เธอก็เลยอยากระบายกับฉันซิท่า "

"ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ "

"ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วอย่างไหนล๊ะ"

"เพียงแต่แม่มีส่วนให้ผมทำน๊ะครับ "

"ฉันจะไปมี่ส่วนได้ยังไงกัน "

"แม่อย่าเพิ่งแย้งซิครับฟังผมก่อน "

"ก็ได้เธอบอกมา ฉันจะยอมฟังก่อน "

ที เริ่มเล่าเหตุผลทำให้แกฟัง

พอ ที บอกว่าไม่ใช่ครังเดี๋ยวที่เห็นแกอาบน้ำในห้องน้ำในคราวที่เขายังอยู่ที่

บ้าง แต่มันสองถึงสามหนเสียด้วย แล้วหนสุดท้ายเขาก็ดูจนแกใกล้จะอาบ

น้ำเสร็จด้วย แม่สายหยุดถามด้วยความสงสับ

" อ้าววันนั้นเธอไม่กลัง ตา รู้หรือ "

"คืนนั้นเขาไม่อยู่ ไปสัมมนา "

" ก็ยังโชคดีที่ไม่ถูกเธอข่มขืน "แม่สายหยุดนึกชม ที อยู่บ้าง

" ผมก็แค่เอาเพื่อช่วยตัวเองเท่านั้นแหละครับ "

"ว่าแต่เธอน๊ะ ตอนนี้ยังคิดอีกหรือเปล่า "แม่สายหยุดถามอย่างอดที่จะสงสัย

ไม่ได้ว่าอยู่ ๆ ทำไม ที่ถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมา

"แล้วถ้าผมบอกว่ายังคิดอยู่แต่ก็แค่ที่บอกเท่านั้นแหละ แม่จะเชื่อหรือไม่

ผมก็ไม่ว่า ขอให้ได้บอกเท่านั้นเหละ "


"ก็ยังนับว่าดีอยู่น๊ะที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้วไม่อย่างนั้น

กางเกงฉันคงหายหมดแน่เลย" แกเอ่ยต่อ" ว่าแต่เรื่องที่ฉันขอให้

เธอช่วยน๊ะ เธอจะว่ายังไง แม่ก็ยินดีเสียดอก "

"แม่อยาลืมน๊ะไม่ใช่น้อยน๊ะครับ แล้วเกิดไม่มีให้ผมจะทำยังไงกัน"

" แม่รับรอง " แม่สายหยุดสัญญาเป็นหมั้นเป็นเหมาะ

" ลำพังดอกของผมไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่ของคนอื่นน๊ะขาดไม่

ได้เลยน๊ะครับ พอถึงเวลาไม่มีเงินส่งเขาทบต้นเลยน๊ะครับ "

"จ๊ะ ๆ แม่รู้ดี ว่าแต่เธอต้องช่วยแม่จริง ๆ นะ "


" แม่ถามหน่อยซิว่าทำเธอถึงเรื่องกางเกงใน

ด้วย" อดีตแม่ยายถามอย่างสงสัย

"ไม่อะไรหรอกครับ" ที ตอบ

" บอกตรง ๆ ฉันไม่เชื่อหรอก ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่

เป็นไรหรอก อย่างนั้นแม่กลับก่อนน๊ะ
"

"ครับแม่ "

แล้วแกก็กลับไปโดย ที จะไปส่งให้แกก็บอก

ไม่ต้องหรอก



แมสายหยุดเดินทางไปหา ที ถึงที่ทำงาน พอ ที ออกพบก็เห็นด้วยตาของ

แกออกจะแดง ๆ เขาเลยชวนแกนั่งรถไปคุยไป ที จึงรู้ว่าทึแกมาวันนื้เพราะถูก

พวกทวงหนี้ทวงเงินและบอกว่าถ้าถึงวันนัดแล้วผิดนัดให้ระวังุตัวไว้ แกจึงรีบ

มาหาเขาเพื่อถามรื่องเงิน ที่บอกว่าเป็นห่วงว่าแกจะไม่มีเงินใช้หนีแกเจ้าหนี้

ใหม่และภายหลังอาจจะถูกยึดที่ก็ได้ เขาเสนอให้บอกกับ ตา ลูกสาวแกดีกว่า

ซึ่งแม่สายหยุดก็บอกว่าไม่ได้ และขอร้องให้ ที ช่วยหน่อยอย่างน้องก็เห็น

แก่ เวลาที่เคยเป็นลูกเขยแม่ยายกัน และบอกว่าจะให้แกทำอะไรก็ยอมแต่

ต้องเป็นสิ่งที่แกทำได้ แล้ว ทื ก็ตัดสินใจพูดตรง ๆ กับแก

" แม่ครับสิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้แม่จะโกรธผมหรือไม่ก็ตามแต่ผมก็อยากจะ

บอกกับแม่ตรง "


"เธอจะพูดอะไรก็บอกตรง ๆ เถอะแม่จะไม่โกรธหรอก เพียงแต่

เธอต้องช่วยแม่น๊ะ"

"ได้ครับแม่ คืออย่างนี้ถ้าผมช่วยแล้วแม่อย่าไปสร้างหนี้อีกน๊ะ"

"จ๊ะ ๆ แม่ไม่ทำอีกแล้ว "

"และอีกอย่างหนื่ง "

"อะไรอีกหรือ"

"ก็เรื่องดอกซิครับ ถ้าผมจะช่วยออกให้แต่แม่ต้องมีบางอย่าง

มาให้ผมเป็นประกันทุกเดือนได้ไหมครับ "

"อะไรหรือที่เธอว่า โฉนดก็เอาไปค้ำประกับเงินกู้แล้วแม่ไม่มี่

อะไรอีกแล้วนี้เธอก็รู้"

"มีครับเพียงแต่แม่จะทำหรือไม่ก็ไม่รู้ "

"เธอบอกมาเถอะต้องการอะไร ถ้าทำได้แม่ก็จะทำ"

" อย่างนั้นทุกเดือนแม่เอ่าของใช้ส่วนตัวที่ผมเคยเอาไปใช้

เมื่อครั้งที่ยังอยู่ที่บ้านแม่มาให้ผมเป็นหลักประกันจะได้ไหม

ครับ" ที บอกกับอดีตแม่ยาย พอแม่สายหยุดได้ยิน ที บอก

เช่นนั้นอารมณ์โกรธก็พุ่งขึ้นทันทีแต่พยายามระงับไว้เพราะ

คิดอยู่แล้วว่าน่าจะเป็นเรื่องนี้ ซึ่งเมิ่ออาทิตย์ที่แล้วเขาก็พูด

ถึงเรื่องนี้ แกจึงเอ่ยขึ้น

" นี่เธอยังคิดไม่ดีกับฉันอีกหรือ"

" ผมไม่ได้คิดไม่ดีกับแม่นี่ เพียงแต่ต้องการสิ่งที่ผมบอกก็

เท่านั้นเอง แล้วก็คิดว่าแม่น่าจะทำได้ "

"ใช้ฉันอาจทำได้แต่ก็ไม่อยากทำ"

" อย่างนั้นผมว่าแม่น่าจะเอาไปคิดก่อนก็ได้ แล้วอีกอยาง

สิ่งที่ผมต้องรับผิดชอบแทนแม่มันมากว่าที่แม่ต้องรับผิดชอบ

ทำตามที่ผมบอกไปอะไรมันจะมากกว่ากัน " ที ให้เหตุผม


แม่สายหยุดนั่งคิดสักครู่แล้วจึงเอ่ย " จริงอยู่กับอีกแค่กางเกงในของฉันนั้นน๊ะมันมีราคาไม่อาจเทียบกับเงิน

ที่แม่มาขอร้องให้ช่วย แต่เธอคิดหรือไม่ว่าฉันจะรับได้หรือไม่"

" ก็นั้นซิครับ ผมถึงอยากให้ไปคิดดูก่อน เพราะยังเหลือเวลาอีกหลายวันกว่าจะถึงวันที่แม่นัดจ่ายเงินกับ

เจ้าหนี้เขา"

"อย่างนั้นฉันกลับก่อน
" อดีตแม่ยายขอตัวกลับ โดย ที จะไปส่งให้แต่แกบอกไม่ต้องแล้วกับเดินออกจาก

บ้านไป


แม่สายหยุดพอกลับไปแล้วก็อดคิดถึงเรื่องที ที บอกไม่ได้นึกด่าเขา

อยู่ในใจ นึกอยากจะบอกลูกสาวแต่ก็กลัวว่าถ้า ตา รู้เรื่องนี้มันก็จะทำ

ให้หล่อนรู้เรื่องเงินทีแกไปกู้มาด้วย แล้วนี่เราจะทำยังไงดีกันเล่า

คิดอีกทียังพอมีเวลาตัดสินใจอีกหลายวันไว้ค่อยตัดสินใจดีกว่า


สองวันผ่านไปขึ้นวันที่สามลูกสาวแม่สายหยุดกลับมา

บ้านสองแม่ลูกนั่งสนทนากันอยู่ที่หน้าบันใดทางขึ้นบ้านก็มี่เสียง

โทรศัพท์ดังขึ้น ตา ลูกสาวรีบบอกมารดาว่าจะไปรับเองเพราะว่า

เธอรอโทรศัพท์ของเพื่อนอยู่ แต่พอขึ้นไปได้สักพักก็ได้ยินเสียง

ลูกสาวร้องเรียก


"
แม่ ๆ โทรศัพท์ของแม่น๊ะ " แม่สายหยุดได้ยินลูกสาวบอก

ก็เดินขึ้นบ้านไปรับทันที พอมาถึงก็เห็นโทรศัพท์ว่าอยู่ส่วน ตา

ลูกสาวเดินไปเปิดทีวีดู แกจึงถามว่า

" เขาบอกว่าใครโทรมาหรือเปล่า ตา "

"เปล่าหรอกแต่เป็นเสียงผู้ชาย " ตา หันมาตอบ " ใครกันหรือ

แม่ "

"แม่ก็ไปรู้เหมือนกัน " แม่สายหยุดบอกพร้อมกับยกโทรศัพท์

รับสาย
" ฮัลโหล นั้นใครพูดล๊ะ
ฉันสายหยุดกำลังพูด "

พอได้ยินเสียงบอกของคนทึ่โทรมาแกก็ถึงกับมีสีหน้ากังวล

ขึ้นทันที

" ป้า ๆ ผมเอง จำได้ไหม " ผู้ที่โทรมาบอก
" ป้า วันนี้นัดจ่าย

เงินให้ผมน๊ะครับ จะให้ผมไปเอาที่บ้านหรือไม่ครับหรือป้าจะ

มาให้เอง"


" ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันไปเอง " แม่สายหยุดรีบบอกแต่ก็

พยายามระมัดระวังคำพูดเพราะกลัวว่าลูกสาวจะสงสัย แล้วก็

พูดับคนที่โทรมาอีกสองสามคำจึงวางสาย


"ใครโทรมาหรือแม่ " เสียงลูกสาวถามขึ้น แม่สายหยุด

สะดุ้งทันทีแต่พยายามเก็บความรู้สึกไว้แล้วหันไปตอบ

" ก็ เพื่อนที่ไปทำบุญด้วยกันแหละ "

" เขาโทรมาทำไมหรือ "
ตาถาม

" ไม่มีอะไรหรอก " แม่สายหยุดตอบอย่างตะกุกตะกัก

" แม่จะไปไหนหรือเห็นพูดว่าจะไปเอง " พอถูกลูกสาว

ถามแกไม่รู้จะบอกยังไง จึงพยายามหาคำพูดที่ไม่ให้

ลูกสาวสงสัยได้

" อ๋อ เขาชวนไปทอดกฐินน๊ะ "

"เมื่อไหร่หรือ "

"ก็อาทิตย์หน้าแหละ "

" แหมถ้าวันสองวันนี้ก็ดีซิจะได้ไปด้วย " พอได้ยิน ตา

พุดแกก็โล่งใจขึ้นมาดีทีไม่บอกว่าไปวันสองวันนี้


แม่สายหยุดรับตัดบททันที " เออ เดี๋ยวแม่ว่าจะไปบ้านป้าดาหน่อยว่าจะ

ไปถามเรื่องนื้แหละ " จากนั้นก็รีบกลับเข้าห้องทันที แต่งตัวเสร็จก็ออก

จากบ้านเดินข้าข้ามสะพานเพื่อจะไปหาอดีตลูกเขยเพื่อให้ช่วยเรื่องที

ต้องใช้หนี้วันนิ้ซึ่งแกก็ลืมไปเลย แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาไม่อยู่แล้ว

แกจะทำยังไงดี พอมาถึงบ้านต้อยลูกสาวอีกคนเพื่อจะรอรถมอเตอไซย์

รับจ้างเพื่อโดยสารไป รออยู่ไม่นานรถก็มา แต่พอจะเดินขึ้นรถก็ได้ยิน

เสียงเรียกของ ต้อย ว่า " แม่กลับมาเย็นไหม จะฝากซื่อของหน่อย "

" เย็น " แกรีบปฏิเสธทันที่แล้วรีบขึ้นออกไปโดยไม่หันมามองต้อย

เพราะกลัวว่าจะต้องรับฝากอะไรอีก

ขณะนั่งรถไปแม่สายหยุดรู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมากเพราะถ้าไปถึง

บ้าน ที แล้วหากไม่เจอแกจะทำอย่างไร เพราะถ้าหากพวกทวงหนี้

ไปที่บ้านแกลูกสาวเรื่องคงวุ่นแน่ แล้วถ้าเขาอยู่และยอมช่วยแต่ต้อง

มีข้อแม้ตามที่เขาบอกไว้เราจะทำได้หรือเปล่า พอรถเข้าซอยแกก็

มองเข้าไปในซอยก็เห็นรถของ ที จอดอยู่จิตใจของแกเริ่มดีขึ้น

พอถึงบ้านก็เห็นประตูบ้านเปิดอยู่ แกเดินเข้าไปข้างในแต่ก็ไม่เห็น

มีเขาอยู่ คงได้ยินเสียงทีวีดังอยู่ข้างบนแกเลยส่งเสียงร้องเรียกแต่

ก็ไม่มีเสียงตอบเลยตัดสินใจเดินขึ้นบันใดไปที่ห้องของเขาแต่ก็ยัง

ส่งเสียงเรียกต่อแต่ก็ไม่มีเสียงตอบเช่นเคย แกเลยเปิดประตูเข้าไป

แต่กลับไม่มีใครอยู่ คงมีทีวีเปิดทิ้งไว้พอสายตาหันไปดูภาพบนจอ


แกถึงกับบ่นพรึมพรำเบา "
บ้าจริงดูเข้าไปได้ลามกสิ้นดี "

เพราะภาพบนทีวีมันเป็นภาพของชายหญิงกำลังเสพสวาทกัน

แม่สายหยุดรีบหมุนตัวกลับลงมายังข้างล่างทันที พอถึงบันใด

ขั้นสุดท้ายห็เห็น ที เดินเข้าบ้านมาแล้วทักทายแก

" อ้าวแม่ .....สวัสดีครับ ไปไหนมาครับ พอดีผมออกไปข้างนอก "

" ก็มาหาเธอแหละ "
แกตอบ

" นั่งก่อนซิครับแม่ ทีธุระอะไรหรือครับ " ทีเชืญแกนั่งแล้วถามแก

แต่เขาก็รู้ว่าสาเหตุที่แกมาเพราะอะไร แม่สายหยุดพอนั่งลงก็รีบ

ถาม ที ทันที

" ก็มาเรื่องที่ขอให้เธอช่วยนั่นแหละ และวันนี้ก็ถึงวันต้องใช้หนี้แล้ว

และเมื่อกี้นี้มันก็โทรศัพท์มาทวงแม่ด้วย ช่วยแม่หน่อยน๊ะ "


"ว่าแต่เขาจะมาตอนไหนกัน " ที สอบถาม

" แม่บอกเขาว่าจะเอาไปให้เอง เพราะเขาจะมาที่บ้าน ขืนให้ไปที่บ้าน

เรืองคงพังแน่เลย"

"ทำไมล๊ะครับ "

" ก็ ตา มันกลับมาซิ เธอช่วยแม่หน่อยน๊ะขอร้องละ "

"ผมน๊ะอยากช่วยอยู่หรอก ว่าแต่แม่ ........"
ที หยุดพูดเป็นเชิงถาม

แกว่าจะยอมทำตามเรื่องที่เขาขอได้หรือไม่

" เธอจะให้แม่ทำอะไรแม่ก็ยอมแล้วล๊ะ "

" แม่รู้น๊ะครับว่าผมขออะไรแม่ไว้ "

" จ๊ะ ๆ ฉันรู้ "

" แล้วแม่เอามาด้วยหรือเปล่าครับ "

" บ้าใครเขาจะเอามาด้วยล๊ะ เดี๋ยวพอเสร็จเรื่องแล้วจะเอามาให้"

" ผมขอตอนนี้ได้ไหมครับ "

" ก็บอกว่าไม่ได้เอามานี่ "

" ผมว่าแม่เอามาด้วยแหละครับ เพียงแต่แม่คิดไม่ถึงเองเหละ"


"ก็ดูซิ " แม่สายหยุดแสดงท่าทางให้ดู " หรือเธอไม่เชื่อ "

"เชื้อนะเชื้อครับ แต่แม่นึกไม่ออกจริงๆ หรือว่าเอามาด้วย"

อดีตแม่ยายทำสีหน้างง ทีเลยบอกให้แกหายสงสัย

" ก็ตัวที่แม่ใส่อยู่นั้นแหละครับ "

พอได้ยินเขาบอกแกก็ถึงบางอ้อทันที

" บ้าใครเขาให้ได้ แล้วอีกอยางแม่ก็ใส่อยู่ "

"ก็ถอดให้ผมซิครับ เอาอย่างนี้เดี๋ยวผมขึ้นไปข้างบน แม่

ก็ถอดแล้วมาใส่ไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานผมนี่ " ทีบอกเสร็จ

ก็เดินขึ้นไปที่ห้องตามที่บอก พอถึงหน้าห้องก็ทำเป็นเปิด

ปิดประตูทำทีว่าเข้าห้องแล้วแต่กลับยองมาแอบดูอยู่ที่หัว

บันใดชึ้นบน ซึ่งไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงลิ้นชักเปิดแล้วปิด

ทั้งยังเห็นมือข้างหนึ่งยื่นอะไรบางอย่างใส่เข้าไปในลิ้นชัก

โต๊ะทำงาน เขารอสักพักก็เดินลงไปข้างล้าง


แม่สายหยุดเห็นอดีตลูกเขยเดินลงมาแกจึงรีบหันหน้ามองไปทาง

อื่นด้วยความอาย แต่พอได้ยินเสียง ที ร้องถามแกจึงหันหน้าไป

มอง

"
แม่ แล้วเบอร์โทรพวกนั้นหรือเปล่า เบอร์อะไรผมจะได้เรียกให้

มาเอาเงิน"

แม่สายหยุดพอได้ยิน ที่ พูดขึ้นก็มีสีหน้าดีขึ้นรีบหันมาตอบอย่าง

ดีใจ " มีจะมี นี่ไง " แม่สายหยุดรีบเปิดกระเป๋าเงินหยิบเศษ

กระดาษขึ้นมาแผ่นหนึ่งแล้วเดินมาที่โต๊ะทำงานที่ ที นั่งอยู่เพื่อส่ง

กระดาษที่มีหมายเลขโทรศัพท์เจ้าหน้าของแกให้ ซึ่งก็เป็นจังหวะ

พอดีกับที่ ที เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานเพื่อหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ใน

ลิ้นชักขึ้นมาโทร แต่บังเอิญลิ้นชักที่ ที เปิดเพื่อหยิบโทรศัพท์นั้น

ดันเป็นลื้นชักเดียวกับที่แกเอากางเกงในของแกไปใส่ไว้ ต่างคน

ต่างก็เห็นเจ้าสิ่งนั้นทั้งคู่ แม่สายหยุดรีบหมุนตัวกลับไปนั่งที่เดิม

ด้วยความอาย แล้ว ที ก็รีบโทรเรียกเจ้าหนี้มาจัดการจ่ายเงินใช้

หนี้ให้เรียบร้อยแถมยังบอกพวกนั้นวาห้ามม่ายู่กับแกอีก


พออดีตลูกเขย จัดการปัญหาให้แกเสร็จ แม่สายหยุดขอบอกขอบใจ

เขาอย่างมากมาย พอจะขอตัวกลับ ที บอกว่าจะไปส่งให้ แกรีบบอก

ปฏิเสธโดยบอกว่าเดี๋ยว ตา เห็นเข้า แต่ ที บอกว่าไปส่งแค่ตลาด

แล้วให้แกนั่งรถจยย.ไป แกเลยจำยอมรถ ที่ ขึ้นไปแต่งตัว แต่ก็ไม่

วายเห็น ที
หยิบกางเกงในของแกขึ้นไปที่ห้องด้วย


พอ ที กลับลงมาเพื่อจะขึ้นรถขับไปส่ง ที ก็ส่งเงินให้แก

แม่สายหยุดรีบปฏิเสธ


"
แม่ครับเก็บไว้ใช้ซิครับ ฎ

" อย่าเลย แค่เธอช่วยแม่ แม่ก็ไม่รู้จะตอบแทนอย่างไรแล้ว"

" ไม่เป็นไรครับ คิดเสียว่าผมฝากเงินไปทำบุญด้วยก็แล้วก้น "

แม่สายหยุดจำยอมรับไว้แล้วหยิบใส่กระเปาเงินทันทีจากนั้น

ก็นั่งรถให้ ที ไปส่งที่ตลาด


หนึ่งเดือนผ่านไปขณะที แม่สายหยุดนั่งเล่นอยู่ที่ศาลา

ท่าน้ำหน้าบ้าน สายตาก็มองไปเห็นคนสองคนกำลัง

เดินข้ามสะพานตรงมาทีบ้านแกพอเดินมาถึงกลาง

สะพานก็เห็นว่าผู้ที่เดินนำหน้าเป็น ตา ลูกสาวแก ส่วน

คนเดินตามหลังมาดูเหมือนเป็นผู้ชายแต่สังเกตไม่ชัด

ว่าเป็นใครเพราะลูกสาวบังอยู่ทั้วสองหิ้วของพะรุงพะรัง

มาด้วย พอเดินมาถึงศาลาแม่สายหยุดก็รู้ได้ทันทีว่า

คนที่เดินตามหลังลูกสาวแกมาเป็นใคร


ตา เดินมานั่งที่ศาลาแล้ววางของที่ถือมาแล้วเอ่ยขึ้น " พี่ ที

วางไว้ตรงนี้ก่อนก็ได้ วางพี่ไปเอาของที่เหลืองในรถุด้วยน๊ะ "

" จ๊ะ " เสียง ที ตอบพร้อมกลับเดินกลับไปเอาของที่รถต่อ

แม่สายหยุดชำเลืองมองอดึตลูกเขยเล็กน้อยก็บังเอิญเห็น

เขาส่งยิ้มแล้วยกมือไหว้

" สวัสดีครับแม่ " แม่สายหยุดรึบยกมือไหว้ตอบแล้วหันไป

ถามลูกสาว " นี่ แกไปไหนมาหรือ ซื้อของมาเยอะแยะเลย"

" ก็ไปสถานทูตมาน๊ะ วางพี่ ที เขาไปด้วย แล้วก็เลยซื้อของ

ใช้ขากลับ"
แม่สายหยุดเห็น ที เดินข้ามสะพานไปถึงกลาง

กลางแล้วแกจึงเอ่ยถาม ตา ว่า

" ทำไมต้องไปกับ เขาด้วย "

" ไปกับใครแม่ " ลูกสาวย้อนถามแต่ก็รู้ว่ามารดาหมายถึงใคร

" ยังมาถามอีก ก็ ที ไง "

" ก็เขารู้ทางดีนี่ แล้วก็ต้องไปหลายทีด้วย เลยต้องวานเขา "


" มีอะไรหรือแม่
"

" ก็ไม่มีอะไรหรอกแต่ แกอย่าลืมว่าเลิกกับเขาแล้ว

น๊ะ คนอื่นเห็นเข้าจะไม่ดี "

" แม่สบายใจได้น่า เราคุยกันแล้ว "


สองแม่ลูกสนทนากันไม่นาน ที ก็เดินยกของมาถึง

ตา บอกให้นั่งพักก่อน แล้วขอตัวเอาของไปเก็บ


พอลูกสาวเดินเอาของไปเก็บ ก็เหลือแกกับ ที นั่งอยู่ แม่สายหยุด

ทำท่าจะกลับขึ้นบ้านก็ได้ยินเสียง ที เอ่ยถาม

" แม่สบายดีหรือครับ "

" จ๊ะ ฉันสบายดี " แกตอบด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ " นั่งทึ่นี่ก่อน ฉันจะ

ขึ้นไปบนบ้าน "

" แม่ครับ ของเวลาผมเดี๋ยวครับ "

" เธอมีธุระอะไรหรือ "

" ก็ไม่เชิงครับ ว่าแต่แม่ลืมอะไรไปหรือเปล่า "

" ลืมอะไรหรือ "

" นี่สิ้นเดือนแล้วนะครับ "

" ก็สิ้นเดือนน๊ะซิ " แม่สายหยุดพูดโดยไม่รู้ว่าเขาหมายถึงเรื่อง

อะไร


" แม่จำไม่ได้เลยหรือครับ "

"เอ......เธอพูอเรื่องอะไรหรือ "

" ก็เรื่องแม่ต้องไปส่งดอกให้ผมยังไวเล่าครับ แม่จำได้ไหม "

พอ ที เอยถึงเรื่องส่งดอกแกก็รู้ได้ทันทีว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร

ถ้าไม่ใช่เรื่องสัปดี้สีประดนลามกเรื่องนั้น

"จ๊ะ ๆ ฉันไม่ลืมหรอกแล้วจะเอาไปให้ " แกหยุดแล้วเอ่ยต่อ

"แล้วเธอบอก ตา หรือเปล่า "

" เปล่าครับ แต่แม่ก็ต้องอย่าลืมสัญญาซิครับ "
แล้วแม่สายหยุด

ก็หยิบของที่เหลืออยู่เอาไปเก็บแล้วก็เดินขึ้นบ้าน โดยสังเกตเห็น

ว่า ที เดินตามหลังมา


ก่อนกลับ ขณะที่ ที รอ อดีตภรรยาลงมา ก็พอดีแม่สายหยุดเดินลง

มาเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้โดยเห็นอดีตลูกเขยนั่งอยู่ที่เปลใต้ถุนบ้าน

เสียงเขาร้องบอกแกจึงหันไปมอง


" แม่ครับ เรือ่งไปส่งดอกนั้นน๊ะ ไม่ต้องแล้งครับ "

" อ้าว.......ทำไมล๊ะ "

" ก็ผมหยิบเอาไปแล้วครับ ทีตากไว้นะครับ "

" บ้า .........ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยเดี๋ยวใครเห็นเข้าหรอก "

" ไม่หรอกครับ ผมดูแล้ว " ยังไมทันพูดอะไรก็มีเสียง ตา เดินลงมา

" แม่ ๆ พี่ ที กลับแล้งหรือ " ลูกสาวร้องถาม

" ยังหรอกก็กำลังจะกลับน๊ะ รอ ตา ลงมาอย่างนั้น พี่กลับก่อนน๊ะ

แม่ครับผมกลับก่อน " เสียง ทึ เอ่ยลากลับแล้วยกมือไหว้แก


พอ ที ไปแม่สายหยุดเก็บเสื้อผ้าเสร็จก็กลับเข้าห้องนอน ขณะ

กำลังพับเสื้อผ้าก็อดตรวจสอบ กางเกงในที่เก็บมาไม่ได้ แต่ก็

ไม่รู้ว่าเป็นตัวไหนที่เขาเอาไป จากนั้นก็จัดแจงอาบน้ำอาบท่า

เข้านอนทันที

คู่กรรม 4

แม่สายหยุดสังเกตว่าครั้งใดทีแกเอาชองไปส่งดอก

ที มักจะ
"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "

"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า

ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ

" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่

แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่

" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "

" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร

" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "

" ทำไมต้องเอามาด้วย "

"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "

" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "
ให้เงินแกมาด้วยทุกครั้งไป แต่ถ้า ที มาเอา

เองเขาก็ไม่ได้ให้เงืนแกไว้เลย ซึ่งเดือนนั้นแกก็ไม่

มีเงินใช้อีกด้วย แม่สายหยุดเองก็คิดว่าแค่กางเกง

ตัวเดียวเท่านั้นเองก็ไม่น่าเป็นอะไร ถ้าไม่มีคนรู้เรื่อง

แถมอดีตลูกเขยก็ยังให้เงินแกใช้อีกด้วย


มีอยู่วันหนี่ง ที รับอาสา ตา ให้ไปส่งแม่สายหยุดที่งานแต่งงาน

แห่งหนึ่ง โดยเขาต้องโทรนัดหมายเวลากับแก เที่ยงวันนั้น ที

โทรศัพท์มาทีบ้านแม่สายหยุดพอดีอยู่รับสาย

" ฮัลโหล นั้นใครพูดน๊ะ " แม่สายหยุดสอบถาม

" ผมเองครั้บแม่ "
เสียงผู้โทรมาบอก ซึ่งแม่สายหยุดก็รู้ว่าเป็น

ใครโทรมา

" ตา บอกแม่แล้วใช้ไหมครับว่าให้ผมไปส่งที่งานแต่งงาน "

"จ๊ะ บอกแล้วแต่ไม่ต้องก็ได้เดี่ยวฉันไปเอง "

" ก็ ตา บอกว่าแม่ไม่รู้ทางนี้ครับ แล้วก็ไกลด้วย ว่าแต่แม่จะไป

กี่โมงครับ " แม่สายหยุดจำยอมให้เขาไปส่งเพราะทั้งไกลและ

แกก็ไม่รู้จักทางด้วย เลยจำยอมนัดเวลากับอดีตลูกเขย


โดยประมาณบ่างสองโมงให้มารับแกที่บ้าน พอแม่สายหยุด

อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากบ้านแต่พอเดินลงบันใด

ก็เห็น ที นั่งรออยู่ที่เปลนอนใต้ถุนบ้านแล้ว

"สวัสดีครับแม่ " เขายกมือไหว้

" จ๊ะ มานานแล้วหรือ "

"สักพักหนึ่งครับ "


คำว่าสักพักหนึ่งทำให้อดีตแม่ยายอดสงสัยไม่ได้ว่านานเท่าใด

เพราะถ้ามานานแล้ว แล้วถ้าหากเชาขึ้นไปบนบ้านก่อนที่จะมา

รออยู่ตรงนี้ก็คงไม่ดีแน่เลย

" ไปหรือยังครับแม่ "

"ไปซิ "


แล้วทั้งสองก็เดินมาขึ้นรถเพื่อเดินทางไปงานแต่งงาน แม่สาย

หยุดนิ่งเงียบไม่พูดจาจน ที อดสงสัยไม่ได้เลยเอ่ยถาม

" แม่ครับเป็นอะไรหรือครับ ไม่สบายหรือเปล่า "

"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ยังสบายดี " ถึงแม้แม่สายหยุดจะ

พยายามเก็บความรู้สึกไว้แต่น้ำเสียงที่ออกมาก็ฟังแล้ววห้วน ๆ

แบบไม่พอใจอะไรสักอย่างหนึ่ง

" ทำไมแม่ดูสีหน้าไม่ดีเลยครับ "

"ฉ้นก็เป็นของฉันอย่างนี้แหละ "


ขณะขับรถไป ที เอ่ยชวนแม่สายหยุดคุย

" วันนี้แม่แต่งตัวสวยจังเลยครับ "

แม่วสายหยุดก้มมองตัวเองแล้วเอ่ย

"ฉันก็แต่งของฉันแบบนี้แหละ ไม่เห็นว่าจะสวยตรงไหนเลย "

"แม่อาจจะดูไม่ออกแต่ผมน๊ะดูออกครับ "เขาหยุด "ดูเป็นผู้ดีจริงๆ

ครับ" ผู้หญิงพอได้ยินคำชมจะจริงหรือไม่ก็ชอบทุกคนแหละ

แม่สายหยุดเองก็ไม่พ้น


"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "

"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า

ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ

" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่

แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่

" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "

" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร

" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "

" ทำไมต้องเอามาด้วย "

"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "

" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "


"ไมไม่จำเป็นล๊ะครับ "

" ก็เห็นว่าเธอมีใส่เยอะแยะแล้วนี่ "

"เอ.....ก็แค่สองสามตัวเท่านั้นเอง ก็ไม่มากนี่ครับ "

" เชอะ.........ไม่มาก แล้วไอ้ที่ใสมาวันนี้น๊ะมันของใครกัน"

" ก็ของแม่ซิครับจะของใคร "

ที เปิดชายเสื่อให้ดู แม่สายหยุดชายตามองแวบเดี่ยวก็รู้ว่าเป็น

ของแกจริง ๆ

" แล้วแม่ว่าผมจะเอาของใครมาใส่กันครับ "

" ฉันจะไปรู้หรือ ว่าจะเอาของใครมาใส่ กินกับปากอยากอยู่กับ

ท้อง "

" ผมงงหมอแล้วครับแม่ "

"ไม่ต้องงงหรอก ก็แล้วไอ้ที่เมือคืนนี้นะ ไปเอาอะไรของใครมา

กันล๊ะ อย่าติดว่าดึกแล้วคงไม่มีใครเห็นกัน "


พอได้ยินแม่สายหยุดเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนซึ่งเขาไปส่ง ตา หลัง

จากกลับจากงานแล้ว หล่อนก็หยิบกางเกงในของเธอให้เขา

ซึ่งเป็นของกลางเกากลางใหม่ โดยที่ตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่า

จะมีใครเห็นเพราะคิดว่าแม่สายหยุดคงจะนอนแล้ว

" แม่ยังไม่นอนหรือครับ "

" ถ้านอนแล้วจะรู้หรือ" หยุดแล้วเอ่ยต่อ " ฉันขอร้องเถอะ

เธออย่าไปยู่งกับเขาเลย แค่เอาของฉันไปก็พอดูแล้ว "

"ครับผมรับปากว่าจะไม่เอาของคนอื่นมาใส นอกจากของแม่

คนเดียวครับ "

" ขอให้มันจริงเถอะ "

"อ๋อ ..........เรื่องนี้เองที่หน้าแม่ถึงบึ้งตึงมาตลอดทางเลบ "

" ไม่รู้เลิกพูดและ "


ขณะขับรถไป ที เอ่ยชวนแม่สายหยุดคุย

" วันนี้แม่แต่งตัวสวยจังเลยครับ "

แม่วสายหยุดก้มมองตัวเองแล้วเอ่ย

"ฉันก็แต่งของฉันแบบนี้แหละ ไม่เห็นว่าจะสวยตรงไหนเลย "

"แม่อาจจะดูไม่ออกแต่ผมน๊ะดูออกครับ "เขาหยุด "ดูเป็นผู้ดีจริงๆ

ครับ" ผู้หญิงพอได้ยินคำชมจะจริงหรือไม่ก็ชอบทุกคนแหละ

แม่สายหยุดเองก็ไม่พ้น

"ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย ไม่ต้องมาทำเป็นแกล้งชมหรอก "

"ผมไม่ได้แกล้งชมน๊ะครับ แม่แต่งตัวดูดีจรืง ๆ ครับ "พอเห็นสีหน้า

ของอดีตแม่ยายเรื่มดีขึ้นเขาเอ่ยต่อ

" แค่ชุดที่แม่ใส่ก็กินขาดแล้วครับ " แม่สายหยุดรู้ดีว่าราคาเสื้อผ้าที่

แกใส่อยู่นั้นแพงพอดู แล้วก็เป็นเขานั้นแหละที่ซื้อให้แกใส่

" แม่ครับ แม่เอาของที่ผมบอกมาด้วยหรือเปล่าครับ "

" เปล่า " แกตอบโดยรู้ว่ามันคืออะไร

" อ้าว.........ทำไมไม่เอามาล๊ะครับ "

" ทำไมต้องเอามาด้วย "

"ก็แม่บอกว่าจะเอามาให้นี่ครับ "

" ใช่ฉันบอกแต่ ฉันคิดว่าเธอคงไม่จำเป็นแล้ว "

"ไมไม่จำเป็นล๊ะครับ "

" ก็เห็นว่าเธอมีใส่เยอะแยะแล้วนี่ "

"เอ.....ก็แค่สองสามตัวเท่านั้นเอง ก็ไม่มากนี่ครับ "

" เชอะ.........ไม่มาก แล้วไอ้ที่ใสมาวันนี้น๊ะมันของใครกัน"

" ก็ของแม่ซิครับจะของใคร "

ที เปิดชายเสื่อให้ดู แม่สายหยุดชายตามองแวบเดี่ยวก็รู้ว่าเป็น

ของแกจริง ๆ

" แล้วแม่ว่าผมจะเอาของใครมาใส่กันครับ "

" ฉันจะไปรู้หรือ ว่าจะเอาของใครมาใส่ กินกับปากอยากอยู่กับ

ท้อง "

" ผมงงหมอแล้วครับแม่ "

"ไม่ต้องงงหรอก ก็แล้วไอ้ที่เมือคืนนี้นะ ไปเอาอะไรของใครมา

กันล๊ะ อย่าติดว่าดึกแล้วคงไม่มีใครเห็นกัน "

พอได้ยินแม่สายหยุดเอ่ยถึงเรื่องเมื่อคืนซึ่งเขาไปส่ง ตา หลัง

จากกลับจากงานแล้ว หล่อนก็หยิบกางเกงในของเธอให้เขา

ซึ่งเป็นของกลางเกากลางใหม่ โดยที่ตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่า

จะมีใครเห็นเพราะคิดว่าแม่สายหยุดคงจะนอนแล้ว

" แม่ยังไม่นอนหรือครับ "

" ถ้านอนแล้วจะรู้หรือ" หยุดแล้วเอ่ยต่อ " ฉันขอร้องเถอะ

เธออย่าไปยู่งกับเขาเลย แค่เอาของฉันไปก็พอดูแล้ว "

"ครับผมรับปากว่าจะไม่เอาของคนอื่นมาใส นอกจากของแม่

คนเดียวครับ "

" ขอให้มันจริงเถอะ "

"อ๋อ ..........เรื่องนี้เองที่หน้าแม่ถึงบึ้งตึงมาตลอดทางเลบ "

" ไม่รู้เลิกพูดและ "

พอถึงงาน ที ส่งแกแล้วบอกว่าใกล้งานเลิกจะมารับ พอรับกลับ

บ้านก็ราว ๆ สี่ทุ่ม


ตา ไม่รู้ระหว่างมารดากับอดีตสามี มีความสัมพันธ์กันอย่างไร ยิ่งบาง

ครั้งไหว้วาน ที ไปรับส่งมารดาก็ยิ่งทำให้ทั้งสองคุ้นเคยกันอีก มีอยู่วัน

หนึ่ง ตา วาน ที ไปดูมารดาที่บ้านเพราะทราบว่าแกไม่สบายและให้ช่วย

พาไปหาหมอถ้ามีไช้มาก ว่า ที จะไปถึงก้ราว ๆ สามทุ่มกว่าแล้ว พอ

เข้าไปในบ้าน ที จึงร้องเรียกแม่สายหยุด

" แม่ ๆ แม่ครับ " ไม่มีเสียงตอบ เขามองไปทีห้องนอนของแกก็เห็น

เปิดอยู่ ที จึงเดินไปที่หน้าประตูแล้วมองเข้าไปในห้องนอนก็เห็นว่า

ไม่มีใครอยู่ พอเดินออกมาก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำเปิดจนดังออก

มาข้างนอก แต่พอหันไปดูที่หน้าห้องน้ำก็เห็นมีแสงไฟจากในห้องน้ำ

รอดออกมาด้านนอก เขารองเดินไปที่หน้าห้องน้ำและอดคิดในใจไม่

ได้ว่า แม่สายหยุดคงจะอาบน้ำอยู่แน่เลยเขารองคิดว่าถ้าหากเป้นจริง

คราวนี้จะรองแอบดูแกอาบน้ำ


พอสายตามองเข้าไปภายในกลับไม่เห้นว่ามีใครอาบน้ำอยู่ แต่ที่พื้น

ห้องน้ำกลับมีร่าง ๆ หนึ่งนั่งเอาหลังพิงผนังห้องน้ำด้านหนึ่งเขาจำ

ได้เป็นอย่างดีว่าเป็นอดีตแม่ยายของเขา นั่งพับเพียบอยู่ทั้งร่าง

เปลื้อยเปล่า ศรีษะพับไปด้านหนึ่งดวงตาหลับพริม ที สังเกตเห็น

ท่าไม่ค่อยจะดีเขาจึงร้องเรียกแต่ก้ไม่มีเสียงตอบ เลยตัดสินใจ

เดินเข้าไปเขย่าตัวแกแต่ก็ไม่รู้สึกตัวแต่อย่างใด เขารีบปิดน้ำฝักบัว

ทันที แล้วเอาผ้าเข็ดตัวที่แขวนอยู่มาห่อร่างของแกจากนั้นอุ้มร่าง

ของแกออกจากห้องน้ำทั้นทีแล้วเดินเข้าไปยังห้องนอนของอดีต

แม่ยาย เพื่อวางร่างนอนบนเตียงนอนพร้อมกับเอาผ้าห่มมาห่มแกไว้

ตลอดทั้งร่างของแกเย็นเชียบ ปากคอสั่นส่งเสียงออกมา

" อุย......หนาวจังเลย
ๆ
"

ที จัดแจงเช็ดเนื้อตัวแกแล้วหาแป้งมาทาให้แกแล้วเอาผ้าห่ม ๆ

แกต่ำ เขาหายาแกไข้มาให้กินจนแกหลับไป


หลังจ่ากหลับไปสองสามชั่วโมงแม่สายหยุดตื่นขึ้นมาแกรู้สสึกว่าสมอง

มึนงงพอพลิกตัวหันกลับมาก็เห็นร่างของผู้ชายนั่งเอาศรีษะวางบนขอบ

ฟูกเตียงของแกอยู่โดยหันใบหน้ามาทางแก แกตกใจเป็นอย่างมาก

เพราะคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็คือ ที อดีตลูกเขยแกแต่ทำไมเขาจึงมาอยู่ที่

นี่ได้ แม่สายหยุดรีบโวยวายขึ้น

" นี่แกมานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน "

พอเสียงของแม่สายหยุดดังขึ้น ที จึงสะดุ้งตื่นขึ้นเงยหน้ามองแก

"อ้าว.แม่ตื่นแล้วหรือครับ"

"แล้วแกเข้ามาในห้องฉันทำไมกันนี่ "

" ก็มาดูแม่ซิครับ แม่ไม่สบายหนักรู้ตัวหรือเปล่า "

"แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่ "


" แม่จำอะไรไม่ได้จริง ๆ หรือครับ ""

"ทำไมจะจำไม่ได้ ก็ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ แล้วนี่แก แก "

แม่สายหยุด ชะงักคำพูดเมื่อมือของแกไปสัมผัสร่าง

กายที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มที่แกห่มอยู่ ร่างทั้งร่างของแก

ขณะนี้ไม่สวมใส่อะไรเลย

" นี่ ๆ นี่แกทำอะไรฉันนี่ แล้วทำไมฉันถึงมานอนอยู่

ตรงนี้ แก ๆ ไอ้บ้าแกทำอะไรฉันนี่ "แม่สายหยุดพูด

พร้อมกับยกมือข้างหนึ่งทุบตี ที ที่ศรีษะและลำตัว

หลายที แถมยังปล่อยน้ำตาใหลออกมาปะปนกับเสียง

สะอึกสะอื้น ที รีบยกมือปกป้องจับมือแกไว้แล้วเอ่ยขึ้น


" แม่ครับฟังผมก่อนซิครับ "


"แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับแก "

"ครับผมรู้ ก็ผมจะอธืบายให้แม่ฟังเดี๋ยวนี้แหละ ว่าทำไมผมถึงมาอยู่

ตรงนี้ดื้ "

"อย่างนั้นก็รีบบอกมา ถ้าไม่เช่นนั้นฉันจะไปแจ้งตำรวจ "

"ผมไม่กลัวหรอกครับเพราะผมไม่ได้ทำผิดอะไร "

"ทำไมจะไม่ทำผิด ก็ที่แกมาอยู่ในห้องฉันนี้แล้วอีกอย่างทำไมฉันถึง

มานอนอยู่ตรงนี้ ถ้าแกไม่ได้ทำอะไรฉัน "

"แล้วแม่คิดว่าผมทำอะไรหรือครับ "

"ยังมีหน้ามาพูดอีก ก็ที่ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยอยู่ตอนนี้น๊ะ จะว่าแกไม่

ได้ทำอะไรอีกหรือ "


"แล้วแม่จะฟังผมพูดหรือไม่ครับ ถ้าไม่ฟังผมก็จะพาแม่ไปแจ้ง

ความให้ด้วยครับ "

"ไม่ต้องทำมาเป็นพูดดีเถอะ จะว่าอะไรก็ว่ามา เร็ว ๆเข้า "

"อย่างนั้นแม่อย่าเพิ่งพูดนะครับให้ผมพูดให้เสร็จกอ่น " ที หยุด

แล้วเอ่ยต่อ " ที่ผมมาที่นี่ก็เพราะ ตา โทรศัพท์ไปบอกผมให้

มาดูแม่หน่อย เขาบอกว่าแม่ป่วยและถ้าเป็นไข้หนักก็ให้ช่วย

พาไปหาหมอด้วย แล้วพอผมมาถึงผมเรียกแม่ก็ไม่มีเสียงตอบ

เห็นห้องเปิดอยู่เรียกก็ไมมี มองไปในห้องก็ไมมี พอเดินออกมา

ก็เห็นว่าในห้องน้ำมีคนอาบน้ำอยู่ แต่ห้องน้ำก็ไม่ได้ปิดพอเรียก

ก็ไม่มีเสียงตอบ เลยคิดว่าใครคงเปิดน้ำทิ้งไว้เลยเดินไปดูก็เห็น

แม่นั่งพิงฝาห้องน้ำหลับอยู่ เรียกก็ไม่ตอบเลยเดินเข้าไปเขย่าตัว


แม่ก็ไม่รู้สึกตัว ได้แต่ส่งเสียงละเมอเพ้อฟังไม่ได้สับ

พอคลำตัวดูก็ร้องเป็นไฟ ผมเลยรีบอุ้มแม่ไปในห้องนอน

เพราะคิดว่าคงจับไข้แน่เลย เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละครับ "

พอได้ยิน ที บอกเรื่องราวแกก็พยายามนึกลำดับเหตุการณ์

ที่ผ่านมา แกจำได้ว่าก๋อนอาบน้ำแกรู้สึกว่าจะเป็นไข้เลย

รีบอาบน้ำ แต่ก่อนจะเข้าห้องน้ำ ตา ลูกสาวก็โทรศัพท์มา

แล้วแกก็บอก ตา หนาว ๆ ร้อน ๆ จะเป็นไข้


พอพูดกับ ตา เสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ แล้วต่อจากนั้นก็ไม่รู้ว่า

เกิดอะไรขึ้น แกจำอะไรไม่ได้อีกเลย

"ก็นั้นซิครับ แม่รู้ว่ามีไช้ก็ไม่น่าอาบน้ำแค่เช็ดตัวก็พอแล้วครับ "

แม่สายหยุดพอฟัง ที บอกก็รู้สึกว่ามีเหตุมีผลแล้ว ที ก็เอ่ยต่อ

"แล้วแม่อาบน้ำนานหรือเปล่าครับ ถ้าอาบนานก็คงทำให้ตัวแม่เย็น

จนช๊อคหมดสติไป ดีที่ผมมาเห็นเข้าไม่อย่างนั้นตะคิวกินตายเลย

แล้วทำไมแม่ต้องอาบนานขนาดนั้นด้วยละ ครับ "

" ก็ ๆ ไม่ได้อาบนานนี่นา " แม่สายหยุดรีบปฏิเสธทันที เพราะพอ

ลำดับเหตุการณ์มาถึงตอนนี้แกก็นึกได้ว่าเหตุทึ่แกอาบน้ำนานก็

เพราะว่า แกได้ทำอะไรบางอย่างกับตัวแกซึ่งแกรู้สึกอายเป็น

อย่างมากเลยไม่กล้าบอกเขา แม่สายหยุดรีบหันไปมองโต๊ะเครื่อง

แป้งไม่ยอมสบตาอดีตลูกเขย


แม่สายหยุดอดคิดไม่ได้ว่า ที จะรู้หรือไม่ว่าแกทำอะไรขณะที่แก

อาบน้ำ แต่เขาคงไม่เห็นหรอกเพราะมาตอนเราหมดสติแล้ว แล้ว

นี่เขาคงเห็นอะไร ๆ ของเราหมดแล้วซิ ไม่น่าเลยเราทำไมถึงได้

ทำอะไรตามใจตัวเองไปชนาดนั้นอายุอานามก็จะหกสิบแล้ว

ยังจะมีอารมณ์ ทำเป็นสาว ๆ อยู่อีก จริงซิตอนนั้นพอรู้สึกเสียว

วูบจนตัวเกร็งไปหมอแล้วก็รู้สึกโล่งไปทั้งตัวจนอยากจะนั่งพัก

สักครู่ และต่อจากนั้นเราก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย ไม่น่าเลยเรา แม่

สายหยุดตัดพ้อต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ เออจริงซิเราตัองพยายาม

เฉไฉไปเรื่องอื่นเขาจะได้ไม่สงสัย

" เออ..นี่ ที เธอไม่ได้ทำอะไรแม่นะ" แม่สายหยุดแกล้งสอบถาม

ที
"
" เอ..แม่คิดว่าผมทำอะไรแม่หรือครับ "


" ก็ทำไอ้นั้นน๊ะ "

"อะไรหรือไอ้นั้น อย่างที่แม่คิดนะ "

" ก็ ๆ ๆ ทำอย่างที่ผู้ชายเขาทำกับผู้หญิงนะ " ทีแกล้ง

ทำเป็นคิดแล้วพูดขึ้น

" อ๋อ..จูบแม่หรือครับ "

พอได่ยิน ที่ บอกแม่สายหยุดถึงกับปล่อยอุทานออกมา

" บ้า....ซิจูบ เธอทำได้แค่จูบเท่านั้นหรือ "

"ก็ถ้าผมทำได้แค่นั้น แม่จะโกรธผมหรือไม่ครับ "


แม่สายหยุดหลงสนทนากับ ที อย่างลืมตัวโดยไม่ทันคิด

" ก็ที่เธอทำได้แค่จูบเท่านั้นนะซิ นัง ตา มันจึงเลิกยังไงละ"

พอพูดคำนี้ขึ้นมาแม่สายหยุดก็คิดว่าไม่น่าเอ่ยออกไปเลย

แกเห็น ที จ้องหน้าแกอย่างขึงขัง

" อุ๊ย..แม่ขอโทษ "

"ไม่เป็นไรตรับ ก็คงจริงอย่างที่แม่ว่าแหละ "

" แม่ขอโทษจริง ๆ
" แม่สายหยุดขอโทษอีกครั้ง "ว่าแต่

หลังจากนั้นแม่หมดสติไปนานไหม "

"ก็ราว ๆ สองชั้วโมงเห็นจะได้ครับหลับจากที่ผมหายาให้แม่

กินแล้ว "

" แม่ขอบใจเธอมากนะ นี่ถ้าไม่ได้เธอมาช่วยแม่ไม่รู้ว่าจะ

เป็นยังไง " แกหยุด แล้วเอ่ยต่อ " แล้วนี้มีใครเห็นหรือไม่

แม่หมายถึงว่ามีใครมารู้มาเห็นในขณะที่เธอมาช่วยแม่นะ"

" อ๋อ..ไม่มีหรอกครับ เพราะถ้าเห็นเช้าก็คงคิดว่าผมทำอะไร

แม่อย่างที่แม่คิดเหมือนกันแหละครับ หรือไม่ก็บอกว่าแค่จูบ"


"เลิกพูดตอกย้ำเสียทีเถอะ ก็ขอโทษแล้วไง ว่าแต่เธอกลับได้

แล้วละ แม่ไม่เป็นอะไรแล้ว" แม่สายหยุดทำท่าขยับตัวแต่ก็

จำต้องนอนลงอีกครังเพราะรู้สึกว่าเวียนหัวขึ้นมาทันที ที เห็น

เข้าก็บอกว่า

"ผมว่าแม่พักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวผมจะอยู่เป็นเพื่อนก่อน เออ

แม่ต้องกินยาก่อนถึงเวลาแล้ว "
ที รีบหยิบยากับน้ำส่งให้แก

โดยใช้แขนช้อนตัวแกขึ้นมาช่วยพยุงให้แกกินได้ถนัด แม่

สายหยดพยายามบอกว่า

"ไม่ต้องหรอก แม่กินเองได้ " แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว และอีกอยาง

ถ้าไม่ได้เขาช่วยพยุงตัวแกก็คงไม่มีแรงขยับตัวลุกขึ้นมาได้

แม่สายหยุดรึบกินยาทันทีเพราะไม่อยางให้ ที ช่วยเท่าไหร่

หรอกเพราะแผ่นหลังที่เปลื่อยเปล่าของแกขณะนี้สัมผัสกับ

เนื้อท่อนแขนของเขาอย่างเสียไม่ได้


พอกินยาเสร็จแกก็หลิกร่างตะแคงหันมาทาง ที่ แล้วพูดขึ้น

" ที แม่ขอร้องเธอหน่อย เธออย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครน๊ะ

แม้กระทั้ง ตา "

"โอ๊ย..ผมไม่บอกหรอกครับเพราะขืนบอก คนที่ฟังเช้าก็คงคิด

ว่าผมคงไม่ได้แค่จูบหรอก "

" ขอร้องเถอะเลิกพูดเรื่องจูบเสียที พูดอยู่ได้ "

" ครับแม่ ผมก็แกล้ง ๆ เท่านั้นเองแหละ"

แม่สายหยุดเริ่มรู้สึกว่าจะง่วงนอนอีกครั้ง แต่พอมือไปสัมผัส

ลำคัวเข้าแกก็รู้สึกว่าตลอดทั้งร่างถูกทาด้วยแป้งเต็มไปหมด

แม้กระทั้งตรงบริเวณของสงวนของแก สีหน้าของแกเริ่มแดง

ขึ้นจนเห็นได้ชัด จนทีต้องถามขึ้น


"แม่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ สีหน้าแดงจังเลย "

" ไม่ ไม่ เป็นอะไรหรอก เธอช่วยหยิบเสื้อผ้าให้แม่ใส่หน่อยซิ "

" อ๋อ
......ครับแม่ ผมก็ลืมไปเลยตอนเช็ดตัวแม่ให้แห้ง แล้วใช้แป้ง

ทาตัวช่วยให้อุ่นขึ้น เลยลืมเอาเสื้อใส่ให้ "

แล้ว ที ก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ของแกมาให้แต่ก็ไม่ลืมหยิบกางเกง

ในมาด้วย แม่สายหยุดขยับตัวจะลุกขึ้นใสเสื่อผ้าแต่ก็ไม่อาจทำได้

" ให้ผมช่วยดีกว่าครับแม่ " แม่สายหยุดจะปฏิเสธแต ที ก็พูดขึ้น

" ให้ผมใส่ให้เถอะ ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วกะอีกแค่ใส่เสื่อผ้าผมว่า

แม่ให้ผมทำเถอะ " พอ ที เอ่ยขึ้นใบหน้าของแกก็ยิ่งแดงขึ้นอีก


ที จัดแจงหยิบกางเกงในมาแล้วขยับต้วไปทางปลายเท้า

แกแล้วล้วงมือสองข้างที่ถือกางเกงในอยู่สอดเข้าไปใน

ผ้าห่มเพื่อให้สองขาของแม่สายหยุดสอดเข้าไปในช่องขา

ของกางเกงในแล้วรุดขึ้นโดยแม่สายหยุดขยับตัวยกก้นขึ้น

จนใสได้เรียบร้อย จากนั้นก็ตามด้วยกางเกงขาสั้น


พอถึงตอนใส่เสื้อ ที ก็บอกว่า

"ผมว่าไม่ต้องใส่เสือชั้นในหรอกครับ เดี่ยวจะอึดอัด "

แม่สายหยุดไม่ออกความเห็นปล่อยให้เขาทำเพื่อจะได้เสร็จ

เร็ว ๆ

" ขอบใจนะ " แม่สายหยุดกล่าวขอบใจ

"ไม่เป็นไรครับแม่ ผมว่าแม่พักผ่อนเถอะ เดี่ยวผมจะอยู่เฝ้าก่อน

" แม่ว่าเธอกลับเถอะ แม่ไม่เป้นอะไรแล้ว "

" ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมจะระมัดระวังไม่ให้ใครเห็นเข้า แม่

สบายใจได้ครับ " พอได้ยิน ที พูดขึ้นแม่สายหยุดก็อุ่นใจขึ้น

พลิกตัวหันหลังให้เขาทันทีแล้วหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

ก่อนจะหลับแม่สายหยุดก็รู้สึกวาหมอนอีกลูกหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ

ถูกหยิบไปซึ่งแกก็รู้ว่าเป็น ที หยิบไปเพื่อใช้หนุนนอนแล้ว

ไปในห้องนอนก็ถูกปิดลง พร้อมกับมีเสียงประตูห้องถูกปิด

ล๊อค