ผู้ชายขายตัว

ตอนที่ 1 ​
เสียงเพลงรอสายดังขึ้นมา...ทำให้อธิปที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ ต้องหยุดพักการอ่านไว้ ก่อนจะจับไปที่โทรศัพท์มือถือ หน้าจอบอกว่าเป็นใครคนหนึ่งที่อธิปรู้จักดี โทรหาเขาในรอบหลายเดือน
“ครับผม”
"อธิป.....นี่ฝนนะ”
“ครับ ว่าไงครับฝน”
“คือว่า ...พรุ่งนี้นายว่างไหม คือว่า... ฝนอยากคุยด้วย"
"มีอะไรรึเปล่า..ฝน"
อธิปถามขึ้นมาอย่างสงสัย ร้อยวันพันปี ฝนทิพย์ไม่เคยคิดที่จะโทรหาเขาเลย แต่วันนี้ทำไมถึงโทรหานะ ... ต้องมีอะไรแน่ๆ

"คือ.....ฝนมีเรื่องจะคุยด้วยอะ มันเป็นเรื่องสำคัญมากๆเลยนะ มีอธิปคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยฝนได้ นะอธิป"

".คือว่า " อธิป อึกอัก เขาเองไม่อยากเห็นหน้าฝนทิพย์ อีกแล้ว

“นะนะนะ อธิป ฝนขอร้อง อธิปคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยฝนได้ นะนะ”

“อื้ม...ก็ได้”

"เย้... ขอบใจนะอธิป... นายน่ารักที่สุดเลย...โอเคนะ พรุ่งนี้เจอกันที่บ้านพักของฝนนะค่ะ ...ตอนทุ่มตรงนะงันแค่นี้ก่อนนะ..ฝนต้องไปอ่านหนังสือต่อแล้ว"

ยังไม่ทันที่อธิปจะได้พูดอะไรต่อ ฝนทิพย์ก็วางสายไปซะแล้ว
อธิป คิดย้อนกลับไปเมื่อครั้งอดีตที่ผ่านมา
ผู้หญิงที่ชื่อว่าฝนทิพย์ เธอคือแฟนเก่าของอธิปนั่นเอง
เธอเป็นสาวลูกครึ่งอังกฤษ หน้าตาสวยคมตามสไตล์ลูกครึ่ง
ฝนทิพย์เรียนมนุษย์ฯ แต่ต่างมหาวิทยาลัยกับอธิป... ด้วยความที่อธิปเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาดี ฝนทิพย์จึงเข้าหา และกลายเป็นคบหากันในที่สุด แต่แล้วฝนทิพย์ก็เซอไพรส์อย่างน่าตกใจ
อธิปและฝนทิพย์เลิกกันเมื่อเกือบหนึ่งเดือนที่แล้ว
อธิปไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร อยู่ๆฝนทิพย์ก็โทรมาบอกอธิปว่า
"เราเลิกกันเถอะ ฝนทิพย์ไม่เคยรักอธิปเลย อย่ามาเสียเวลากับฝนทิพย์"


ชายหนุ่มเองก็พอรู้บ้างว่าเธอคบอยู่หลายคน และอธิปคงเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ฝนทิพย์ตัดออกไปจากตัวเลือก ก็เท่านั้น
“ทำไมละฝน”

“เอาตรงๆ นะ ฝนมีคนใหม่แล้ว”

หลังจากนั้นฝนทิพย์ก็หายไปจากชีวิตของอธิปไปนานแสนนาน
อธิปเองก็เสียใจมาก แต่ก็เผื่อใจไว้ก่อนที่จะคบหากันแล้ว ... ทำให้ไม่เศร้าใจสักเท่าไร และชายหนุ่มก็สัญญาใจกับตัวเองว่า จะไม่มีแฟน จนกว่าจะเรียนจบ
.
วันที่นัดหมาย
อธิปมาตามที่ได้นัดหมายกับฝนทิพย์เอาไว้ ....
ในวันนี้รถติดมากเป็นพิเศษเพราะหยาดน้ำฝนที่ตกลงมาปรอยๆเกือบทั้งวัน
ชายหนุ่มเดินไปเรื่อยๆ รองเท้าผ้าใบเฉอะแฉะไปหมด
ในที่สุดรถเมล์ที่อธิปต้องการขึ้นก็มาจอด ณ ป้ายรถเมล์หน้าปากซอยทางเข้าไปบ้านที่นัดกับฝนทิพย์ไว้

...อธิปรีบเดินเข้าไปในซอยเล็กๆ เดินไปไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงบ้านพักส่วนตัวของฝนทิพย์ ซึ่งเป็นบ้านจัดสรรชั้นเดียวที่ออกแบบได้น่ารักมาก พ่อแม่ของเธอซื้อไว้สำหรับให้ฝนทิพย์พักระหว่างเรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัย

“มาแล้ว...ตรงเวลาเหมือนเดิมเลยนะ ...อธิป เชิญค่ะ”

ฝนทิพย์ยิ้มหวาน ให้ชายหนุ่ม เธอมาในชุดที่ไม่เรียบร้อยนัก
ชายหนุ่มเดินไปหาหญิงสาวสวยที่โบกมือให้เขา

"ฝนตก...เดินทางลำบากแย่เลย รบกวนหน่อยนะค่ะ"

เธอกล่าวทักทายชายหนุ่ม และเปลี่ยนสีหน้าจากไม่สบอารมณ์เป็นยิ้มแย้มแจ่มใส
"อ่อ ไม่เป็นไร ผมโอเค"

“คิดถึงจัง ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะเนี้ย...เชิญข้างในค่ะ "

ฝนทิพย์พูดไปยิ้มไป แต่อธิปก็รู้สึกว่าแปลกๆ รอยยิ้มของเธอดูฝืนๆ ยังไงชอบกล
“นั่งพักก่อนนะ ... เดี่ยวฝนไปหาเครื่องดื่มมาบริการแขกก่อน”

เธอหายเข้าไปในครัวซึ่งอยู่ออกไปทางระเบียง สักพักหนึ่งเธอก็เดินกลับมาพร้อมกับถาดเสริฟเครื่องดื่ม
“กินนมร้อนก่อนนะ อธิป จะได้ไม่เป็นหวัด”

“ขอบใจนะ” อธิปยิ้มเบาๆ

ฝนทิพย์ยกนมร้อนในส่วนที่เป็นของเธอเอง ยกขึ้นมาดื่ม ก่อนจะเริ่มคุยสัพเพเหระต่างๆ ว่าอธิปเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม เรียนเป็นยัง เยอะแยะมากมาย
“แล้วอธิปมีแฟนใหม่ยัง”

“ไม่มีอะ...ไม่อยากมีแล้ว”

“อ่อๆๆ ...”

อธิปก็ยกนมร้อนขึ้นมาดื่มเช่นกัน และก็พูดคุยกับ อดีตแฟน แต่ก็แปลกใจว่าทำไม ยิ่งคุยยิ่งฟังไม่รู้เรื่องและก็รู้สึกหนักหัวมากๆ ภาพที่เห็นก็เบลอหมุน สุดท้ายภาพทุกๆอย่างก็ดับหายไป
"..."
ซู่ ซู่ ซู่

ผู้ ชาย บำ เรอ สวาท NC.20+ ตอนที่ 2 หลอกไปขายตัว



อธิปก็ยกนมร้อนขึ้นมาดื่มเช่นกัน และก็พูดคุยกับ อดีตแฟน แต่ก็แปลกใจว่าทำไม ยิ่งคุยยิ่งฟังไม่รู้เรื่องและก็รู้สึกหนักหัวมากๆ ภาพที่เห็นก็เบลอหมุน สุดท้ายภาพทุกๆ อย่างก็ดับหายไป

"..."

ซู่ ซู่ ซู่

อธิปรู้สึกเหมือนโดนน้ำสาดอย่างแรง...ชายหนุ่มพยายามที่จะลืมตาขึ้นมา เขาไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองหลับไปนาน แต่จำได้เพียงว่านั่งหลับไปในบ้านของฝนทิพย์....

ชายหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้น ก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น

“เห้ย..”

วินาทีแรกที่เขาเห็น ก็ทำให้ชายหนุ่มตกใจเป็นอย่างมาก ที่นี่ที่ไหนกันนะ ห้องมืดๆ ทึบๆ นี่มันห้องอะไร แล้วอธิปมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน

ผมอยู่ที่ไหน??

ที่นี่ที่ไหนนะ??

"ไง...ไอ้หน้าหวาน...ตื่นแล้วเหรอนาย....เก่งหนิหลับไปไม่กี่ชั่วโมงเอง ตื่นมาก็แหกปากลั่นเลยนะ อยากเจออะไรอุดปากหรือไง"

“พวกนายเป็นใคร แล้วจับผมมาทำไม”

“หึหึ ... เป็นอะไรไม่สำคัญ แต่เป็นคนไม่สำคัญก็น่าจะใช่”

“อะไรของพวกนาย ปล่อยผมนะ..ช่วยด้วย ปล่อยผม” อธิปดิ้น

"ดีกูจะได้ไม่เสียเวลารอมึงมาก"

ผู้ชายหุ่นราวกับโอ่งมังกร อายุน่าจะเข้าใกล้เลข 5 กล่าวทักอธิป

ในห้องนี้ไม่ได้มีแต่ผู้ชายคนนั้นคนเดียว แต่มีผู้ชายอีกสองคนใส่ชุดซาฟารียืนอยู่ข้างๆ ผู้ชายหุ่นโอ่ง อธิปไม่รู้เลยว่าพวกมันเป็นใคร มันจับอธิปมาทำไม และที่นี่คือที่ไหน แต่อย่างเดียวที่อธิปรู้พวกนี้ไม่ได้มาดีแน่

"พวกมึงจับกูมาทำไม แล้ว...แล้วฝนทิพย์หล่ะ"

อธิป ถามหา ฝนทิพย์ด้วยความเป็นห่วง แต่ชายพวกนั้นได้ยินกลับหัวเราะอย่างสะใจ

"ดี งันกูก็จะเข้าเรื่องเลย"

อธิปเงียบ อยากฟังว่าพวกมันจะพูดอะไร

"แฟนมึงนะเหรอ...หึหึ อีฝนทิพย์ อะไรนั้นนะ ...มันติดหนีบอลพวกกูแสนห้า... มันเลยขอเอามึงมาใช้หนี้แทน"

“ขายตัวเหรอ ...เห้ย อะไรนะ”

อธิป หน้าชา ตกใจ ไม่คิดว่าฝนทิพย์จะทำแบบนี้กับเขาได้

“พวกนายโกหก”

“ไอ้โง่เอย มึงถูกหลอกแล้ว ... หน้าตาดีซะเปล่า แต่ทำไมโง่ได้ขนาดนี้”

ชายพวกนั้นหัวเราะเยาะ ตลก ขำขัน แต่อธิปกลับรู้สึกไม่ตลกเลย

นี่ชีวิตคนทั้งคนนะ

เขาโกรธฝนทิพย์มาก ทำไมฝนทิพย์ทำกับผมแบบนี้

ทำไมตัวเขามันโง่แบบนี้

น่าจะคิดได้ตั้งแต่แรกว่าผู้หญิงคนนี้มันไม่ได้มาดี

เพราะที่ผ่านมาเธอก็ร้ายกับเขามาโดยตลอด

"พี่ปล่อยผมได้ไหม แสนห้าใช่ไหม เดี่ยวผมเอามาจ่าย"

"หึหึ กูก็รู้ว่าคนอย่างมึงนะ ไม่มีเงินมาใช้แทนอีนั่นหรอก แต่มึงมีอย่างอื่นที่ใช้ทำเงินให้กูได้ หน้าหล่อๆ ตี๋ๆ อย่างมึงหน่ะหาเงินใช้ให้พวกกูได้ไม่ยาก"

มันพูดแค่นี้อธิปก็เดาได้ว่ามันต้องการให้อธิปทำอะไร

ค้ามนุษย์

"ผมไม่ทำ....มันไม่ใช่เรื่องของผม...เรื่องอะไรผมต้องมาใช้หนี้แทนคนอื่นด้วย... ผมไม่เกี่ยวกับฝนทิพย์อะไรนั่นเลย ปล่อยผมสิ ปล่อยผม"

ชายฉกรรจ์หลายคนหัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน เสียงหัวเราะของมันน่ากลัวมาก

“ไม่ได้... เพราะลูกค้าหลายคนได้เห็นรูปของนาย แล้วชอบมากๆ”

อธิปตกใจ นี่เขาถูกถ่ายรูปส่งไปตั้งแต่ตอนไหนนะ

"พี่ครับ ทำไมพี่ไม่ให้ฝนทิพย์มาทำเองละครับ ทำไมพี่ถึงมาเอากับผม"

“แล้วพวกพี่จับผมมาแบบนี้ พวกพี่ไม่สงสารผมบ้างเหรอครับ ...ผมมีแม่มีพ่อ นะครับ มีหัวใจ มีความ....”

เพี้ยะ....!!!

อธิปพูดยังไม่ทันจบ

ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินมาตบหน้าอธิป เต็มแรงจนหน้าใสๆ ต้องหันหน้าไปกับแรงตบ จนผิวหน้าแดงก่ำไปด้วยแรงตบ

เจ็บชาไปทั้งใบหน้า ... แต่ที่เจ็บมากกว่า คือ เจ็บใจนี้สิ

“พวกนายมันเลว... พวกนายมันไม่ตายดีแน่” อธิป สบถออกมา

ชายฉกรรจ์คนเดิมตบหน้าของอธิปอีกครั้งหนึ่ง

และจะเอาอีกเป็นหนที่สาม หากแต่ถูกห้ามเอาไว้ซะก่อน

“หยุด”

“เห้ย!!! พวกมึงนี่โง่จัง เดี่ยวของก็ช้ำหมดหรอก... พวกมึงอย่ารุนแรงนักสิ เดี๋ยวน้องเค้าก็เสียโฉมกันหมด... เสียราคาพอดี...คุณหญิงรู้เห็นเข้าพวกเราจะซวยเอาได้..."

หัวหน้าบอกลูกน้องมัน

“ผมจะบอกอะไรให้คุณรู้นะ นายอธิป”

ชายคนหนึ่ง แต่งตัวดีพอสมควร ท่าทางจะเป็นหัวหน้าของคนพวกนี้ เดินเข้ามาหาอธิป

"ผมจะบอกให้ ...ฝนทิพย์แฟนของคุณ ...บอกขอเอาคุณมันมาชดใช้หนี้สินแทน ....และอีกอย่างตอนนี้ผมก็ไม่มีออเดอร์ที่ต้องการสาวสวยซะด้วย ...หุหุ...ตอนนี้ผมมีออเดอร์ด่วนของไฮโซ ...หนุ่มหล่อ ขาว ตี๋ แบบคุณ ลูกค้าผมคงชอบมากๆ ผมว่า คุณอย่าเล่นตัวไปเลยดีกว่า ถือว่ามาสนุกก็แล้วกันนะ”

หัวหน้าหันมาทางอธิปแล้วยิ้ม เขาพอใจเป็นอย่างมาก

ในรูปว่า อธิปหล่อแล้ว ตัวจริง กลับน่าสนใจมากยิ่งกว่า

หล่อระดับพระเอกได้เลยนะนิ

"ผมไม่อยากบังคับจิตใจใคร ผมมีสองทางให้คุณเลือก ทางแรกทำงานตามที่ผมสั่ง ส่วนทางที่สอง"

ชายคนนั้นล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อคลุมหยิบปืนขึ้นมา แล้วทำท่าจ่อยิงมาที่ตัวของอธิป และได้ผล อธิปตกใจกลัวมากๆ

"เสร็จแล้วผมค่อยไปเก็บแม่หวานใจคนดีของคุณนั่นต่อ"

"ตอนนี้เลือกได้หรือยัง"

อธิป หน้าชืด เหมือนคนกำลังอยู่ที่ขอบเหวลึก....มันจะมีทางไหนให้เลือกอีกเหรอ....

"โอเคครับพี่" อธิป ตอบตกลง ยอมๆ ไปก่อน เขาจะหาทางหนีทีหลัง

"ดี....แล้วก็อย่าตุกติก....ถ้าคิดไม่ซื่อหรือ อิดออด งานออกมาไม่ดีจนลูกค้าบ่น....คงรู้นะว่าจะเจออะไร”

อธิป ไม่ตอบ

ชายหนุ่มน้ำตาไหลออกมา... เสียใจที่ฝนทิพย์ทำไมเลวได้ขนาดนี้ เลวอย่างไม่น่าให้อภัย

"เห้ย!!!! พวกมึงสองคนแก้มัดให้มัน และพามันไปไว้ที่ห้องพัก...ถ้ามันตุกติก...กูอนุญาตให้พวกมึงเปิดซิงมันได้เลย"

ผู้ ชาย บำ เรอ สวาท NC.20+ ตอนที่ 3

“ครับนาย ขาวตี๋แบบนี้ผมชอบ”

ชายฉกรรจ์สองคนลากพาอธิปออกมาจากห้องมืดแห่งนั้น ...ชายหนุ่มพยายามที่จะมองไปรอบๆ เพื่อที่จะหาคนช่วย...หาทางหนีทีไล่...แต่กลับดูมืดมนมองไม่เห็นทางรอดเลย....สถานที่แห่งนี่ดูเหมือนเป็นโกดังเก็บของอะไรสักอย่าง

อธิปเดินตามชายฉกรรจ์สองคนนั่นลงบันได้มายังชั้นล่าง และมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องห้องหนึ่ง

“จะพาผมไปไหน”

“เดี่ยวมึงก็รู้เองแหละ...เข้าไป อย่าเยอะ ...กูไม่อยากทำร้ายใคร”

อธิปถูกผลักให้เข้าไปข้างในห้อง

"เดี๋ยวมึงอยู่ที่นี่ก่อนจนกว่านายกูจะสั่ง"

ชายฉกรรจ์สองคนนั่นไขกุญแจที่ล๊อคอยู่ด้านนอกออก แล้วเปิดประตูให้อธิปเข้าไป แล้วมันก็ล๊อคประตูดังปั่ง ...

อธิปมองไปในห้องแห่งนี้ ... ก็พบว่าเขาไม่ได้อยู่ตามลำพังแต่ยังมีผู้ชายอยู่ในนี้อีกสองคน ดูแล้วสองคนนั่นก็คงโดนมาไม่ต่างจากเขาเลย หรืออาจจะหนักกว่าผมซะด้วยซ้ำ เพราะแต่ละคนสะบักสะบอม บอบช้ำ น่าจะถูกทำร้ายมาแน่นอน

ทำไมนะ ทำไมผู้คนถึงได้ใจร้ายใจดำกันนัก ไม่สนใจว่าอะไรเป็นอะไร เป็นตูกเต้าเหล่าใคร พ่อแม่ของพวกเขาจะคิดถึงแค่ไหน จะเสียใจมากแค่ไหน อะไรก็ได้ที่ทำแล้วขอให้ได้เงินได้ทอง ทำแล้วขอให้มีอำนาจ พวกมันก็ทำ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แม้กระทั้งฝนทิพย์ ผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด ที่ทำกับเขาได้ขนาดนี้

(เห้อ)

กาลเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ... มันสุดแสนจะทรมานแค่ไหนกับการที่คนเรานั้นไม่รู้ชะตากรรมตัวเองว่ามันจะเป็นอย่างไร

ชายหนุ่มได้แต่คิดไปต่างๆ นานา ว่าได้ไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้นะ ถึงได้มาเป็นแบบนี้ได้

(เศร้ามาก)

อธิปมองไปยังชายสองคนนั้น ... แต่ละคนไม่มีใครคุยกันเลย แต่ละคนเหมือนยังช๊อคและตกใจ เสียขวัญ

บอบช้ำไปทั้งกายและใจเหมือนกัน

"เห้ยนาย...นายชื่ออะไรเหรอ" หนึ่งในสองคนนั้นทักหาอธิป

อธิปหันไปมองชายคนนั้น เป็นอีกคนหนึ่งที่หน้าตาดีใช้ได้เลย ... ผิวขาวใส ยังกะเป็นดารายังไงยังงัน หน้าตาเหมือนใครสักคนที่อธิปพยายามคิด แต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ไม่สนใจ และชายหนุ่มก็มองไปหาคนที่อยู่ข้างหลังเขา

"อธิป .. ละ ..แล้วนายละ " เราชื่อซีเกมส์

ดูๆ แล้ว ทั้งสามคน อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกัน ...และเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีทุกคนเลย แต่ตอนนี้อธิปกลับรู้สึกไม่ดีใจเลย ที่เกิดมาหน้าตาดี และเขาก็คิดว่าอีกสองคนนั้นก็คงคิดเช่นเดียวกันกับอธิป

ใครจะไปคิดละว่า วันหนึ่งจะถูกจับมาขายบริการทางเพศ

อธิป หันไปมอง ชายที่ชื่อว่า ซีเกมส์ ..ผู้ชายคนนี้ตาชั้นเดียว หน้าตี๋ สูงประมาณ 180 กว่าๆ ตัดผมสกินเฮด เท่ห์หุ่นดีมากจนกล้ามแขน หน้าอกนี่ดันเสื้อฟิตๆ ออกมาจนเด่น คงจะแข็งแรงน่าดูเห็นได้จาก ใบหน้าบอบช้ำ เขียว ช้ำไปหมด สันนิษฐานว่าคงต่อสู้ลงไม้ลงมือต่อยตีกับชายพวกนั้นมาแน่ๆ

“แล้วนายละ” อธิปถามอีกคนหนึ่ง

“กอไผ่” เขาตอบมาด้วยคำสั้นๆ

"พวกนายถูกจับมาเหมือนกันเหรอ" อธิปถาม

“พวกกูสองคนถูกจับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว...”

ซีเกมส์ พูด ขณะที่ป้ายกระปุกยาอะไรไม่รู้ ก่อนจะนำมันมาทาที่มุมปากที่เขียวช้ำ พร้อมกับส่งเสียงซี้ดซาด เขาคงจะเจ็บแสบมากๆ น่าดู

“ผมถูกลักพาตัวมา ... จำได้ว่าเดินมากำลังจะกลับบ้าน แล้วก็ถูกลากขึ้นมาบนรถตู้ แล้วก็มาโผล่อยู่ที่นี่”

กอไผ่ เล่าด้วยเสียงสั่นเครือ ผมคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ คิดถึง.... เขาน้ำตาคลอเบ้า

“แล้วพวกมัน จะพาเราไปไหน” อธิปถาม

“เอาไปขายตัว นะสิ...ไปให้พวกฝรั่ง พวกลูกค้าตุ๋ยพวกเราละมั้ง ไม่ก็พวกเราก็จัดการพวกมัน”

อธิปได้ยิน ถึงกับอึ้ง .... พูดไม่ออก

“ผมคง...ตายแน่ๆ หากเจออะไรแบบนี้”

ก่อไผ่ ก้มหน้า น้ำตาไหล ปริบๆ

"แล้วพวกเราต้อง.... ต้องทำงาน..อยู่ใช้หนี้มันถึงเมื่อไหร่วะ" อธิปถามกอไผ่กับซีเกมส์

"ไม่รู้เหมือนกันว่ะ อยู่ห้องนี้มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"

“แล้วนายรู้ยัง ว่าขายตัวให้ผู้ชาย”

“ได้ยินพวกมันพูดเหมือนกัน ก่อนที่เราจะมาที่นี่”

อธิป กำลังจะถามต่อ ...ก็ตกใจเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากประตูห้อง ก่อนที่ห้องจะเปิดออกมา พร้อมกับชายฉกรรจ์จำนวนมาก พร้อมด้วยผู้ชายคนนั้นที่เป็นหัวหน้า

"สวัสดีครับ 3 หนุ่ม หุหุ" ชายคนนั้นพูด แล้วยิ้มที่มุมปาก

อธิปจำได้แล้ว ชายคนนี้มันเป็นดารานิน่า เป็นพิธีกรชื่อดังซะด้วย ทุกคนชื่นชอบในตัวของเขาที่เป็นนักบุญชอบทำบุญทำทาน แท้จริงแล้ว มันคือปีศาจร้ายในคราบนักบุญนี่เอง

เลวสุดๆ!!

“พร้อมกันแล้วยังเอ๋ย ...”

ภายใต้นำเสียงอ่อนโยน น่าหลงใหลนี้มีเพียง อธิป ซีเกมส์ และก่อไผ่เท่านั้นที่รู้ว่า มันคือความจอมปลอม

พูดดี แต่จิตใจเลวร้าย มันเป็นแบบนี้นี่เอง (ฝนทิพย์ก็ด้วย)

.

“ตอนนี้คุณหญิงท่าน คอนเฟิร์มมาแล้วว่า ...ลูกค้าชื่นชอบในตัวของพวกคุณสามคนมากๆ ...ได้เวลาทำงานใช้หนี้แล้วนะครับ หวังว่า 3 หนุ่ม คงพร้อมนะครับ ...หุหุ... อ่อๆ ลืมบอกไปว่า หากมีฟิคแบคกลับมาว่าลูกค้าไม่พอใจ...หรือสร้างปัญหาขึ้นมาละก็ เตรียมตัวไปนอนในพุงของจระเข้ได้เลนครับผม”

อาหารถูกวางลงอยู่ตรงหน้า

“กินให้อิ่มนะครับ... น้องๆ เดี่ยวพี่จะพาไปขึ้นสวรรค์”

พวกมันพากันเดินออกไปจากห้องพร้อมกับล๊อคกุญแจไว้เหมือนเดิม

“เห้ย... แล้วถ้าถึงตอนนั้น พวกนายจะทำไงว่ะ”

กอไผ่ พูดขึ้นมา ... ท่าทางของกอไผ่ จะกลัวมากใครเขา

“จะทำไงได้วะ ก็แค่เสียตัว เสียน้ำ เสียตูดมั้ง” ซีเกมส์ เอามือลูบหัว เขาเองก็เครียดเหมือนกัน

พวกเขาไม่รู้เลยว่า จะต้องเจอกับอะไร และต้องไปขายตัวให้ใครต่อใคร บ้าง ... ดีไม่ดี อาจเป็นเอดส์ตาย

.

.เห้อ

.

ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ

ลูกสมุนสองคนนั่นก็กลับมาพาชายหนุ่มทั้งสามคนออกจากห้องเพื่อไปทำงานที่พวกมันต้องการ

พวกมันพาทั้งสามคนขึ้นรถตู้แล้วก็ขับออกไปไหนก็ไม่มีใครรู้ได้

“น้าครับ .. พวกผมจะถูกไปขายตัวให้ใครเหรอครับ” อธิปถามอย่างสุภาพ

“ถามทำไมว่ะ”

“บอกหน่อยเถอะครับ ...ผมจะได้ทำใจ และเตรียมตัวเตรียมใจ”

" พวกมึงทำตัวให้ดีๆ หล่ะ ทำทุกอย่างตามที่เขาสั่ง ลูกค้ามีแต่ระดับวีไอพีเลยนะพวกมึงเข้าใจไหม และอย่าคิดหนีนะถ้ามีปัญหาขึ้นมาพวกมึงได้เป็นผีเฝ้าทะเลแน่.... เพราะถ้าพวกมึงหนีไป คนที่ตายก็ต้องเป็นกู ..."

“ผมไม่กล้าหนีหรอกครับ”

สิ่งที่พวกเขาสามคนต้องทำคือทำทุกอย่างที่ลูกค้าอยากให้ทำ งานนี้เป็นงานของกลุ่มชายหนุ่มไฮโซ ที่หิวโหยความหนุ่มนั่นเอง

"นายบำเรอ"

“ไอ้ตัว”

“เห้อ”

“โสเภณี”
ซ่องเกย์

หากคุณถูกจับตัวไปเพื่อนำไปค้าบริการทางเพศ
คุณจะทำอย่างไร ....
และถ้าคุณเป็นผู้ชาย และถูกจับตัวไปขายบริการให้ผู้ชายด้วยกัน
คุณจะทำอย่างไร

ผู้ชายบำเรอสวาท ธรรมสิริ www.mebmarket.com หากคุณถูกจับตัวไปเพื่อนำไปค้าบริการทางเพศคุณจะทำอย่างไร .... และถ้าคุณเป็นผู้ชาย และถูกจับตัวไปขายบริการให้ผู้ชายด้วยกัน คุณจะทำอย่างไร