ในปัจจุบันนี้ ( พศ. 2519 ) เป็นที่รู้กันอยู่ทั่วไปแล้วว่าข้าวของมันแพงอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง
ทั้งของกินของใช้มันพร้อมใจกันขึ้นราคาพรวด ๆ โดยไม่มีทางจะหยุดยั้งได้
รัฐบาลเองก็กำลังจะยกธงขาวเพราะหมดทางแก้ไข ประชาชนก็กำลังกระแด่ว ๆ จะขาดใจไปตามกัน
มีเงินก็ไม่อาจจะซื้อหามาบริโภคได้ มีอย่างหรือเนื้อวัวกิโลละ 30 กว่าบาท ปลาทูเข่งละ 3 บาท ไข่ใบละหกสลึง
จะเอาเงินทองที่ไหนไปซื้อหามากินได้
ไอ้ที่ร้ายและระยำที่สุดก็คือความเห็นแก่ได้ของไอ้มนุษย์อัปรีย์ผู้ไม่คำนึงถึงความทุกข์ยากของส่วนรวม
มันกักตุนและขึ้นราคาข้าวสารซึ่งเป็นเครื่องยังชีพที่จำเป็น จนราคาขึ้นไปถึงเกือบถังละ 100 บาทแล้ว
เมื่อเป็นเช่นนี้ประชาชนลูกเล็กเด็กแดงไม่ตายแล้วเมื่อไหร่จะตาย แน่ละ เมื่อของแพงมากและไม่มีทางจะแก้ไขได้
ศีลธรรมของมนุษย์ก็ต้องเสื่อมทรามลง ดังเรื่องจริงที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังดังต่อไปนี้
ปรีชา เป็นข้าราชการชั้นโทอยู่กรมสรรพสามิต กระทรวงการคลัง
รายได้จากเงินเดือนและเบี้ยจับปราบที่เขาได้รับประมาณสามพันบาท
เขาต้องรับภาระเลี้ยงดูชีวิตถึงห้าชีวิต คือ เมีย พี่เมีย น้องเมีย แม่ยาย และตัวเขาเอง
ข้อที่น่าสนใจคือพี่เมียและน้องเมียซึ่งกำลังอยู่ในวัยสาวและสวยสดงดงามด้วยกันทั้งคู่
การอุปการะพี่เมียและน้องเมียซึ่งกำลังอยู่ในวัยสาวสะพรั่งสวยสดทั้งคู่นี้ ไม่เฉพาะปรีชาหรอก
ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องถือว่าเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นที่จะทอดทิ้งไม่ได้
ความจริง นงลักษณ์ เมียของปรีชาก็นับว่าเป็นหญิงสาวที่สวยละไมและมีเสน่ห์สวาทคนหนึ่ง
แต่ปรีชาหาได้สนใจเท่า คงเพราะเขาได้เอาหล่อนจนทั้งสองผ่านช่วงข้าวใหม่ปลามันกันมาพอแล้ว
อีกประการ นงลักษณ์นั้นมีอาชีพเป็นครูเด็กอนุบาล จึงเหนื่อยหน่ายต่อการอยากมีครรภ์
นงลักษณ์นั้นมี นิภา เป็นพี่สาวและ นงนุช เป็นน้องสาว
โดยเฉพาะในยุคข้าวของแพง เขายิ่งต้องตรากตรำต่อการวิ่งเต้นหาเงินทองมาอุปการะพี่น้องสาวสวยยั่วใจของเมียตน
ดังกล่าวแล้ว ความสนใจของปรีชาที่มีต่อนิภาและนงนุชก็ยิ่งทวีมากขึ้น
ในเรื่องนี้ปรีชาก็ฉลาดพอที่จะไม่ให้นงลักษณ์ผู้เป็นเมียจับผิดได้ด้วย
วันคืนผ่านไปพร้อมกับการได้อยู่ใกล้ชิดกับพี่เมียและน้องเมียซึ่งมีรูปร่างอันอวบอัดสวยสะพรั่งด้วยกันทั้งคู่นี้
ทำให้ปรีชามักจะลอบมองดูสองสาวด้วยแววตาอันเต็มไปด้วยความหมายเร้นลับอยู่ตลอดมา
ทั้งนิภาและนงนุชเองก็อดจะแปลกใจในท่าทีและการแสดงออกของปรีชาในระยะหลังนี้เหมือนกัน
แต่ดูถ้าว่านิภาจะรู้ทางก่อน เพราะเห็นเขามักจะลอบจ้องมองตัวเธอด้วยสายตาอันมีความหมายอยู่เสมอ
บางครั้งก็พูดจาหยอกเย้าสัพยอกอย่างสองแง่สองมุม และมักจะมีของกำนัลแปลก ๆ สวยงาม ติดมือมาให้
ทว่าทุกครั้งที่ให้นิภาก็ให้โดยเฉพาะตน ไม่ยอมให้นงนุชล่วงรู้ หากให้นงนุชก็มิยอมให้นิภาพบพาน
ที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นนงลักษณ์หรือมารดาของนงลักษณ์ก็มิมีเบาะแสได้รู้เห็นเลย
เป็นธรรมดาอยู่เองสำหรับหญิงสาวโดยทั่วไปไม่ว่าสาวใหญ่หรือสาวรุ่น
เมื่อมีผู้ชายมาพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจก็ย่อมหยิ่งผยอง โดยเฉพาะสาวๆสวยๆ แถมนิภาเคยมีสามีมาก่อน
ในยุคนี้ย่อมไม่โง่พอต่อความรู้สึกของเพศตรงข้ามที่มีต่อตนไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม
ยิ่งปรีชาพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจนิภาและนงนุชมากเพียงใด ทั้งสองสาวก็ยิ่งเล่นตัวมากขึ้นเพียงนั้น
ซึ่งทำให้ปรีชาเพิ่มความทะยานอยากในความรู้สึกอันเร้นลับที่มีอยู่มากยิ่งขึ้น
และแล้ว ความจริงที่หนีความจริงไปไม่พ้นก็มาถึงอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เช้าวันนั้นตรงกับวันอาทิตย์
นงลักษณ์และมารดาพร้อมด้วยนงนุชน้องสาวคนเล็กได้เดินทางไปสระบุรี
เพื่อเยี่ยมญาติที่สนิทคนหนึ่งตั้งแต่เช้ามืดวันเสาร์
ส่วนนิภาไม่ได้ไปด้วย เนื่องเพราะต้องอยู่ซักรีดผ้าให้ผู้คนซึ่งจ้างวาน และจัดทำสำรับให้ปรีชา
ทางบ้านจึงมีเพียงนิภาและปรีชาผู้เป็นน้องเขยอยู่ด้วยกันตามลำพัง
ภายหลังอาหารเช้าได้ผ่านไปแล้ว นิภาก็ขลุกอยู่ในห้องส่วนตัวตามลำพัง
หล่อนปล่อยเวลาให้หมดไปกับการอ่านนวนิยายในนิตยสารที่รับเป็นประจำ
ขณะที่กำลังนอนอ่านนิตยสารอยู่บนเตียงอย่างเพลิดเพลิน
นิภาก็แว่วได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของใครคนหนึ่งกำลังย่องกริบมาที่หน้าประตูห้อง
เพราะเหตุที่ประตูห้องเพียงแต่แง้มไว้ไม่ได้ใส่กลอนประตู ดังนั้นเจ้าของฝีเท้านี้จึงเปิดประตูพาร่างเข้ามาในห้อง
ได้อย่างสบาย
พอเห็นเจ้าของร่างนี้ นิภาก็ซ่อนยิ้มก่อนรีบลุกโดยเร็ว
เจ้าของร่างนี้อยู่ในชุดกางเกงแพรและเสื้อผ้าป่านคอกลมแบบอยู่กับบ้าน
ไม่ใช่ใครอื่นหรอก เขาคือปรีชาผู้เป็นน้องเขยของนิภานั่นเอง พอเผชิญหน้ากัน
เขาก็ส่งยิ้มอย่างสวยเก๋ให้ทีเดียว นิภาแสร้งมองด้วยสีหน้าตื่นๆอย่างไม่ไว้วางใจนักพลางเอ่ยปากถามเขาเบาๆว่า
"ปรีชาต้องการอะไรรึคะ" "เปล่าครับ พี่นิภา ไม่มีธุระอะไรหรอก อยู่ว่าง ๆ มันเหงาก็อยากจะมาคุยด้วย"
เขาพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้ร่างของพี่เมีย นิภาขยับจะเคลื่อนกายลงจากเตียงแต่ว่าช้าไป
เพราะในขณะเดียวกันปรีชาก็ปราดเข้าถึงตัว เขายึดข้อมือของหญิงสาวไว้
"จะหนีผมไปไหนล่ะ นั่งคุยกันบนเตียงนี่ก็ได้" เมื่อถูกจับมือถือแขน ใบหน้าของนิภาก็ร้อนผ่าว
พยายามแกะมือของน้องเขยออก
"อุ๊ย..อย่าค่ะ..ปรีชา..อะไรกันนี่ ปล่อยมือพี่เถอะค่ะ" "ก็พี่อย่าหนีผมไปไหนซิ" "ปล่อยมือพี่ก่อนซิคะ ปรีชา"
"ต้องรับรองกับผมก่อน" "รับรองอะไรคะ แปลกนี่" หญิงสาวถามพลางหลบสายตาอันคมวาวของเขาไปทางอื่น
"รับรองว่าจะไม่หนีผมไปไหน จะนั่งคุยกับผมบนเตียงนี่" "ค่ะ..ตกลง.." หล่อนแกล้งทำเสียงฝืนใจรับคำ
และหลบซ่อนยิ้มไปเสียทางหนึ่งเมื่อนึกอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
เมื่อสิ้นเสียงรับรองของหญิงสาว ปรีชาก็ปล่อยมือ พอเป็นอิสระ
นิภาก็แสร้งก้าวลงจากเตียงและทำทีเดินหนีออกไปภายนอก
ปรีชากวดตัวตามติดไปอย่างทันท่วงที และเมื่ออีกไม่กี่ก้าวจะพ้นประตูห้องออกไป
เขาก็รวบร่างอวบอัดของพี่เมียเข้ามาในอกอันกำยำทันที "อย่า..ปรีชา..ปล่อยค่ะ"
นิภาดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของน้องเขย แต่ปรีชาก็ไม่ปล่อย
หนำซ้ำเขายังกดจมูกเข้าที่ต้นคออันหอมละมุนด้วยกลิ่นน้ำอบไทยตำหรับชาววัง
และพวงแก้มอันหอมจับใจด้วยแป้งผัดหน้าของชาวตะวันตกซึ่งเขาเป็นผู้ซื้อมากำนัลเธอ
แล้วพลิกหน้าฝังปากลงบนริมฝีปากของหล่อน บดขยี้อย่างหนักหน่วง
ไชชอนลิ้นเข้าไปรุกล้ำ จนพบว่าลิ้นของนิภามารอรับรสสัมผัสอันสนุกสนาน
หล่อนนิ่งตัวให้เขากอดจูบ และระรัวลิ้นรับความสนานใจนานเป็นเวลาชั่วครู่ใหญ่ ปรีชาจึงได้เงยหน้าขึ้น
เขาจึงได้เห็นใบหน้าสวยคมขำของพี่เมียแหงนหงายหลับตาพริ้ม
เผยอริมฝีปากเหมือนจะให้เขาจูบอีกสักสิบ ๆ ครั้งด้วยความเต็มอกเต็มใจ
ปรีชาจะทนอยู่ได้หรือ จึงรีบประกบปากลงบนปากของหล่อนอีกครั้ง ความเงี่ยนง่านได้ทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว
จนกางเกงแพรที่นุ่งอยู่ตั้งขึ้นเป็นลำยาวออกมาดูเหมือนเอาไม้เข้าไปค้ำไว้
เมื่อหล่อนไม่ดิ้นรนขัดขืน ยอมให้เขากอด ยอมให้เขาจูบดูดลิ้นแต่โดยดีอย่างนี้
ปรีชาหรือจะทนทานต่อไปไหว หันไปมองเห็นประตูห้องยังเปิดกว้างอยู่ก็รีบปราดไปปิดประตูลงกลอน
จากนั้นรีบอุ้มร่างอวบอัดของหล่อนตรงไปที่เตียงนอนทันที
ในอึดใจต่อมา..เสียงครวญคนึงแผ่ว ๆก็ดังกังวานออกมาจากปากของพี่เมีย
ขณะที่ปรีชาระดมจูบพวงแก้ม ติ่งหูและซอกคอ
พลางแกะกระดุมชุดกระโปรงตัวหลวมสำหรับใส่อยู่บ้านของหล่อนออกจากเรือนร่าง
"ปรีชา..รักพี่จริง ๆ หรือคะ" สิ้นประโยคคำถามของหล่อน ปรีชาก็กดจมูกลงไปหว่างกลาง
ทรวงอกใหญ่สูงชันปานภูเขาของหล่อน
เขาตอบเสียงอู้อี้ไม่ชัดเจนเพราะหน้ายังฝังอยู่บนทรวงอกของหล่อน
"ครับ..ผมรักพี่นิภาตั้งแต่เห็นพี่นิภาวันแรก รักสุดหัวใจจริง ๆ ถ้าพบพี่ก่อน ผมคงแต่งงานกับพี่เป็นแน่"
คำตอบและจมูกที่คลึงไปมาบนเต้าทั้งสองทำให้หญิงสาวเพิ่มอาการวูบวาบสั่นสยิวยิ่งขึ้น
จมูกปรีชาจูบดอมหอมคลึง ส่วนมือก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของนิภาออกจนพ้นตัวอย่างชำนิชำนาญ พริบตาต่อมานั้นเอง
ร่างของนิภาก็เปลือยเปล่าทั้งตัว เพราะปกติวิสัยของหญิงสาวเวลาอยู่บ้านพวกหล่อนไม่ชอบใส่ชุดชั้นใน
นิภาหลับตาปี๋ด้วยความอายต่อการรุกรบอย่างสายฟ้าแลบของอีกฝ่าย
ลมหายใจหอบระโหยโรยแรงเหมือนได้รับความเหน็ดเหนื่อยเสียเหลือประมาณ
ด้วยความรู้สึกที่แท้จริงแล้วขณะนี้ ไฟราคะของหล่อนกำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่
เลือดสาวพุ่งพล่านไปทั่วทุกขุมขนและมันยิ่งรุนแรงขึ้นเป็นลำดับ
เพราะมืออันซุกซนของปรีชากำลังซอกแซกลูบคลำบีบบี้ต่อมไตต่างๆอย่างหื่นกระหายสวาท
ไม่ว่าจะเป็นเต้านมใหญ่อันเต่งตึงอวบอัดล้นเต็มอกสล้างหรือติ่งเนื้อที่ยื่นแพลมโผล่ออกมาจากโคกโยนี
ก็ถูกเขาบีบบี้ขยี้จับ และล้วงไชชอนเข้าไปในร่องเนื้อ ชักนิ้วเกี่ยวเกาะ จนน้ำเมือกของพี่เมียไหลออกมากลบปากรู
"อูย..ปรีชา..อย่าค่ะ..พี่เสียว" หล่อนสูดปากบอกเขาและบิดตัว ปรีชาถอดเสื้อผ้าป่านคอกลมและสลัดกางเกงแพร
ออกจากร่างโดยเร็ว
บัดนั้นเอง..ท่อนลึงค์อันอวบอ้วนของเขาก็เผยโฉมออกมา มันกระดกแข็งโด่อย่างเต็มที่เพราะฤทธิ์เงี่ยน
อย่างฉับพลันทันใด ปรีชาก็รีบกระโดดลงยืนบนพื้นห้อง
แล้วช้อนลากร่างงามสุดสวาทของพี่เมียให้มานอนหงายขวางพาดขอบเตียง
จับขาทั้งสองข้างของหล่อนให้ถ่างกางออก มองดูโคกโยนีอย่างตะลึงลาน
เพราะโคกเนื้อสามเหลี่ยมที่มองเห็นเด่นชัดอยู่ขณะนี้เป็นโคกเนื้อที่ขาวอล่องฉ่อง
และโหนกนูนอย่างน่าพิศวาสยิ่ง
แคมประกับโคกทั้งคู่เผยออ้าออกจากกัน จนเห็นกลีบแคมน้อยแง้ม ๆ นิด ๆ เหมือนเป็นการท้าทาย
และเชิญชวนอยู่ในที บริเวณเหนือโคกมองเห็นเส้นขนละเอียดปานเส้นไหมสีดำสนิทปกคลุมอยู่เพียงเล็กน้อย
ปรีชาใช้ฝ่ามือลูบไล้เส้นไหมหรอมแหรมของพี่เมียอยู่ชั่วครู่ก็ ขยับก้าวแอ่นเอวเข้าไปในหว่างขาของหล่อน
เขาจับหัวหอกที่เยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนทิ่มเข้าไปในรูสวาททันที
นิภาสะดุ้งโหยงเพราะรูโยนีของหล่อนอ้าออกรับเจ้าหัวบานเป็นดอกเห็ดของเขาไม่ทัน
หล่อนรู้สึกว่ามันคับตื้อไปทั้งหว่างขา แต่ความเสียวก็เหลือล้นเพราะหัวเงี่ยงมันครูดกับเม็ดละมุดจนเม้มม้วนยุบยู่
เข้าไปในรูด้วย
นิภาสูดปากด้วยความเสียวสะท้าน หล่อนปรือตาบอกเขาด้วยเสียงอ่อนหวาน
"ปรีชา.ขา..กรุณาอย่าแรงมากนะคะ ค่อย ๆ ก่อนค่ะ อูย..ซี๊ด..แหม..แน่นแล้วก็เสียวจัง..อูย...ซี๊ด"
เมื่อหล่อนร้องบอกเช่นนี้ปรีชาจึงชะงักการปักอัดหัวลึงค์เข้าไปเสียชั่วครู่
สองมือที่กำลังเคล้นคลึงเต้านมอย่างเมามัน
เปลี่ยนมาจับแคมโยนีอันอวบอูมของหล่อนให้แหกออกเพื่อให้มีพื้นที่ที่ลึงค์ของเขาจะได้เข้าไปได้คล่อง ๆ
แล้วก็เริ่มต้นดันให้มันกระดืบเข้าไปช้า ๆ พร้อมกับโน้มตัวลงไปดูดหัวนมของหล่อนเล่น
ทำให้พี่เมียสาวสวยต้องสูดปากซี๊ด พยายามถ่างขาให้อ้ากว้างออกไปจนเต็มล้าเพื่อต้อนรับลึงค์อ้วน
ให้มันชำแรกเข้ามาในรูของหล่อนให้ลึกยิ่งขึ้น
"เป็นยังไงบ้างครับ..พี่นิภา" ปรีชาถามพลางกดลำลึงค์ให้ชำแรกลึกเข้าไปจนสุดลำ "เสียวค่ะ..อูย..ซี๊ด"
หล่อนบอกเขาพร้อมกับเริ่มแอ่นตัวยกก้นขึ้นรับการกระเด้าให้กระดองโยนีถูกโคนลึงค์กระแทกจัง ๆ
ส่วนปากก็สูดซี๊ดอยู่ไม่ว่างเว้นแสดงถึงความเอร็ดอร่อยที่หัวหอกเข้ามาควานไชชอนยังปลายโพรงโยนีของหล่อน
ปรีชาลากลึงค์ออกเชื่องช้าแต่ดันกลับหนักแน่น กระเด้าเช่นนี้นับร้อยครั้ง
เมื่อติดไฟกามจนลุกลามดี เขาได้เร่งจังหวะจนหน้าขาของเขาและของหล่อนปะทะกันดังพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
ขณะนี้ นิภามีความรู้สึกเหมือนตกอยู่ในความฝันอันแสนหวาน
มองเห็นวิมานแห่งความสุขกำลังรอคอยอยู่เพียงแค่เอื้อม
หล่อนสูดปากซี๊ดซ๊าดแสดงถึงความอร่อยเลิศรสในการสังวาสกับน้องเขยเป็นอย่างยิ่ง
ขณะเดียวกันกับที่หล่อนกำลังมีความดื่มด่ำซาบซ่านในรสสังวาส
ปรีชาพลันกระชากสากใหญ่ถอยจากรูแล้วโถมใส่กลับให้มันผลุบหายเข้าไปทันควันปืน
"อูย..ซี๊ด" เปล่าหรอก นิภาไม่ได้ร้องเพราะความเจ็บแสบที่ลำลึงค์กระแทกอย่างเร็วรวด
แต่หล่อนร้องเพราะความเสียวซ่านกระสันต์สวาทมากกว่า
หล่อนส่ายสะบัดโยนีอันโหนกนูนราวกับหลังเต่ารับการทะลวงแทงลึงค์หนนี้ของเขาอย่างไม่ให้ไฟกามผ่อนซา
"ปรีชาคะ...ทำไมมันถึงได้เสียวอย่างนี้คะ" หล่อนถามลอย ๆ เสียงหวานตามมารยาหญิง
"ผมก็เสียวเหมือนกันครับ พี่นิภา..ของพี่ขบหัวแรงจังเลย อย่าบดดูดให้มากนักสิครับ พี่นิภา"
"อุ๊ย..ปรีชาพูดอะไรก็ไม่รู้ ก็มันถึงชายฟ้า" นิภาหยิกแขนปรีชาและยิ้มอาย ๆ ดวงตาหลับพริ้ม
ส่วนเบื้องล่างก็ยังคงส่ายสะบัดโคกสวาทขึ้นรับการกระเด้าของเขาอยู่อย่างไม่ขาดระยะ
"พี่นิภาครับ" "ขา.." หล่อนขานรับเสียงหวานจ๋อยแต่สั่นสะท้านจับใจผู้รับฟัง
"พี่นิภาจวนจะถึงสวรรค์หรือยังครับ" "เกือบแล้วค่ะ..ซี๊ด..อุ๊ยย" "งั้นผมจะโหมปิดฉากล่ะนะ" "ค่ะ.."
หล่อนรับคำเขาและสอดมือตนเองเข้าใต้ก้น เตรียมส่ายสะโพกพริ้วรับอย่างรู้เชิง
ปรีชายืนตั้งท่าจังก้าที่หน้าเตียงให้กระฉับกระเฉงยิ่งขึ้น ยกขาอ่อนของนิภามาหนีบเข้ารักแร้ของตน
เขาถอนลำลึงค์ที่ฝังคาอยู่ในรูออกจนแทบหมดแล้วอัดมันยัดเข้าไปใหม่ หล่อนขมิบโยนีรับคำ
ปรีชาได้ใจเร่งลูกสูบชักเข้า ๆ ออก ๆ เร็ว ๆ แรง ๆ อย่างมันเขี้ยว นิภาเร่งส่ายโคกเสริมรสสังวาส
มองเห็นแคมโยนีใหญ่น้อยและเม็ดละมุดบุบยู่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกอย่างน่าระทึกใจ
เพราะเหตุที่ภายในรูมีน้ำหล่อลื่นออกมามากจึงบังเกิดเสียงดังเจาะแจะ ๆ ผลุบผลับ ๆ
ในขณะที่การกระเด้าอย่างไม่ต้องหายใจหายคอ ลำลึงค์ขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ กระดืบหัวและลำตัวเข้าไปหาแตะมดลูก
ได้มากเข้า..และมากเข้า ...ชนมดลูกอย่างจังกันบ้างบางหน
ที่สุด..ในครั้งหนึ่งของการกระเด้า ปรีชาชักลึงค์ออกมายาวเฟื้อยจนเกือบจะหลุดพ้นจากกระดองโยนี
นิภาใจหายวาบนึกว่าเขาจะชักออกจึงรีบผวายกตัวแอ่นโยนีตามติดเพราะกลัวมันจะหลุดออกจากรูเสีย
มันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ปรีชาทิ้งตัวแทงลึงค์สวนเข้าไปอย่างเต็มที่เต็มทาง นิภาสยิวสั่นสะท้านไปทั้งตัว
เพราะการทิ่มทะลวงแทงลึงค์ของปรีชาครั้งนี้มันจมดิ่งเข้าไปในรูที่กำลังแอ่นขึ้นมารับจนหมดลำแนบสนิท
หนอกต่อหนอกชนกันดังป้าบลั่นห้อง ขนเพชรซึ่งดกดำของเขาและขนไหมอุยของหล่อนมันคละเคล้ายุ่งเหยิงกัน
ปรีชาผู้ฉกาจกามพอตน รีบทิ้งตัวทาบท้องน้อย บดคลึงหมุนควานลำลึงค์ไปมาจนทั่วโพรงโยนีและมดลูก
ในบัดนั้นเอง ความเสียวกระสันต์อันสุดยอดก็มาถึง
"โอยย..ปรีชา...ซี๊ดด" นิภาคู่สวาทหวีดผวาสั่นกระตุกเหมือนเป็นโรคสันนิบาต มือหงิกตีนงอ คิ้วขมวดย่น
หล่อนถึงสุดปลายฟ้ามหาสวาท จำต้องขมิบโยนีหลั่งน้ำเงี่ยนให้ไหลพลั่ก ๆ ออกมาราดรดหน้าประธานของเขา
เพราะไม่สามารถจะอดกลั้นต่อไปได้ "อูย..ซี๊ด..ปรีชาขา..แหม..อู๊ย..เสียวจังเลย..ซี๊ด"
หล่อนร้องครวญครางยกมือขึ้นโอบไปรอบคอเขาและกอดรัดไว้ด้วยความเสน่หา
ปรีชายิ่งโถมตัวลงไปทาบทับกดหนอกโคนลึงค์ให้แนบโคกโยนีอย่างสนิทแนบแน่น
ลำลึงค์ของปรีชาเพิ่มอาการพองตัวแข็งขึ้นปานท่อนไม้ เขาตอกลำใส่อีกสองสามครั้ง
และแล้วน้ำอสุจิที่กลั่นออกมาจากอัณฑะใหญ่จนล้นปรี่อยู่ในกระบอกลึงค์
ก็ทำการสูบฉีดพุ่งปรี๊ดเข้าไปในรูโยนีของนิภา เขาฉีดน้ำปรี๊ด ๆ เข้าโยนีของพี่เมียเหมือนเป็นโรคช้ำรั่ว
"เป็นยังไงบ้างครับ..พี่นิภา" "เสียว..แล้วก็สนุกจังค่ะ" หล่อนสารภาพอย่างหมดอาย
"งั้นเดี๋ยวขอผมเอาอีกทีนะครับ กว่านงลักษณ์จะกลับก็คงพ้นวันไป" "อุ๊ย..แหม..ทีเดียวยังไม่พออีกหรือคะ"
หล่อนสะอิ้งเสียงถามเขาและหายใจรวยรินอย่างมีความสุข
"ไม่พอหรอกครับ อย่างน้อยต้องสามถึงจะพอ"
"แหม..มีน้องอยู่ทั้งคนยังกระหายจัดถึงอย่างนี้เชียวหรือคะ" หล่อนพูดแล้วทึ้งแก้มของเขาเบา ๆ
"ผมไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับนงลักษณ์มาหลายเดือนแล้ว" "ทำไมล่ะคะ" "เขาไม่ให้ผมยุ่ง" "เพราะอะไรคะ"
"ไม่รู้..เขาบอกว่ายุ่งกับเขามาก ๆ เขากลัวว่าจะมีลูก" "มิน่า..นงลักษณ์เขาถึงดูยังสวยและเปล่งปลั่งเหมือนกับเด็กสาว ๆ"
ปรีชาไม่ออกความเห็นในเรื่องนี้แต่เขากระซิบแผ่ว ๆ บอกพี่เมียว่า
" ถึงกระนั้นก็ยังสวยสู้พี่นิภาไม่ได้..พี่คนสวยครับ..ผมชักเงี่ยนอีกแล้ว ขออีกทีนะ
คราวนี้เรามาเปลี่ยนท่าเล่นกันใหม่นะครับ"
พูดจบ เขาก็ชักลึงค์ออกจากรูเสียงดังจ๊วบเบา ๆ เมื่อมันหลุดพ้นจากปากแคมเล็กออกมาภายนอก
น้ำสวาทที่หลั่งออกมาอย่างมากมายของทั้งคู่หาได้ไหลตามออกมาแม้แต่หยดเดียว
มันแห้งหมาดเพราะโยนีของหล่อนขมิบดูดเข้าไปเก็บไว้ในมดลูกจนหมดสิ้น
ส่วนปรีชาแม้ว่าน้ำอสุจิจะออกไปแล้วครั้งหนึ่งก็ตาม ท่อนลึงค์ของเขาหาได้เหี่ยวอ่อนลงไปไม่
มันยังคงลุกแข็งโด่เป็นลำอยู่เช่นเดิม เมื่อปรีชาชักลึงค์ออกมาจากรู นิภาก็พลิกกายนอนตะแคงข้างเพราะความอาย
ไม่อยากให้เขาเห็นโคกโยนีที่กำลังอ้าแคมพะงาบ ๆ ขมุบขมิบด้วยความร่านเรี่ยนเงี่ยนง่านเช่นเดียวกับเขา
ปรีชาเอื้อมมือไปลูบสะโพกอันผึ่งผายของหล่อนและเอ่ยปากชมออกมาว่า "พี่นิภานี่สะโพกบานใหญ่ดีเหลือเกิน"
เขาพูดพลางลูบก้นของหล่อนไปมา "พี่นิภาครับ..ขอให้ผมเล่นทางตูดทีได้ไหมครับ" "อุ๊ย..ทุเรศ..ไม่ค่ะ.เหมือนหมา.."
หล่อนปฎิเสธ ทว่าทรวงอกของหล่อนสะท้อนสะท้านเพราะนึกถึงพิษสงของการสังวาสทางด้านหลังจากนิ้วของสามีเก่า
นี่ถ้าเป็นลึงค์อ้วนพีของปรีชาไม่รู้ว่ามันจะเผ็ดร้อนรุนแรงขนาดไหน
"โธ่..พี่นิภายอดรัก..ตูดของพี่นิภาใหญ่กลมและยั่วยวนออกอย่างนี้ใครจะอดใจได้ล่ะครับ นะคนดี๊..คนดี"
หล่อนนิ่งแต่ลมหายใจรวยรินสะท้อนสะท้านยิ่งขึ้นเลือดในกายฉีดซ่านไปทั้งตัวเมื่อมืออันสากหนาของเขา
เอื้อมมาลูบคลำก้นกบของหล่อนเล่นอีก
และคราวนี้เขาเอานิ้วไชรูโยนีหล่อนเล่นทำให้นิภาเสียววูบ รีบขมิบก้นกระถดตัวหนีโดยเร็ว
"อุ๊ย..ปรีชา เล่นอะไรก็ไม่รู้..จั๊กจี้ค่ะ" ปรีชาหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ
มองดูก้นกบยันสะโพกอันตึงเครียดผึ่งผายบานใหญ่ของพี่เมียด้วยนัยน์ตาแวววาม
แต่ในฉับพลันนั้นเองเขาก็เอื้อมมือไปพลิกร่างของพี่เมียให้นอนคว่ำหน้าแล้วรั้งสะโพกให้ลอยขึ้น
"พี่นิภา คลานเข่าโก้งโค้งเถอะครับ ผมรับรองว่าท่านี้สนุกกว่าเมื่อกี้หลายสิบเท่า"
นิภาอายจนหน้าแดงก่ำแต่หล่อนก็รีบปฎิบัติตามเขาว่าเพราะตัวเองก็มีความกำหนัดรุมเร้าอยู่
ปรีชาจ้องมองดูโคกโยนีที่พลูปลิ้นอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกอันซาบซ่าน
ฉับพลันเขาก็โดดขึ้นคร่อมขี่ทางหลังตัวพี่เมีย มือยึดสะโพกไว้กระชับมั่น
สอดปลายลึงค์อันแข็งโด่เข้าไปในซอกโยนีซึ่งกำลังผงาบ ๆ แพลม ๆ โผล่ ๆ อยู่
พอหัวหอกดันแหวกเนื้อซอกขาผลุบเข้าไป เขาก็เริ่มกระเด้าทันที นิภารีบโย้ตูดถอยโคกโยนีออกมารับ
ยิ่งยั่วใจให้ปรีชากระแทกถี่ยิบยิ่งขึ้น มือเขาสอดเข้าไปกุมเต้านมของพี่เมียเคล้นคลึงและบี้ขยำแรง ๆ
กระเด้าพลางขยำเต้านมไปพลางทำให้ความเสียวสนุกจากรสสังวาสของนิภาเพิ่มความอร่อยยิ่งขึ้น
เมื่อปรีชากระเด้าให้ปลายลึงค์ถูไถกับปลายติ่งเสียวพอสมควรแล้ว เขาก็จับขาของนิภาให้ถ่างออก
"พี่นิภาขยับขาถ่างออกไปอีกหน่อยซิครับ..อีกนิด..อีกนิดน่าน..ยังงั้น"
เขาร้องสั่งเหมือนผู้กำกับภาพยนต์มือเยี่ยมกำลังเดินกล้อง นิภาถ่างขาให้อ้ากว้างออกไปอีกตามคำสั่งของเขา
และเมื่อขาหล่อนถ่างออกก็มองเห็นกลีบโยนีห้อยออกมาทางด้านหลังได้ชัดเจน
เขาจับหัวหอกให้ตรงปากรูโยนีแล้วดันพรวดเข้าไป
คราวนี้พรืดเดียวมิดด้ามเหลือแต่อัณฑะสองใบแกว่งไกวกระทบกลีบโคกของพี่เมียดังแปะ ๆ
"อูย..ปรีชาคะ..ซี๊ด..อูยย..แหม..แกล้งเมียทำไมคะ" หล่อนต่อว่าเขาอย่างอ่อนหวาน
"แล้วสนุกไหมล่ะครับ" "สนุกค่ะ เสียวค่ะเสียวอีกแล้วค่ะ แรง ๆ ขึ้นอีกนิดก็ได้ค่ะ"
หล่อนสูดปากร้องบอกเขาพลางส่ายก้นถอยโยนีรับการกระเด้าของเขาด้วยความร่านสวาทอย่างเต็มที่
ปรีชาก็กระเด้าถี่เร็วยิ่งขึ้นจนหล่อนสะท้านสั่นไปทั้งตัว
รูโยนีและรูตูดขมุบขมิบระริกระรี้ไปด้วยความเสียวสุดทน
ปรีชาเองก็เร่งกระเด้าจนลึงค์เข้ามิดแล้วมิดอีก กลุ่มขนเพชรของเขาถูไถกับง่ามก้นและปากแคมโยนีเพิ่มความคัน
ให้พี่เมียขึ้นอีกเป็นเสียวทวีคูณ
"อู๊ยย..ปรีชาคะ..แรงอีกหน่อยนะคะ..พี่กำลังจะออก..ออกอีกแล้วค่ะ"
หล่อนระล่ำระลักบอกเขาด้วยเสียงอันสั่นพร่าจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง ก้นก็โยกไปโย้มาอย่างรุนแรง
แสดงว่าความเสียวกำซาบซ๋านกำลังใกล้ทะยานขึ้นสู่ขีดสูงสุดอีกแล้ว
ปรีชาเองก็สุดจะทนอดกลั้นต่อไปได้ เขารีบคุกเข่า ยืดตัวตรงขึ้น นิ้วเท้าจิกที่นอนอย่างมั่นเหมาะ
แล้วก็จับบั้นเอวของพี่เมียกระเด้าลึงค์ตอกใส่โยนีอย่างสุดลำสุดแรง หมายใจเป็นฉากสุดท้าย
ร่างของหล่อนง้ำหน้างุ้มหลังสั่นคลอนไปทั้งตัวไปตามจังหวะการตะบันลำลึงค์อย่างหนักหน่วงของเขา
มดลูกเริ่มขมุบขมิบดูดหัวลำที่พุ่งมากระทบเป็นจังหวะจุ๊บจั๊บ ทำให้ปรีชาเสียวปลาบที่ปลายลึงค์จนเต็มเปี่ยม
เขาโหมกระแทกอย่างหนักหน่วงเป็นหนสุดท้าย
นิภาต้านทานแรงกระเด้าครั้งนี้ไม่ไหวถึงกับหน้าคว่ำพังพาบลงไป ปรีชาก็ทิ้งตัวนอนทาบบดลึงค์ตามติดไม่ลดละ
จนสุดท้ายต้านความเสียวไม่ไหว น้ำกามพุ่งพรวดเข้ากระดองโยนี
มันร้อนวาบเข้าไปในมดลูกจนนิภาก็ทนไม่ไหว ต้องหลั่งน้ำสวาทออกมาพลั่ก ๆ
จนล้นทะลักเบ้าโยนีเลอะเป็นเทือกไปทั้งสองข้างเนื่องจากคราวนี้มดลูกดูดจนอิ่มแล้ว
นิภาถึงกับหมดแรงนอนมือกางตีนกาง ปรีชาก็นอนคว่ำคร่อมทับอยู่บนแผ่นหลังของหล่อนหอบแฮ่ก ๆ
ด้วยความเหน็ดเหนื่อยแต่ก็เปี่ยมล้นด้วยความสุขอย่างสุดจะพรรณนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ขออนุญาดแอดมินนะครับ
ฝากซีรี่ เรื่องเสียวซีรีย์เกย์ รัก กามรมย์
http://www.tunwalai.com/story/238309
เล่าเรื่องเสียวเกย์ รัก กามรมย์
http://www.tunwalai.com/story/234926/
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น