เพราะกาแฟแก้วเดียว 2

เพราะกาแฟแก้วเดียว 2
หลังจากที่ทุกคนออกจากบ้านไปหมดแล้ว.ก็จะเหลือเพียงผมกับพี่วาโยครับ.แน่นอนว่าผมจะไม่แล้วตกเป็นเหยื่อเด็ดขาด.ผมจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องครัวเพื่อฝึกทำกาแฟครับ.
แน่นอนครับว่าพี่วาโยต้องเข้ามาด้วยครับ.เพื่อที่จะคอยสอนผมครับ.
แต่ดูเหมือนว่าเจ้าเครื่องทำกาแฟจะคิดทรยศผมแล้วครับเพราะอยู่ดีๆก็เกิดเสียขึ้นมากระทันหัน.ดังนั้นการฝึกทำกาแฟจึงต้องหยุดลงครับ.แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนหงุดหงิดมากกว่าผมครับ.ไม่ใช่ใครที่ไหนก็พี่วาโยนั่นแหละครับ.
เพราะพี่วาโยยืนบ่นเครื่องกาแฟอย่างจริงจังจนผมหัวเราะลั่นห้องครัวครับ.
แต่แล้วอยู่ๆพี่วาโยก็หันมาทางผมแล้วพูดขึ้นว่า " ชงกาแฟให้หน่อยหนึ่งแก้วนะ" พร้อมกับชี้ไปที่มุมกาแฟครับ.ส่วนผมเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า.ผมรีบไปที่มุมกาแฟและแสดงฝีมือในการชงกาแฟครับ.แต่ผมหารู้ไม่ว่านี่คือแผนการร้ายของพี่วาโยที่จะปล้นความบริสุทธิ์ของผมครับ..
ผมชงกาแฟจนเสร็จแล้วจึงนำมาเสิร์ฟให้กับพี่วาโย.และแล้วแผนการร้ายของพี่วาโยก็เริ่มขึ้นครับ.พี่วาโยทำเป็นเดินมาชนแก้วกาแฟเพื่อให้กาแฟในแก้วหกราดตัวเองครับ.พอกาแฟในแก้วหกราดตัวแล้วพี่วาโยก็โวยวายเสียงดังว่าผมไม่ระวังเลย.แต่ดีที่ว่ากาแฟนี้เป็นกาแฟเย็นครับ.ส่วนพี่วาโยตอนนี้เลอะเทอะมากเพราะกาแฟหกราดเต็มกางเกงครับ.
เมื่อเป็นเช่นนั้นผมจึงบอกให้พี่วาโยไปล้างตัวในห้องน้ำก่อนแต่พี่วาโยก็ทำเป็นโมโหและบอกว่าจะกลับไปอาบน้ำที่บ้านครับ.แต่ก่อนที่จะไปก็บอกผมว่าให้ตามไปที่บ้านด้วยเพราะหลังอาบน้ำเสร็จก็จะให้ผมฝึกทำกาแฟที่บ้านพี่วาโยเลย.ผมก็ตกลงและเดินตามพี่วาโยไปที่บ้านครับ.
พอไปถึงบ้านพี่วาโยแล้ว.พี่วาโยก็ขอตัวไปอาบน้ำแล้วก็บอกให้ผมเตรียมอุปกรณ์ให้ครบ.พอพูดจบพี่วาโยก็เดินขึ้นบันไดเพื่อไปอาบน้ำครับ.
ส่วนผมในตอนนี้ก็วุ่นอยู่กับการเตรียมอุปกรณ์และวัตถุดิบในการทำกาแฟครับ.
เวลาผ่านไปประมาณ 10 นาที.ในขณะที่ผมกำลังเตรียมของอยู่นั้น.อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงของพี่วาโยโวยวายดั่งลั่นบ้านประมาณว่าเจ็บครับ.ตอนนั้นผมทั้งตกใจและทั้งเป็นห่วงมาก.ผมจึงรีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อไปยังห้องนอนพี่ว่าโยเพื่อดูว่าพี่วาโยว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่าจนลืมไปว่านั่นเป็นห้องนอนของพี่วาโยครับ.
แต่สำหรับผมตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพี่วาโยครับ.
พอผมเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน.ผมเห็นพี่วาโยนั่งแล้วเอามือกุมหัวขวาอยู่.ด้วยความที่ผมเป็นห่วงมากผมจึงรีบวิ่งเข้าไปดูและถามพี่วาโยอย่างห่วงใยว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า.
พี่วาโยไม่ตอบผมครับ.แต่กลับยิ้มและเอามือออกจากหัวแล้วรีบกอดผมอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทันครับ.พร้อมกับพูดข้างหูผมว่า " ก็จะทำให้น้องตามมี่เป็นภรรยาของพี่โยโย่ตลอดไปไงครับ "
จบเสียงพูด.พี่วาโยก็ประกบปากผมด้วยปากของพี่วาโยทันทีครับ.ส่วนผมก็ตกอยู่ในความตะลึงและเพลงจูบของพี่วาโยครับ